Άφησα 48 ώρες να περάσουν ώστε να κατακάτσουν οι πρώτες εντυπώσεις από τους διαλόγους μεταξύ Μητσοτάκη – Τσίπρα στη Βουλή και να αναζητήσω σημεία που χρήζουν μεγαλύτερης προσοχής. Βλέπετε, πολύ συχνά η ένταση της πολιτικής αντιπαράθεσης συσκοτίζει σημεία ευαίσθητα.
Μου προξένησε, λοιπόν, μεγάλη εντύπωση η απάντηση του πρωθυπουργού στα όσα είπε ο κ. Τσίπρας για το φαινόμενο Φουρθιώτη:
«Αφιερώσατε το ένα τρίτο της ομιλίας σας για τον κ. Φρουθιώτη, Φουρθιώτη; Το ένα τρίτο της ομιλίας σας! Πήρατε αγκαλιά έναν υπόδικο ο οποίος μεγαλούργησε επί δικών σας ημερών και παραπέμφθηκε στη Δικαιοσύνη επί των δικών μας ημερών. Αναρωτιέμαι αν όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν με αυτή την επιλογή σας. Γι’ αυτό την κάνατε τελικά αυτή την πρόταση δυσπιστίας. Για αυτό την κάνατε, ε; Για τον κ. Φουρθιώτη, έτσι δεν είναι; Είναι τόσο σημαντικός ο κ. Φουρθιώτης στο πολιτικό στερέωμα. Θα μιλήσουμε σε λίγο για το βούρκο. Βρήκα ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο κ. Φουρθιώτης είναι τόσο σημαντικός στον πολιτικό διάλογο που κανένας άλλος αρχηγός της αντιπολίτευσης ο οποίος πήρε το λόγο δεν έκανε ούτε μια αναφορά σε αυτόν. Κανείς, μόνο εσείς, στο ένα τρίτο της ομιλίας σας. Πόσο πιο χαμηλά, κ. Τσίπρα, θα πέσετε; Πόσο πιο απελπισμένος θα γίνετε;».
Η απάντηση αυτή του κ. Μητσοτάκη θα ήταν αποδεκτή αν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε κάνει μια γενικόλογη αναφορά στο θέμα. Όμως, όχι. Ανέτρεξα στην ομιλία του κ. Τσίπρα και μέτρησα τουλάχιστον 13 συγκεκριμένες ερωτήσεις που απηύθυνε στον πρωθυπουργό.
- από κείμενο του Χριστόφορου Κάσδαγλη στο politicus.gr (διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ)