«Ο Τύπος είναι ελεύθερος. Δεν αδειοδοτείται, ούτε ελέγχεται από καμία ανεξάρτητη αρχή. Οποιαδήποτε επιβολή προστίμου, είναι αντισυνταγματική. Η ελευθερία του Τύπου είναι ένα από τα βασικά ατομικά δικαιώματα αλλά ταυτόχρονα και παράλληλα είναι μία προϋπόθεση λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος».
Tα παραπάνω επισήμανε μιλώντας "Στο Κόκκινο" και τον Νίκο Ξυδάκη, ο επίκουρος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ακρίτας Καϊδατζής.
«Η πρώτη άσχημη εντύπωση που δίνει η τροπολογία που κατατέθηκε νύχτα ουσιαστικά στη Βουλή, είναι το πόσο κακογραμμένη και παιδαριώδης είναι. Υπάρχει σύγχυση βασικών εννοιών του Δικαίου, ανάμεσα στην έννοια του Νομικού προσώπου και στην εταιρεία, ανάμεσα στα έντυπα μέσα ενημέρωσης και στα ραδιοτηλεοπτικά και ηλεκτρονικά. Το Σύνταγμα προβλέπει για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης την υπαγωγή τους σε αξιολόγηση, έλεγχο και διοικητικές κυρώσεις. Αυτά δεν μπορούν να επιβληθούν στον Τύπο και αν προβλεφθεί, θα είναι ευθέως αντισυνταγματική πρόβλεψη.
Στην τροπολογία προβλέπεται ότι την ευθύνη για κάποιο δημοσίευμα, δεν θα έχουν μόνο ο εκδότης, ο διευθυντής και ο συντάκτης του δημοσιεύματος, αλλά επιπρόσθετα και το πρόσωπο που είναι ο βασικός μέτοχος του ιδιοκτήτη. Η άρση αυτή της αυτοτέλειας του νομικού προσώπου, προβληματίζει πάρα πολύ όχι μόνο γιατί προβλέπεται για τον τύπο κάτι που δεν θα μπορούσε να προβλεφθεί, αλλά γιατί δεν προβλέπεται αντίστοιχα και για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Η συγκεκριμένη ρύθμιση έχει αποτρεπτικό αποτέλεσμα για όποιον επιθυμεί να επενδύσει σ’ ένα έντυπο, καθώς ελοχεύει κίνδυνος για την περιουσία του. Η ύπαρξη μίας τόσο αυστηρής ρύθμισης για δημοσιεύματα εντύπων αποτελεί πρωτοφανές και εξωφρενικό γεγονός όταν μάλιστα δεν υπάρχει αντίστοιχη ρύθμιση για εκπομπές ραδιοτηλεοπτικών μέσων.
Η δεύτερη ρύθμιση που εμπεριέχεται στην τροπολογία, είναι η επιβολή κανόνων διαφάνειας μόνο στις εφημερίδες, οι οποίες πλέον οφείλουν να αναγράφουν τον διευθυντή, τον διευθυντή σύνταξης, αλλά και τον βασικό μέτοχο της ιδιοκτήτριας εταιρείας. Αυτό είναι κάτι καινούργιο και είναι κάτι που επίσης λειτουργεί αποτρεπτικά σε σχέση με την επενδυντική πρόθεση. Μάλιστα ορίζεται ότι όταν δεν αναγράφονται τα στοιχεία αυτά στις εφημερίδες, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης θα επιβάλει πρόστιμο 10.000 ευρώ. Αυτό είναι προφανέστατα και κραυγαλέα αντισυνταγματικό γιατί το ΕΣΡ έχει συνταγματική αρμοδιότητα που περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Το ΕΣΡ δεν μπορεί να έχει καμία αρμοδιότητα ελέγχου και επιβολής κυρώσεων αφού δεν έχει σχέση διοικητικής εποπτείας απέναντι στον Τύπο. Επιπλέον, υπάρχει ζήτημα αντισυνταγματικότητας γιατί η επιβολή προστίμου 10.000 ευρώ για κάθε φύλλο που κυκλοφορεί, θα σηματοδοτεί την εξόντωση της εφημερίδας. Είναι σαφές ότι η αδιάκριτη επιβολή κανόνων διαφάνειας σε όλα ανεξαιρέτως τα έντυπα ξεφεύγει από κάθε λογική».
