Το τέλος της Φάρμας. Δηλαδή δεν τελειώνει ακριβώς η Φάρμα, δεν κόβεται, δεν την καταπίνει το σκότος. Απλώς μετακομίζει από το καθημερινό prime time του Antenna σε μία μόλις ημέρα την εβδομάδα συν το Σουκού. Όχι εντελώς λαιμητόμος σαν να λέμε, αλλά υποβιβασμός στα τάρταρα. Είναι αυτό που σημείωναν παλιότερα στον ΔΟΛ για τα στελέχη που πέφτανε σε δυσμένεια, ότι τους δίνανε ένα γραφείο με θέα στη θάλασσα...
Και πώς να τη γλυτώσει το αγροτικό ριάλιτυ, όταν παραλάμβανε εικοσάρες και βάλε από τους Αρβύλες και «κατόρθωνε» μέσα σε μια μόλις ώρα να κατακρημνίζεται στα πεντάρια; Μιλάμε για πραγματικό άθλο, απ’ αυτούς που απαιτούν ξεχωριστές ικανότητες για να τους φέρεις εις πέρας. Είπαμε, περνάει σιγά σιγά η μόδα της συγκεκριμένης τυπολογίας, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με σούπερ καταστρόφα!
Τι έφταιξε; Έφταιξε πρώτα απ’ όλα το ίδιο τα φορμά που δεν έχει καθόλου πλάκα και δεν συγκινεί ούτε καν τους χαρντκοράδες των ριάλιτυ. Έφταιξε το κάστιγκ που έριξε το βάρος αποκλειστικά και μόνο στα κορμιά και όχι στις προσωπικότητες. Έφταιξε και ο τρόπος παρουσίασης που αντιστοιχούσε σε άλλου είδους εκπομπή, ήρθαν όλα μαζί κι έδεσαν και πάρτον κάτω τον ασθενή…
Οπότε; Οπότε η Φάρμα πηγαίνει πλέον ενιάμιση το βράδυ την Παρασκευή και δέκα το βράδυ τα Σαββατοκύριακα. Στη θέση της θα μπει ο Ήλιος, από Δευτέρα έως Πέμπτη στις ενιά, για να βρεθεί αντιμέτωπος με τη Γη της Ελιάς και το Σασμό και δε συμμαζεύεται. Αποστολή κομάντο με δυο λόγια και κανείς δεν ξέρει αν θα καταφέρει να σταθεί έστω και καλούτσικα κόντρα σε σειρές που χαλάνε κόσμο. Αδύνατο δεν το λες, αλλά κάτι σε πολύ δύσκολο μου μοιάζει.
Υ.Γ.: Τώρα που έφυγε από τη ζωή ο Χρήστος Σαρτζετάκης, να θυμηθούμε ότι είχε πέσει θύμα ενός αδιανόητου λίβελου (hatchet job στα εγγλέζικα) το 1987, από αρθρογράφο του «Βήματος». Το λιβελογράφημα έφερε τον τίτλο ο «Μπούφος», υπογραφόταν από γνωστό σχολιαστή της επικαιρότητος και υποθέτω ότι διασκέδασε τον Σταύρο Ψυχάρη. Με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους…
Χρήστος Ξανθάκης
