O ΕΟΔΥ ανακοίνωσε χθες ότι άλλοι 58 άνθρωποι άφησαν την τελευταία τους πνοή από Covid. Κόβει σε λίγο ο θάνατος το νήμα των 27.000 - μια ολόκληρη πόλη. Και έπεται συνέχεια, καθώς τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται, τα μέτρα προστασίας αίρονται, η κυβέρνηση θεωρεί ξεπερασμένη πια την πανδημία. Την αφήσαμε πίσω μας, ακούμε να λένε. Η αλήθεια είναι ότι την άφησε πίσω της η δημοσιότητα, στην οποία κάθε θαύμα και κάθε δράμα στον κόσμο μας κρατάει τρεις ημέρες. Ήρθε ο πόλεμος, τέρμα η πανδημία. Ήρθε η μάχη για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, τέρμα ο πόλεμος. Όλο και παρακάτω, μέχρι να παρκάρει κι αυτός στα μονόστηλα μαζί με τα καθημερινά μακάβρια ανακοινωθέντα του ΕΟΔΥ.
Αλλά πεθαίνουν δεκάδες άνθρωποι κάθε μέρα. Εκατοντάδες μπαίνουν στα νοσοκομεία και δεν ξέρουν αν και πώς θα βγουν. Χιλιάδες οικογένειες θρηνούν τους δικούς τους. Και μ’ έναν ανατριχιαστικό τρόπο αυτή έχει γίνει κανονικότητα, με την οποία ελάχιστοι ασχολούνται. Φαντάζεται κανείς πώς θα αισθάνονται οι άνθρωποι του ΕΣΥ, που είχαν τουλάχιστον πριν από λίγο καιρό τη στήριξη της δημοσιότητας. Της συζήτησης στην κοινωνία για τη στήριξή τους. Και τώρα αγκομαχάνε μόνοι τους σε ΜΕΘ και θαλάμους Covid, με την πικρή αίσθηση ότι ελάχιστους και ελάχιστα απασχολεί η μάχη τους. Η Μαριόπολη σκέπασε τη νεκρόπολη, ο Πούτιν τον Πλεύρη, ο Ζελένσκι τον Μητσοτάκη. Όλα καλά κι όλα ωραία, με τον θάνατο παρέα.
Το συνηθίζουν οι κοινωνίες να προσαρμόζονται στα δύσκολα, τα τραγικά, ακόμα και στις πανδημίες και στον θάνατο, για να επιβιώσουν, θα πουν οι ειδικοί. Ίσως και να είναι έτσι. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι κάποιοι με κάθε τρόπο να μην επιτρέψουν να ξεχαστεί αυτό το δράμα. Γιατί δεν τελείωσε, είναι σε πλήρη εξέλιξη και κοστίζει ζωές. Κι αυτό λένε και ξαναλένε μη ακουόμενοι όλοι οι γιατροί της πρώτης γραμμής. Κι αυτοί οι κάποιοι είμαστε πριν απ’ όλα εμείς. Δημοσιογράφοι, πολίτες, αριστεροί, αλληλέγγυοι, Συριζαίοι, κομμουνιστές, ανθρωπιστές, όπως και να τοποθετεί ο καθένας τον εαυτό του. Γιατί η πανδημία δεν τελείωσε επειδή κάποιοι κήρυξαν λήξη. Κι αν εμείς την ξεχάσουμε, είναι βέβαιο ότι εκείνη δεν θα μας ξεχάσει...
