Το βρώμικο παιγνίδι των ελεγχόμενων, από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ΜΜΕ με τις εταιρείες δημοσκοπήσεων και τον «δικό τους» Ανδρέα Λοβέρδο
Καθώς παρακολουθώ την θλιβερή φαγωμάρα με τις «ρουφιανιές» και τα «fake news» ανάμεσα στους διεκδικητές της προεδρίας του ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη και Γιώργο Παπανδρέου, ασυναίσθητα –ίσως και ενσυναίσθητα, ωστόσο– υιοθετώ για πολλοστή φορά εκείνον τον εμπαθή και λίγο ρατσιστικό, μα αρκετά ταιριαστό για τους επαγγελματίες πολιτικούς αφορισμό του Ιονέσκο: «Υπάρχουν δύο είδη ιδιοσυγκρασίας˙ η καλλιτεχνική και η επιστημονική. Υπάρχει επίσης ένα τρίτο είδος ανθρώπου, οι πολιτικοί…»Αυτοί δεν μετέχουν καμιάς κουλτούρας. Θρονιασμένοι στην κορυφή, είναι πραγματικά απαραίτητοι μόνο για εργασίες τρίτης κατηγορίας, τις λιγότερο σημαντικές, για μάγειρες της κοινωνίας…».
Αλλά το πρόβλημα δεν είναι οι περί ων ο λόγος «μάγειρες της κοινωνίας» που, σαν τις γριές γειτόνισσες της ξέψυχης μαντάμ Ορτάνς (στον «Αλέξη Ζορμπά» του Νίκου Καζατζάκη) ξεμαλλιάζονται ποιός θα πρωταρπάξει την ξεχαρβαλωμένη προεδρική καρέκλα του πολυμεταλλαγμένου, και πολυλεηλατημένου, και πολυορφανεμένου ΠΑΣΟΚ που τώρα λέγεται ΚΙΝΑΛ…
Είναι το βρώμικο παιγνίδι που έπαιξαν –και εξακολουθούν να παίζουν– τα ΜΜΕ και οι εταιρείες δημοσκοπήσεων μ’ αυτό το πολυμεταλλαγμένο κόμμα και τους υποψήφιους προέδρους του… Κατ’ αρχήν δια της υπερπροβολής: στα σαράντα χρόνια της δημοσιογραφικής εμπειρίας μου, δεν θυμάμαι άλλο κόμμα με εκλογική δύναμη κυμαινόμενη από 4,68% – 8,10%, να απολαμβάνει την τερατώδη προβολή που απέλαβε και εξακολουθεί να απολαμβάνει το ΚΙΝΑΛ κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκλογής του προέδρου του…
*******
«Η υπέρ-προβολή Λοβέρδου ήταν μία επικοινωνιακή φούσκα. Προσπάθησαν να κατασκευάσουν μία νικηφόρα υποψηφιότητα η οποία αποδείχθηκε ότι δεν μπορούσε να περπατήσει», σημειώνει ο καθηγητής εκλογικής κοινωνιολογίας Ηλίας Νικολακόπουλος (στον ραδιοσταθμό Στο Κόκκινο), σχολιάζοντας την εκκωφαντική «αστοχία» των δημοσκοπήσεων για τη συγκεκριμένη αναμέτρηση. Και παρακάτω: «οι εταιρείες δημοσκοπήσεων διαψεύστηκαν γιατί υπέκυψαν στην πίεση των μέσων ενημέρωσης».
Εντάξει, κάτι τέτοια «βρώμικα», αν και… τρώγονται όλο και λιγότερο από την κοινή γνώμη, εξακολουθούν να σερβίρονται καθημερινά από τα μίντια και τους υπό… πίεση δημοσιογράφους και δημοσκόπους∙ και απ’ εκείνους που κινούν τα νήματα πίσω τους, που δεν είναι παρά εκείνοι που ελέγχουν και χειραγωγούν τα ΜΜΕ και, μέσω αυτών, τις εταιρίες δημοσκοπήσεων. Γιατί άραγε;
Μια καλή απάντηση μας δίνει και πάλι ο Ηλίας Νικολακόπουλος: όταν τα πολιτικά κόμματα δεν μπορούν να συγκροτήσουν ταυτότητες και πάνω σε αυτές να διεξαχθεί η εκλογή, τότε καταφεύγουν σε ένα εργαλείο το οποίο δεν είναι προορισμένο γι’ αυτή τη δουλειά. Ο τίτλος της εφημερίδας Δημοκρατία “Η μαφία των γκάλοπ των εταιρειών”, δεν είναι ευχάριστος, αλλά αφορά πολύ περισσότερο τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία έπαιξαν αυτό το παιχνίδι.
*******
Ναι, βέβαια, τα Μέσα Ενημέρωσης «έπαιξαν αυτό το παιγνίδι». Αλλά γιατί το έπαιξαν με επίκεντρο τον Λοβέρδο (την υπερ -προβολή του μέσω μιας επικοινωνιακής φούσκας που στόχευε στην ανάδειξή του στην προεδρία του ΚΙΝΑΛ) και όχι τον Γιωργάκη, ας πούμε, ή ακόμα και τον «απρόσμενο νικητή» του α’ γύρου Νίκο Ανδρουλάκη;
Διότι ο Λοβέρδος είναι «δικός τους», είναι η απάντηση. Που πάει να πει ελεγχόμενος από εκείνους που κινούν τα νήματα πίσω από τα ΜΜΕ… Και τα ελέγχουν και τα χειραγωγούν… Και «έπαιξαν αυτό το παιγνίδι», με το οποίο επιχείρησαν να τον «στέψουν» πρόεδρο αυτού του πολυμεταλλαγμένου κόμματος, του ΠΑΣΟΚ που τώρα λέγεται ΚΙΝΑΛ…
Προκειμένου να το περιχαρακώσει και να το μπετονάρει ως δεκανίκι του Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του: πιστό στη γραμμή «προϋπόθεση των πάντων, η πολιτική συντριβή Τσίπρα», που εισήγαγε ο Ευάγγελος Βενιζέλος και υιοθέτησαν κατά σειρά… προτεραιότητας οι Αντώνης Σαμαράς και Κυριάκος Μητσοτάκης. Και, εξαρχής εκφράζει και πατρονάρει εντός του ΚΙΝΑΛ ο δικός τους: ο κ. Λοβέρδος αυτοπροσώπως.
Πολλοί αρθρογράφοι, αριστερόστροφοι μερικοί εξ αυτών, εκτιμούν ότι εκ του αποτελέσματος το σκηνικό ανετράπη – ότι η εκλογή Ανδρουλάκη θα κάνει το ΚΙΝΑΛ να διαφοροποιηθεί από την ΝΔ και να «ξανασκεφτεί» σοσιαλιστικά… Δεν το βλέπω: καθώς παρακολουθώ τις αντιδράσεις του «απρόσμενου νικητή του πρώτου γύρου» στον δρόμο προς την διεκδίκηση του… τίτλου, δεν μπορώ παρά να τον εντάξω σ’ εκείνο το «τρίτο είδος ανθρώπων» που ο Ιονέσκο αποκαλεί «μάγειρες της κοινωνίας».
-το κείμενο του Ν. Τσαγκρή είναι από την ΑΥΓΗ της Κυριακής (12.12.2021)
