Μια φορά κι έναν καιρό, όταν η Χρυσή Αυγή σκόρπαγε τρόμο και βία ανά την επικράτεια, με ρωτάγανε οι φίλοι μου εκείνοι που δεν είχανε φάει το παραμύθι με τις γιαγιάδες στα ΑΤΜ:Ρε συ ρεπόρτερ, γιατί δεν αντιδράει ο κόσμος; Γιατί δεν φωνάζουν, γιατί δεν εξεγείρονται; Γιατί δεν βάζουν στη θέση τους τα φασισταριά;
Και απαντούσα εγώ, εν τη απεράντω σοφία μου:
Γιατί ως τώρα βαράνε κατά κύριο λόγο ανθρώπους λίγο πιο μελαχροινούς από τον μέσο Έλληνα και τη μέση Ελληνίδα. Όταν κάποια στιγμή χύσουν αίμα ελληνικό, τότε θ’ ανοίξουν τα μάτια του κοιμισμένου πολίτη. Γιατί θα μπει στη θέση του θύματος…
Όπερ και εγένετο με τη θυσία του Παύλου Φύσσα, όταν ξαφνικά η Χώρα της Φαιδράς Πορτοκαλέας ανακάλυψε ότι η Χρυσή Αυγή ήταν Εγκληματική Οργάνωση. Και τελείωσε το παραμυθάκι των «καλών παιδιών», που προστάτευαν τους αδυνάμους και τους αναξιοπαθούντες.
Να κάνουμε, όμως, ένα φαστ φόργουορντ και να πάμε στο 2021. Πέρυσι, λοιπόν, που ξεκίνησε να κυβερνάει επιτέλους η Νέα Δημοκρατία, αρχής γενομένης από το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο του Κωστή Χατζηδάκη, ξεκίνησαν και οι γκρίνιες. Πρώτα τις ακούσαμε από τους αναρχοκομμουνιστάς, ύστερα ήρθαν οι αριστεροί, στο τέλος ακόμη και οι σοσιαλδημοκράτες στραβομουτσουνιάσανε. Μιλάμε τώρα για στρατευμένα άτομα, για πολιτικοποιημένα άτομα, για προβληματισμένα άτομα. Την ίδια ώρα η πλατιά μάζα, ο χοντρός λαός που έλεγε και ο Αντρέας Παπανδρέου, αγρόν ηγόραζε. Ούτε φωνήεν, ούτε σύμφωνο δεν έβγαινε απ’ το στόμα του…
Και με ξαναρωτάγανε οι φίλοι μου:
Ρε συ ρεπόρτερ, χαμός Κυρίου γίνεται, αντεργατικά νομοσχέδια παντού, η παιδεία διαλύεται, το ΕΣΥ υπονομεύεται, η ΔΕΗ ξεπουλιέται μπιρ παρά, γιατί δεν αντιδράει ο κόσμος; Γιατί δεν φωνάζουν, γιατί δεν εξεγείρονται;
Και απαντούσα εγώ, εν τη απεράντω σοφία μου:
Γιατί ως τώρα δεν έχει πονέσει η τσεπούλα τους. Νομίζουν ότι η επέλαση του θατσερισμού δεν θα τους πιάσει, ότι θα την αποφύγουν. Μόλις σκούξει η πορτοφόλα, θα σκούξουν κι αυτοί!
Όπερ και εγένετο, μόλις ήρθαν οι εκκαθαριστικοί λογαριασμοί του ρεύματος και τα ραπόρτα από τα σούπερ μάρκετ και τις λαϊκές. Φωτιά η ενέργεια, πυρκαγιά το μπρόκολο, μπουρλότο τα τυποποιημένα τρόφιμα. Τρύπα στο οικογενειακό μπάτζετ μεγαλύτερη κι απ’ αυτή του Σταϊκούρα στον προϋπολογισμό. Κι αρχίσανε οι οιμωγές και οι κατάρες.
Πράγμα που αποτυπώθηκε σαφώς στην έρευνα τις εταιρείας PRORATA για την ιστοσελίδα ieidiseis, μιας και εκεί διαβάσαμε ότι για πρώτη φορά στην ερώτηση για «σημαντικότερα ζητήματα της χώρας σήμερα» η ακρίβεια ξεπέρασε την πανδημία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, στην τρίτη θέση του άγχους και της ανησυχίας βρέθηκαν οι χαμηλοί μισθοί και οι συνθήκες εργασίας. Σαν να λέμε έχουμε θέμα, σαν να λέμε έχουμε πρόβλημα, σαν να λέμε τη γαμήσαμε αδερφάκι μου δεν βγαίνει ο μήνας, πάει δεκαπέντε και δεν έχει μείνει ούτε ευρώ για εισιτήριο στο λεωφορείο!
Βάλε από κοντά ότι οι πολίτες βαθμολογούν αρνητικά την κυβέρνηση στην αντιμετώπιση της πανδημίας, ότι θέλουν δωρεάν μοριακά και ράπιντ τεστ (δόλιε Άδωνι, τσάμπα το κορνάρισμα…), ότι δεν γουστάρουν το 50% + 1 στα σχολεία, ότι μόνο το 7% μπορεί να πληρώσει το λογαριασμό ρεύματος, πετρελαίου ή φυσικού αερίου χωρίς πρόβλημα και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί η διαφορά της Νέας Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, πάντα σύμφωνα με την PRORATA, έχει πέσει στο 7 %. Πονάει η τσεπούλα, πονάει η καρτούλα, πονάει ο τρεχούμενος λογαριασμός, πονάει και η κυριαρχία στις δημοσκοπήσεις. Ίσως γι’ αυτό κάποια καϊνάρια κυβερνητικά διασπείρουν αυτές τις μέρες το σενάριο των πρόωρων, ανοιξιάτικων, τριπλών εκλογών. Να σώσουν οτιδήποτε αν σώζεται, που λέει κι ο Τσακνής…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost (21.021.2022)