Ένα σχόλιο στο Documento του Κώστα Βαξεβάνη, που ειρωνευόταν τον Ανδρέα Ξανθό όχι και με τον καλύτερο τρόπο, άνοιξε το κουτί της Πανδώρας. Για τον Βαξεβάνη και τον ΣΥΡΙΖΑ φυσικά, που τους ακολουθεί το συστηματικά καλλιεργημένο στερεότυπο κάποιων δήθεν υπόγειων, δήθεν ανομολόγητων και σε κάθε περίπτωση σκοτεινών σχέσεων.
Tα παραπάνω γράφει ο Θανάσης Καρτερός στο άρθρο του στην ΑΥΓΗ υπό τον τίτλο "Ο Βαξεβάνης, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι κουτσουλιές". Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο του Καρτερού:
Ενα σχόλιο στο Documento του Κώστα Βαξεβάνη, που ειρωνευόταν τον Ανδρέα Ξανθό όχι και με τον καλύτερο τρόπο, άνοιξε το κουτί της Πανδώρας. Για τον Βαξεβάνη και τον ΣΥΡΙΖΑ φυσικά, που τους ακολουθεί το συστηματικά καλλιεργημένο στερεότυπο κάποιων δήθεν υπόγειων, δήθεν ανομολόγητων και σε κάθε περίπτωση σκοτεινών σχέσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ εντέλλεται, ο Βαξεβάνης εκτελεί. Ή, πιο «στοχαστικό» - από τον στόχο, όχι από τον στοχασμό: Ο Τσίπρας εντέλλεται, ο Βαξεβάνης εκτελεί. Άρα, ποιος είναι πίσω από το επίμαχο σχόλιο; Ο Τσίπρας!
Αυτές οι κουτσουλιές προέρχονται συνήθως από τα πολύχρωμα πουλιά στην αυλή του βασιλιά. Που δεν μπορούν να παραδεχτούν ότι στη δημοσιογραφία υπάρχουν και ελεύθερα πουλιά. Ελεύθεροι σκοπευτές, που έχουν το απόλυτο δικαίωμα της έρευνας και της κριτικής. Ακόμα και του λάθους. Που όσες διαφημίσεις κι αν τους κόψεις, όσες αγωγές, επιθέσεις και Μένιους κι αν αμολήσεις, θα σ' το βγάλουν το πλαστό πόθεν έσχες. Τη λίστα Λαγκάρντ. Το σπίτι του Βολτέρου. Θα την κάνουν τη δουλειά τους, με δυο λόγια. Θα την πουν την αλήθεια τους, όσο κι όσους κι αν τσούζει.
Αυτές οι κουτσουλιές είναι λίπασμα επίσης για τους κηπουρούς της πιο μεγάλης χειραγώγησης που έχουμε ζήσει τα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Απαξιώνουν τη «δημοσιογραφία των ατάκτων» ως υποκινούμενη, υπονομευτική, ύποπτη και τελικώς υποταγμένη σε κομματικές, ακόμα και εσωκομματικές, σκοπιμότητες. Απαξιώνουν επίσης τον ΣΥΡΙΖΑ ότι κάνει τα ίδια, είναι συνεπώς ίδιος, μ’ αυτούς. Ο Μητσοτάκης έχει κηπουρούς, ο Τσίπρας βαξεβάνηδες. Άρα ας μη φωνάζουμε για το χάλι της ενημέρωσης. Όπερ έδει δείξαι, και μην θυμώνετε με τους Πορτοσάλτε.
Η υπόθεση έχει και μια αστεία πλευρά. Ποιο κόμμα στηρίζει ο Βαξεβάνης μόνο μυστικό δεν είναι, αλλά με την παροιμιώδη για τους γνωρίζοντες δημοσιογραφική του «ξεροκεφαλιά» θα ήταν απολαυστικό το θέαμα αν κάποιος επιχειρούσε να του υποδείξει τι να γράψει και τι όχι. Μια ματιά στο τελευταίο κύριο άρθρο του στο Documento και στη σκληρή και άδικη, κατά τη γνώμη μου, κριτική που ασκεί στον έβδομο όροφο της Κουμουνδούρου -στον Τσίπρα δηλαδή- αρκεί να καταδείξει πόσο υποκινούμενος είναι ο ένας και πόσο υποκινητής ο άλλος. Α σιχτίρ πια με την προπαγάνδα της βλακείας...
