του Χρήστου Ξανθάκη Να μην μακρηγορούμε παιδιά, ένα είναι το συμπέρασμα: Τέτοια ευρεία νίκη του Ανδρουλάκη, κανένας δεν την περίμενε! Ούτε οι δημοσκόποι, ούτε οι στοιχηματζήδες, ούτε καν οι καθαρίστριες της Χαριλάου Τρικούπη που θα έλεγε κι ο άλλος ο χιουμορίστας. Για συγκρατημένο φαβορί τον είχανε και τον είχαμε και έπειτα από την εμφάνισή του, την σχετικώς απογοητευτική εμφάνισή του στο κομματικό ντιμπέητ όπου μίλησε με γλώσσα πιο ξύλινη κι από κομοδίνο της γιαγιάς, διατηρούσαμε αμφιβολίες ακόμη και για την ύπαρξη αρχηγικής δυναμικής εκ μέρους του. Και πάει και ρίχνει ένα σαράντα τοις εκατό στο κεφάλι, που λέμε και στο χωριό μου…
Αυτό, λοιπόν, δεν είναι ψήφος συμπαθείας που θα σημείωνε κι ο άλλος ο χολερικός. Αυτό δεν είναι ψήφος πολιτική. Αυτό δεν προέρχεται από υπεροχή στο ντιμπέητ, το ‘παμε, και δεν οφείλεται σε μαζική κάθοδο οπαδών άλλων σχηματισμών που προσπάθησαν να επηρεάσουν την ψηφοφορία προς όφελος του δικού τους του κόμματος. Αν υπήρξαν τέτοιοι και τέτοιες (ΟΚ, υπήρξαν πολλοί τέτοιοι και πολλές τέτοιες…), πήγανε και τα ρίξανε τα κουκιά στον ΓΑΠ και στον Λοβέρδο. Όχι στον Ανδρουλάκη!
Εντάξει ρε φίλε, ακούω να μου φωνάζουν από τη Χαριλάου Τρικούπη, φρεσκοβαμμένη και όμορφη και πεφωτισμένη εορταστικά αυτές τις μέρες. Και πώς τα κατάφερε να παίξει τόσο ωραία μπαλίτσα ο ευρωβουλευτής μας και ν’ αφήσει τόσο πίσω του τα άλλα τα καϊνάρια της πολιτικής με όλες αυτές τις δεκαετίες εκλογικών μαχών στις πλάτες τους;
Θα σας απαντήσω με δύο λέξεις: Κομματικός μηχανισμός!
Όσο αποδυναμωμένο, όσο ακρωτηριασμένο, όσο ξέπνοο κι αν είναι το ΚΙΝΑΛ, μηχανισμό διέθετε, διαθέτει και θα διαθέτει. Βλέπε, για παράδειγμα, και τα αποτελέσματά του στις δημοτικές εκλογές, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ, με τετραπλάσια ισχύ στις βουλευτικές εκλογές, είδε τη σκόνη του σε ουκ ολίγες περιπτώσεις.
Γιατί; Διότι το ΚΙΝΑΛ είναι μια πορδούλα, αλλά το ΠΑΣΟΚ είναι μια πολύ παλιά και πολύ μεγάλη ιστορία. Και ως πολύ παλιά και πολύ μεγάλη ιστορία, έχει μια σειρά από ασφαλιστικές δικλείδες που τις ενεργοποιεί ανά περίπτωση. Και παίρνει το δρόμο του…
Σε απλά ελληνικά:
Μόνο τρεις άνθρωποι θα μπορούσαν να οργανώσουν την εκτόξευση Ανδρουλάκη, που τον φέρνει πρώτο και αδιαμφισβήτητο φαβορί για την προεδρία.
- Ο ένας, ο Βαγγέλης Βενιζέλος δηλαδή, έχει εκδιωχθεί από το ΚΙΝΑΛ και όταν έρχεται η ώρα να μιλήσει για τις εξελίξεις στο κόμμα μόνο που δεν βγάζει τη ζωστήρα για να ρίξει μερικές ψιλές.
- Ο δεύτερος, ο Κώστας Λαλιώτης δηλαδή, έχει αποσυρθεί στην πολιτική μοναξιά του και παρατηρεί χαλαρά και εκ του μακρόθεν τις εξελίξεις δίχως καμία διάθεση εμπλοκής.
- Και ο τρίτος, ο Κώστας Σημίτης δηλαδή, θεωρεί ότι έχει προσφέρει όσες υπηρεσίες ήταν να προσφέρει στον τρόπο και δεν σκοπεύει να κατέβει από το βάθρο του για να τσαλαβουτήσει στις λάσπες του εσωκομματικού καυγά.
Υ.Γ. 1: Η απόλυτη συντριβή Γερουλάνου, προκαλεί έκπληξη ανώτερη ακόμη κι από το σουξέ του Ανδρουλάκη. Μα καλά, τόσο βαριούνται οι χιπστεράδες να πάνε να ψηφίσουν;
Υ.Γ. 2: Τις έγραψε τις υποθήκες του στο ντιμπέητ ο Χρηστίδης και πληρώθηκαν σήμερα. Και έπεται συνέχεια.
Y.Γ. 3: Διαβάζεις «έσπασε κάθε ρεκόρ η προσέλευση» με 276.000 ψηφοφόρους και ύστερα θυμάσαι το μύριο και βάλε που είχαν πάει να ψηφίσουν Γιώργο Παπανδρέου για πρόεδρο το 2004…