Γράφει ο Τάσος Παππάς
Δεν άρεσαν στα κόμματα της αντιπολίτευσης οι αναφορές του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ στην προοδευτική διακυβέρνηση. Δεν αρέσουν ούτε στη Νέα Δημοκρατία, παράγοντες της οποίας χαρακτηρίζουν «φρικώδες» το σενάριο της προοδευτικής διακυβέρνησης, γιατί φοβούνται ότι μπορεί να παρακάμψει το κόμμα τους ακόμη και στην περίπτωση που τερματίσει πρώτο στις εκλογές. Γι’ αυτό προσπαθούν να συντηρήσουν στη ζωή πάση θυσία το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, το οποίο τόσο τους ωφέλησε στο παρελθόν, αλλά το τελευταίο διάστημα δεν έχει τη συνοχή που θα ήθελαν.
Η ορχήστρα των πρώην που στρατεύθηκαν για να υπηρετήσουν τη… μεταρρυθμιστική λαίλαπα Μητσοτάκη και να αποκρούσουν τον… ακροαριστερό λαϊκισμό, παρουσιάζει συμπτώματα κόπωσης και φαλτσάρει. Το ΚΚΕ ξεκαθαρίζει ότι η υπόθεση δεν το αφορά και υποστηρίζει ότι η προοδευτική κυβέρνηση που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά σχέση με την πρόοδο. Και για να μη δημιουργούνται ψευδαισθήσεις στον κόσμο του, ότι είναι δυνατόν σε καπιταλιστικές συνθήκες να σχηματιστεί προοδευτική κυβέρνηση, δείχνει το παράδειγμα της Πορτογαλίας, όπου η στήριξη που έδωσε το αδελφό κόμμα στην κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Κόστα αποδείχθηκε, όπως εκτιμούν στελέχη του, λανθασμένη επιλογή.
Στο άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (12.2.2022) ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Κώστας Παπαδάκης, αναφέρει: «Η πείρα από τη στήριξη του πορτογαλικού Κ.Κ., του Κ.Κ. Ισπανίας στη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση απέδειξε τελικά ότι δεν οδήγησε ούτε στην ανακούφιση του λαού ούτε στην ενίσχυσή τους ούτε στη ριζοσπαστικοποίηση εργατικών λαϊκών δυνάμεων. Το αντίθετο, αυτή η στήριξη συγκάλυψε τελικά τον “αμαρτωλό” ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας στη διαιώνιση της επίθεσης σε βάρος του λαού». Οπότε; Το μήνυμα είναι σαφές. Μην υπολογίζετε το ΚΚΕ.
Δεν θα εμπλακεί σε συζητήσεις που θα υπονομεύουν τον ρόλο του, δεν πρόκειται να γίνει το πλυντήριο της σοσιαλδημοκρατίας, δεν θα μπει στον πειρασμό να αναμετρηθεί με το δίλημμα «δεξιά κυβέρνηση ή κυβέρνηση χωρίς τη Δεξιά;». Το γεγονός ότι το ΚΚΕ δεν φαίνεται να κερδίζει απ’ αυτή την αδιάλλακτη γραμμή πιθανότατα προβληματίζει την ηγεσία του, ωστόσο θεωρεί ότι προέχει η ιδεολογική καθαρότητα και για την προστασία της είναι αποφασισμένη να μην κάνει συμβιβασμούς. Ελπίζει να μην υπάρξουν φυγόκεντρες τάσεις στο ακροατήριό του, όταν εκδηλωθεί με επιθετικότητα η πολιτική ανοιγμάτων του ΣΥΡΙΖΑ.
Ενδιαφέρον είχε η αντίδραση του ΚΙΝ.ΑΛΛ., προφανώς γιατί στη Χαριλάου Τρικούπη κατάλαβαν ότι η πρόταση Τσίπρα για προοδευτική διακυβέρνηση απευθυνόταν κυρίως στο κόμμα τους. Αφού κάνει λόγο για «αδιέξοδο λαϊκισμό», αφού διεκδικεί για τον εαυτό του τη θέση της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, επιστρέφει στο 2015, εγκαλώντας τον Τσίπρα για τις επιλογές του εκείνη την περίοδο: «Οταν ο κ. Τσίπρας είχε τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ της προόδου και της αντιδραστικής συντήρησης, επέλεξε το δεύτερο. Τον κ. Καμμένο και τον κ. Παπαγγελόπουλο».
Η μνήμη των συντακτών της ανακοίνωσης είναι επιλεκτική. Διαλέγουν από παρελθόν ό,τι τους βολεύει. Τον Γενάρη του 2015, το ΚΙΝ.ΑΛΛ. δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση που είχε βάλει στόχο την κατάργηση των μνημονίων. Τον Σεπτέμβρη του 2015, μετά τον συμβιβασμό του ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσε να είναι εταίρος σε κυβέρνηση συνεργασίας. Δεν εξεδήλωσε, όμως, την πρόθεση. Συνεπώς, ακόμη και να ήθελε ο Αλ. Τσίπρας μια διαφορετική σύνθεση, από το ΚΙΝ.ΑΛΛ. δεν υπήρξε διάθεση. Η συζήτηση για το ενδεχόμενο προοδευτικής διακυβέρνησης θα αποκτήσει νόημα, αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις και ζητήσει από τα κόμματα της αντιπολίτευσης να τοποθετηθούν επ’ αυτών. Για να περάσουμε από το επίπεδο της ρητορικής στο επίπεδο της πράξης. Και εκεί όλοι θα μετρηθούν.
- το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών (16.02.2022)