Επικρατεί ένα νέο είδος κούρασης που οξύνει τον ενδόμυχο - ταραχώδη θυμό για τους πολιτικούς διαχειριστές της πανδημίας και τον ίδιο τον πρωθυπουργό
Το θέμα είναι η κούραση -μια κούραση που καμιά σχέση δεν έχει με την κόπωση που προκαλεί ο ιός. Μιλάμε για ένα είδος κούρασης που είναι και το χειρότερο, και είναι περίπου όπως το περιγράφει ο Φερνάντο Πεσσόα στο "Βιβλίο της Ανησυχίας": Είναι η κόπωση της σκέψης που χρησιμοποιεί έννοιες αφηρημένες. Δεν βαραίνει σαν τη σωματική κούραση ούτε ταράζει σαν την κούραση από τις συγκινήσεις. Είναι
το βάρος της συνείδησης του κόσμου, το να μην μπορεί να πάρει η ψυχή ανάσα..Και τότε, η φρίκη που σε εκμηδενίζει είναι λιγότερο ευγενής και διαβρωτική, αγγίζει χώρους βαθύτερα νυκτερινούς. Είναι η επιθυμία να μην έχεις σκέψη, η διάθεση να μην έχεις υπάρξει ποτέ τίποτα, η συνειδητή απελπισία όλων των κυττάρων της ψυχής. Και η ξαφνική αίσθηση ότι είσαι έγκλειστος σ’ ένα κελί δίχως όρια. Προς τα πού να βρεις να φύγεις αφού κελί είναι το παν;
Αν όχι τόσο δραματικά, αντίστοιχα λογοτεχνικά το περιγράφει η αρθρογράφος του Guardian, Nesrine Malik, όπως η ίδια το βίωσε: «Τα τελευταία δύο χρόνια, κάθε στάδιο της πανδημίας έφερε μαζί του ένα νέο είδος κούρασης. Το πρώτο ήταν ένα μεθυστικό είδος κούρασης, μια ταραχώδης υπερβολική εγρήγορση όταν εφαρμόστηκε το πρώτο lockdown. Η ανάμνηση εκείνης της εποχής έχει μια σχεδόν σεληνιακή ποιότητα...
*******
»Ένιωθες σαν να βρίσκεσαι εγκλωβισμένος μέσα σε ένα κουκούλι, σε εχθρικό έρημο τοπίο, αλλά με τα φώτα και τα ραντάρ σου να αναβοσβήνουν, να στριφογυρίζουν ακόμα, να τροφοδοτούνται από την αδρεναλίνη και την ανησυχία. Ήταν ένας σύντομος, οξύς φόβος, εν αναμονή μιας κρίσης που θα ήταν έντονη αλλά σύντομα θα τελείωνε...
Και σύντομα τελείωσε. Περίπου. Και ύστερα πάλι, όχι. Μετά τελείωσε ξανά, και ύστερα, γύρω στα περσινά Χριστούγεννα, ξανάρχισε. Και τώρα...».
Τώρα, μετά από ένα σύντομο, σχεδόν φυσιολογικό, καλοκαίρι, και το φθινοπωρινό κύμα Δέλτα που ακολούθησε, εμφανίστηκε η μετάλλαξη Όμικρον και επανήλθε η φρίκη: η επιθυμία να μην έχεις σκέψη, η διάθεση να μην έχεις υπάρξει ποτέ τίποτα, η συνειδητή απελπισία όλων των κυττάρων της ψυχής...
Σε δημοσιογραφική διάλεκτο, με την επαναλαμβανόμενη απώλεια κάθε ελπιδοφόρου αισθήματος, την επιστροφή της ματαίωσης κάθε υπαρξιακού ατομικού και οικογενειακού σχεδίου, κάθε ονείρου επιστροφής σε μια κανονική ζωή, μια νέα κούραση εμφανίστηκε: μια κούραση με γυάλινο βλέμμα, ένα ατελείωτο πηγαινέλα της σκέψης, που προσπαθεί να ζωντανέψει τρεφόμενη με ειδήσεις και εικόνες ενός κόσμου τον οποίο δεν μπορείς να βιώσεις.
Είναι η κούραση που όξυνε εκείνο το ενδόμυχο ταραχώδες είδος καυτού θυμού ενάντια στους πολιτικούς διαχειριστές της πανδημίας. Και ενάντια στον ίδιο τον πρωθυπουργό που, την προηγούμενη Δευτέρα, αμετανόητος για την απερίσκεπτη, πλημμελή και ελεγχόμενη ως κοινωνιοπαθή συμπεριφορά του, ξεπέρασε κάθε κυνικό προηγούμενο...
*******
Όταν, με ένα tweet, ομολόγησε (επί της ουσίας) ότι διαχειρίστηκε τα σχολεία ως πειραματικά κέντρα και τους μαθητές τους ως πειραματόζωα. Υποστηρίζοντας, μέσα στον εφιαλτικό καταιγισμό κρουσμάτων, διασωληνώσεων και θανάτων εξαιτίας της μετάλλαξης Όμικρον, ότι τα ανοιχτά σχολεία μπορούν να γίνουν προάγγελος και της ανοιχτής κοινωνίας: «είναι σίγουρο ότι τις επόμενες εβδομάδες θα υπάρξουν κάποια προβλήματα, όμως θα είναι μικρότερα από το κέρδος (!) που θα έχει η κοινωνία, οι γονείς και, κυρίως, τα παιδιά μας», τιτίβισε στο Twitter.
Προσθέτοντας ότι «με το σαφές (!) αλλά και ευέλικτο (!) σχέδιο της Πολιτείας, (σ.σ.: έτσι το... διατύπωσε, «της Πολιτείας», και όχι της κυβέρνησής του ή προσωπικά του ιδίου), τη συμπαράσταση των εκπαιδευτικών (!) και την κατανόηση όλων (σ.σ.: ποιών... όλων ακριβώς;) σήμερα κάνουμε ένα βήμα μπροστά: τα ανοιχτά σχολεία μπορούν να γίνουν προάγγελος και της ανοιχτής κοινωνίας"...
Μάλιστα!.. Έτσι, για να το θυμόμαστε, προκειμένου να... τεστάρουμε το πρωθυπουργικό πείραμα με τα σχολεία και τους μαθητές, ας σημειώσουμε ότι με το σχολικό «καλημέρα», τις πρώτες πρωινές ώρες της προηγούμενης Δευτέρας, μετρήθηκαν 15.547 θετικά test μαθητών και εκπαιδευτικών.
Να προσθέσουμε ακόμα ότι, την εβδομάδα 3 - 9 Ιανουαρίου, περισσότερα από 43.000 παιδιά 4 - 18 ετών κόλλησαν τον ιό μέσα σε μερικές μέρες (από τις 3 έως τις 9 Ιανουαρίου), σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ, ενώ τα δύο πρώτα σχολικά 24ωρα ο αριθμός των νοσούντων μαθητών εκτιμάται ότι ξεπέρασε τις 20.000.
Έτσι, για να... τεστάρουμε το πρωθυπουργικό πείραμα, επαναλαμβάνω: με τα σχολεία ως πειραματικά κέντρα και τους μαθητές τους ως πειραματόζωα για το... «άνοιγμα της κοινωνίας»!..
- το κείμενο του Ν. Τσαγκρή είναι από την AYΓΗ της Κυριακής (16.01.2022)
