Έχω μια θεωρία για τους δύσκολους καιρούς. Έχω μια θεωρία ότι στους δύσκολους καιρούς το πόπολο στρέφεται προς τις προσωπικότητες εκείνες που μπορούν να καθοδηγήσουν, να συμβουλεύσουν, να καθησυχάσουν, να σώσουν ό,τι σώζεται. Είτε πολιτικοί είναι αυτοί, είτε προφήτες, είτε πλάσματα του πνεύματος, κάποιες μορφές τέλος πάντων, άνδρες ή γυναίκες, που έχουν τη δυνατότητα με κάποιο τρόπο να απαλύνουν τον τρόμο της ύπαρξης. Το οποίο, ξεκινάει από την πραγματική ζωή και καταλήγει στη ζωή της μικρής οθόνης. Στα σήριαλ…
Κάπως έτσι εξηγώ εγώ την επιτυχία του Παΐσιου, που και χτες το βράδυ, εν μέσω εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και έκτακτων ενημερωτικών εκπομπών πάλι έσπασε ταμεία. Και το πήρε άνετα εκείνο το τμήμα των θεατών από τα 18 ως τα 54 έτη, που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε «δυναμικό κοινό».
Και ξέρετε κάτι; Δεν χρειάζεται να συγκινεί τους πάντες ο Παΐσιος για να πιάνει κορυφή. Και στο μισό ακροατήριο να απευθύνεται, πάλι εντάξει είναι. Βλέπε και την έρευνα του Ινστιτούτου Eteron και της About People, όπου ένα ποσοστό 53,8 % του πληθυσμού απάντησε «συμφωνώ και μάλλον συμφωνώ» στην ερώτηση «είμαι ένα άτομο για το οποίο η θρησκεία είναι σημαντική στη ζωή του;». Με πρωταθλητές της πίστεως όσους έχουν μηνιαίο εισόδημα από 500 ως 1.000 ευρώ (ποσοστό 56,3 %) και όσους δηλώνουν δεξιοί στις πολιτικές πεποιθήσεις (ποσοστό 73,7 %).
Εκεί, λοιπόν, βασίστηκε ο Παΐσιος και χτύπησε και χτες 28,7 % στο πρώτο τέταρτο της εκπομπής του, 32,2 % στο δεύτερο τέταρτο, 29,8 % στο τρίτο τέταρτο και 25,2 % στο τελευταίο τέταρτο. Πάντα στα λεγόμενα «δυναμικά κοινά», το ‘παμε, στις ηλικίες από 18 έως 54 έτη που λιγουρεύονται οι διαφημιστές και οι διαφημιζόμενοι. Την ίδια, οι έκτακτες ενημερωτικές εκπομπές των άλλων καναλιών, κάνανε από πεντάρια ως δεκάρια στην καλύτερη περίπτωση…