Ενα σχόλιο στο Documento του Κώστα Βαξεβάνη, που ειρωνευόταν τον Ανδρέα Ξανθό όχι και με τον καλύτερο τρόπο, άνοιξε το κουτί της Πανδώρας. Για τον Βαξεβάνη και τον ΣΥΡΙΖΑ φυσικά, που τους ακολουθεί το συστηματικά καλλιεργημένο στερεότυπο κάποιων δήθεν υπόγειων, δήθεν ανομολόγητων και σε κάθε περίπτωση σκοτεινών σχέσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ εντέλλεται, ο Βαξεβάνης εκτελεί. Ή, πιο «στοχαστικό» - από τον στόχο, όχι από τον στοχασμό: Ο Τσίπρας εντέλλεται, ο Βαξεβάνης εκτελεί. Άρα, ποιος είναι πίσω από το επίμαχο σχόλιο; Ο Τσίπρας!
Αυτές οι κουτσουλιές προέρχονται συνήθως από τα πολύχρωμα πουλιά στην αυλή του βασιλιά. Που δεν μπορούν να παραδεχτούν ότι στη δημοσιογραφία υπάρχουν και ελεύθερα πουλιά. Ελεύθεροι σκοπευτές, που έχουν το απόλυτο δικαίωμα της έρευνας και της κριτικής. Ακόμα και του λάθους. Που όσες διαφημίσεις κι αν τους κόψεις, όσες αγωγές, επιθέσεις και Μένιους κι αν αμολήσεις, θα σ' το βγάλουν το πλαστό πόθεν έσχες. Τη λίστα Λαγκάρντ. Το σπίτι του Βολτέρου. Θα την κάνουν τη δουλειά τους, με δυο λόγια. Θα την πουν την αλήθεια τους, όσο κι όσους κι αν τσούζει.
Αυτές οι κουτσουλιές είναι λίπασμα επίσης για τους κηπουρούς της πιο μεγάλης χειραγώγησης που έχουμε ζήσει τα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Απαξιώνουν τη «δημοσιογραφία των ατάκτων» ως υποκινούμενη, υπονομευτική, ύποπτη και τελικώς υποταγμένη σε κομματικές, ακόμα και εσωκομματικές, σκοπιμότητες. Απαξιώνουν επίσης τον ΣΥΡΙΖΑ ότι κάνει τα ίδια, είναι συνεπώς ίδιος, μ’ αυτούς. Ο Μητσοτάκης έχει κηπουρούς, ο Τσίπρας βαξεβάνηδες. Άρα ας μη φωνάζουμε για το χάλι της ενημέρωσης. Όπερ έδει δείξαι, και μην θυμώνετε με τους Πορτοσάλτε.
Η υπόθεση έχει και μια αστεία πλευρά. Ποιο κόμμα στηρίζει ο Βαξεβάνης μόνο μυστικό δεν είναι, αλλά με την παροιμιώδη για τους γνωρίζοντες δημοσιογραφική του «ξεροκεφαλιά» θα ήταν απολαυστικό το θέαμα αν κάποιος επιχειρούσε να του υποδείξει τι να γράψει και τι όχι. Μια ματιά στο τελευταίο κύριο άρθρο του στο Documento και στη σκληρή και άδικη, κατά τη γνώμη μου, κριτική που ασκεί στον έβδομο όροφο της Κουμουνδούρου -στον Τσίπρα δηλαδή- αρκεί να καταδείξει πόσο υποκινούμενος είναι ο ένας και πόσο υποκινητής ο άλλος. Α σιχτίρ πια με την προπαγάνδα της βλακείας...
