Κατά πρώτον, δεν θα έπαιρνα την συχνότητα της EPT Open για να φτιάξω έναν ροκ σταθμό της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Στην ησυχία τους θα τους άφηνα τους ανθρώπους, έτσι ως ένα τελευταίο γαμώτι για εκείνο το αποτρόπαιο λουκέτο από τους Σαμαροβενιζέλους.
Αλλά πες ότι έγινε.
Πες ότι είναι αυτό που είναι, που λένε και οι Αμερικάνοι και προχωράς παρακάτω. Και αναγνωρίζεις ότι αυτή τη στιγμή στους 106,7 Μεγάκυκλους της μπάντας εκπέμπει μακράν ο καλύτερος ραδιοσταθμός ξένης μουσικής των αθηναϊκών FM. Γκαραντί!
Έτσι είναι παιδιά, μην το βασανίζουμε πάρα πολύ. Τα έχει τσακίσει τόσο πολύ η πλεηλίστα τα ραδιόφωνα στο Λεκανοπέδιο της Αττικής, τα έχουν διαβρώσει τόσο πολύ οι σπόνσορες, τα έχουν ανατινάξει τόσο πολύ τα φίδια που βγαίνουν από τα στόματα των παραγωγών (όχι όλων, προς Θεού), που είσαι όλη την ώρα με το χέρι στα κουμπιά της μνήμης ν’ αλλάζεις σταθμό μπας και ακούσεις ένα τραγούδι ή ένα σχόλιο της προκοπής.
Ευτυχώς στον Zeppelin 106,7 η λίστα των τραγουδιών διακρίνεται για την ποικιλία της και τα ακούσματά του μπορεί να είναι σχετικώς γνώριμα αλλά δεν είναι και τετριμμένα. Καλά το πάνε, μια χαρά το πάνε, αν προσέχανε και λίγο παραπάνω την μετάδοση (τους «ξύνουν» οι πάντες…), δύσκολα θα ξεκολλάγαμε από εκεί.
Βεβαίως, δεν ξεχνάω ότι για την ώρα δεν υπάρχουν παραγωγοί και ότι κάποια στιγμή θα σκάσουν μύτη και αυτοί. Κι εκεί θα φανεί προς τα πού πάει το πράγμα. Είτε θα υπηρετούν τη μουσική και το ακροατήριο, είτε θα ασχολούνται με τους εαυτούς τους και το πόσο υπέροχη είναι η κυβέρνησή μας (όχι όλοι, προς Θεού), όπως συμβαίνει σε άλλες συχνότητες της δημόσιας ραδιοφωνίας. Όταν έρθει η ώρα θα το δούμε λοιπόν, αλλά ως τότε το υπογράφω ότι ο Zeppelin είναι μια μικρή όαση στο άνυδρο τοπίο των αθηναϊκών FM.
Xρήστος Ξανθάκης