«Η πρώτη άσχημη εντύπωση που δίνει η τροπολογία που κατατέθηκε νύχτα ουσιαστικά στη Βουλή, είναι το πόσο κακογραμμένη και παιδαριώδης είναι. Υπάρχει σύγχυση βασικών εννοιών του Δικαίου, ανάμεσα στην έννοια του Νομικού προσώπου και στην εταιρεία, ανάμεσα στα έντυπα μέσα ενημέρωσης και στα ραδιοτηλεοπτικά και ηλεκτρονικά. Το Σύνταγμα προβλέπει για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης την υπαγωγή τους σε αξιολόγηση, έλεγχο και διοικητικές κυρώσεις. Αυτά δεν μπορούν να επιβληθούν στον Τύπο και αν προβλεφθεί, θα είναι ευθέως αντισυνταγματική πρόβλεψη.
Στην τροπολογία προβλέπεται ότι την ευθύνη για κάποιο δημοσίευμα, δεν θα έχουν μόνο ο εκδότης, ο διευθυντής και ο συντάκτης του δημοσιεύματος, αλλά επιπρόσθετα και το πρόσωπο που είναι ο βασικός μέτοχος του ιδιοκτήτη. Η άρση αυτή της αυτοτέλειας του νομικού προσώπου, προβληματίζει πάρα πολύ όχι μόνο γιατί προβλέπεται για τον τύπο κάτι που δεν θα μπορούσε να προβλεφθεί, αλλά γιατί δεν προβλέπεται αντίστοιχα και για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Η συγκεκριμένη ρύθμιση έχει αποτρεπτικό αποτέλεσμα για όποιον επιθυμεί να επενδύσει σ’ ένα έντυπο, καθώς ελοχεύει κίνδυνος για την περιουσία του. Η ύπαρξη μίας τόσο αυστηρής ρύθμισης για δημοσιεύματα εντύπων αποτελεί πρωτοφανές και εξωφρενικό γεγονός όταν μάλιστα δεν υπάρχει αντίστοιχη ρύθμιση για εκπομπές ραδιοτηλεοπτικών μέσων.
Η δεύτερη ρύθμιση που εμπεριέχεται στην τροπολογία, είναι η επιβολή κανόνων διαφάνειας μόνο στις εφημερίδες, οι οποίες πλέον οφείλουν να αναγράφουν τον διευθυντή, τον διευθυντή σύνταξης, αλλά και τον βασικό μέτοχο της ιδιοκτήτριας εταιρείας. Αυτό είναι κάτι καινούργιο και είναι κάτι που επίσης λειτουργεί αποτρεπτικά σε σχέση με την επενδυντική πρόθεση. Μάλιστα ορίζεται ότι όταν δεν αναγράφονται τα στοιχεία αυτά στις εφημερίδες, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης θα επιβάλει πρόστιμο 10.000 ευρώ. Αυτό είναι προφανέστατα και κραυγαλέα αντισυνταγματικό γιατί το ΕΣΡ έχει συνταγματική αρμοδιότητα που περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Το ΕΣΡ δεν μπορεί να έχει καμία αρμοδιότητα ελέγχου και επιβολής κυρώσεων αφού δεν έχει σχέση διοικητικής εποπτείας απέναντι στον Τύπο. Επιπλέον, υπάρχει ζήτημα αντισυνταγματικότητας γιατί η επιβολή προστίμου 10.000 ευρώ για κάθε φύλλο που κυκλοφορεί, θα σηματοδοτεί την εξόντωση της εφημερίδας. Είναι σαφές ότι η αδιάκριτη επιβολή κανόνων διαφάνειας σε όλα ανεξαιρέτως τα έντυπα ξεφεύγει από κάθε λογική».
