Δεν χρειάζεται να είσαι φωστήρας για να καταλάβεις πώς λειτουργεί το “θεσμικό” διαδίκτυο στην Ελλάδα. Οι ειδήσεις γράφονται τσουβαλιαστά, ρομποτικά, πολλές φορές άναρθρα, τις περισσότερες με copy paste και το θύμα ενός από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα εξουσίας του Ποινικού Κώδικα ας τρέξει να βγάλει άκρη.
Την ώρα που ο κόσμος δικαίως βρίζει και φτύνει στο Twitter τους δράστες του βιασμού της 24χρονης γυναίκας στη Θεσσαλονίκη, την ίδια στιγμή τα περισσότερα sites βάφτισαν τον βιασμό “ροζ πάρτι” και συνέχισαν κανονικότατα με την παράθεση της είδησης, σε διάφορες παραλλαγές, από τις πολύ λεπτομερείς μέχρι και τις πιο λακωνικές.
“Ροζ πάρτι”. Ροζ. Όπως “ροζ βίντεο”, ακόμα κι όταν μιλάμε για revenge porn, για περιεχόμενο που “βγήκε” στο διαδίκτυο χωρίς τη συγκατάθεση του θύματος. Ροζ. Δηλαδή, χρωματισμός ελαφρύς, μπορεί και σκαμπρόζικος, μπορεί και παιγνιώδης. Εκεί που κανένα παιχνίδι δεν υπάρχει, παρά μόνο παραβίαση. Ροζ, όπως λέμε, δηλαδή, συγκατάθεση και συμμετοχή, εκεί που υπήρχε μόνο εξαναγκασμός και φρίκη.
Δεν είναι ότι υπάρχουν λεφτά σ’ αυτή την υπόθεση και όπως γίνεται αντιληπτό θα προηγηθεί “σφαγή”, προκειμένου να μη θιγούν τα επιχειρηματικά κεκτημένα των δραστών. Είναι ότι λειτουργοί του Τύπου ή δεν ξέρουν ελληνικά και ωστόσο επιμένουν να ασχολούνται και να κοτσάρουν τίτλους σε σοβαρότατες ειδήσεις ή ξέρουν και από την πρώτη στιγμή άρχισαν να “ξεπλένουν” και να σιγοντάρουν τους δράστες, να επιχειρούν να αποδυναμώσουν τη σοβαρότητα του περιστατικού, να “κατεβάσουν” την έντασή του και τεχνηέντως -για ακόμα μία φορά- να κατηγορήσουν το θύμα {...}
- Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του θέματος της Χριστίνας Γαλανοπούλου στο lifo.gr (τίτλος του «Υπόθεση βιασμού 24χρονης στη Θεσσαλονίκη: Ο χαρακτηρισμός “ροζ πάρτι” και ο ρόλος των media»
