Έχει ανέβει αυτό το κείμενο στον ΣΚΑΪ, που εκφέρει γνώμη για το «Don't Look Up», με κεφάλαια για τις «καλές στιγμές» και τις «αστοχίες» του, αν και βασικά κερνάει πόνο την ταινία, με κομμάτια όπως το εξής: «Η ταινία προσπαθεί να δείξει τι γίνεται όταν πολιτικοί και μέσα εκμεταλλεύονται τη δύναμη και την απήχησή τους, επηρεάζοντας έτσι το κοινό. Στη σάτιρα, η υπερβολή σε αρκετά αστεία είναι θεμιτή, ωστόσο αυτή καμιά φορά μπορεί να αποπροσανατολίσει τους θεατές. Το κακό χιούμορ που προσπάθησε να γίνει πολιτικό αλλά δεν έφτασε ποτέ σε τέτοιο σημείο είναι και αυτό που σε κάνει όχι να μην κοιτάξεις πάνω, αλλά να μην κοιτάξεις καν την ταινία».
Εκείνο που μου προκαλεί βασικά εντύπωση όμως είναι το εξής. Το κείμενο είναι ανυπόγραφο. Από πότε μια κριτική προσέγγιση μιας ταινίας μπορεί να είναι ανυπόγραφη; Είναι κάποιου είδους εντιτόριαλ του σάιτ που αντανακλά τη συλλογική γνώμη του μέσου; Από πότε μια κριτική προσέγγιση μιας ταινίας μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο από αυστηρά προσωπική;
Πώς τα έχουμε μπλέξει όλα έτσι και συνεχίζουμε να τα μπλέκουμε μέχρι τον βαθμό του τελικού πολτού;
Κώστας Κωστάκος (Old Boy) /fb
* σημ z: Το κείμενο μπορεί να είναι αναδημοσίευση από άλλο σάιτ αλλά και πάλι είναι θέμα επιλογής το τι θα αναδημοσιεύσεις...
