του Χρήστου Ξανθάκη
Γιατί να γίνει βιαστής, αφού ήταν ομορφόπαιδο;
Γιατί να γίνει βιαστής, αφού ήταν πλούσιος;Γιατί να γίνει βιαστής, αφού τον θέλανε όλοι για γαμπρό;
Ριγουίντ και πάμε πάλι απ’ την αρχή.
Γιατί πήγε εκεί που πήγε, μήπως τα ήθελε;
Γιατί πήγε εκεί που πήγε, μήπως κονόμαγε;
Γιατί πήγε εκεί που πήγε, μήπως εκβίαζε;
Και πάει λέγοντας για τα επόμενα δέκα χρόνια.
Για τα επόμενα είκοσι χρόνια.
Για τον επόμενο μισό αιώνα.
Σε μια κοινωνία που από τη μία βρίσκεται ακόμη στην εποχή του χαλκού και από την άλλη ηγείται της τέταρτης βιομηχανικής επαναστάσεως. Έτσι δεν το είχε πει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος; Ή μήπως ο υπουργός Άνευ Αρμοδιοτήτων, τι να κάνω μπερδεύομαι κι εγώ ανάμεσα σε δύο τόσο λαμπερές προσωπικότητες…
Εν τω μεταξύ μια 24χρονη πιτσιρίκα βιάστηκε ομαδικά, μια 24χρονη πιτσιρίκα πήγε στην αστυνομία, μια 24χρονη πιτσιρίκα ετοιμάζεται για τα δικαστήρια.
Μια 24χρονη πιτσιρίκα αναρωτιέται τι της συνέβη.
Εν τω μεταξύ το κίνημα ολόκληρο του ελληνικού MeToo αναρωτιέται τι συνέβη με κάποιες τηλεοπτικές περσόνες που πριν από κάτι μηνάκια σκίζανε ρούχα και εσώρουχα για τη γυναικεία δικαίωση και απελευθέρωση και τώρα βγαίνουν στη μικρή οθόνη και λένε «ναι, μεν αλλά», «να το ψάξουμε λίγο καλύτερα», «τι κρύβεται πίσω από αυτή την υπόθεση» και άλλα τέτοια εδώδιμα και αποικιακά. Και η Τούνη ανακοινώνει ποιος ήταν ο τύπος που είχε κυκλοφορήσει το επίμαχο βίντεο…
Μικρό μπρέηκ εδώ για να πανηγυρίσω που πιαστήκαμε όλοι κορόιδα από την Τούνη!
Μάλιστα για να πανηγυρίσω, γιατί αν δεν μας είχε πιάσει κορόιδα η ινφλουένσερ εκ Θεσσαλονίκης ίσως και να μην είχε ξεκινήσει ποτέ η συζήτηση, ο διάλογος, ο καυγάς γι’ αυτή την κατάρα του revenge porn. Έκανε κι ένα καλό αυτό το πλάσμα το παρφέ:
Έβαλε στην ατζέντα, έθεσε σε πρώτο πλάνο ένα σκηνικό τρόμου που έχει ασπρίσει το μαλλί σε ουκ λίγα θηλυκά.
Αυτά για την ώρα και όσο για την καριέρα της και τους ακολούθους της και το πώς τους πάει και τους φέρνει βόλτα, απλώς θυμίστε μου μια μέρα να σας μιλήσω για το ατένσιο εκόνομι…
Εν τω μεταξύ η χύτρα κοχλάζει, αλλά το καπάκι παραμένει κλειστό. Το αυτό και η βαλβίδα ασφαλείας και όπως τσιτώνει το μέταλλο, όπως φορτώνει το πλαστικό δεν αποκλείεται λίαν συντόμως ν’ ακουστεί ένα μεγάλο μπαμ. Οι αντοχές της ελληνικής κοινωνίας έχουν φθάσει στα όριά τους και αναζητείται αποδιοπομπαίος τράγος. Δεν ξέρω ποιος θα είναι αυτός που θα την πληρώσει, αλλά θα την πληρώσει για πολλά, πάρα πολλά…
Ως τότε, μπορούμε να παρακολουθούμε σε καθημερινή βάση την αποκαθήλωση των πάλαι ποτέ λαϊκών ειδώλων. Ως τότε μπορούμε να παρακολουθούμε το μαλλιοτράβηγμα της TV, από τους αυτόκλητους υπερασπιστές κάθε κατηγορούμενου. Ως τότε μπορούμε να σκεφτόμαστε ότι ακόμη και ο λαμπερός κόσμος του Ίνσταγκραμ, εκεί όπου κάθε ενσταντανέ μεταφράζεται σε δεκάδες χιλιάδες καρδούλες, κι αυτός στα σκατά είναι βουτηγμένος. Και αν του αφαιρέσεις τα γκίβαγουεηζ, θα παραμείνει ένα κύμβαλο αλαλάζον, ένας ντενεκές ξεγάνωτος, ένα κλούβιο αυγό. Τίποτα από τίποτα ίσον τίποτα, σε μια χώρα που μετράει 22.000 απώλειες από κορωνοϊό και εκατομμύρια νεκρές ψυχές…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost