Εμένα μου είχε συμβεί πριν από κάνα χρόνο. Χαζολογούσα στο τουΐτερ και είδα ένα τουΐ που έλεγε πάνω κάτω ότι σκατά τα είχε κάνει η κυβέρνηση με τον κορωνοϊό και τις παραφυάδες του και
ακόμη πιο σκατά τα είχε κάνει η επιτροπήτων λοιμωξιολόγων και ότι το λοκντάουν θα ήτανε σκληρό και θα δοκίμαζε ολoνών μας τα νεύρα και ασταδγιάλα τέλος πάντων.«Πω, πω, ωραία τα λέει», σκέφτηκα και τσακ το πάτησα το φαβ.
Και ύστερα είδα ποιος τά ’λεγε!
Είχα πατήσει φαβ στον Ανδρέα Ψυχάρη.
Για να το πω κι αλλιώς, ο ρεπόρτερ Ξανθάκης είχε πατήσει φαβ στον γιο
του Σταύρου Ψυχάρη και πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας.
Που ως εκείνη την ώρα, δεν είχα συμφωνήσει όχι στις μισές αναρτήσεις του, όχι σε μία στις δέκα, αλλά ούτε σε μία στις χίλιες.
Και το πάτησα το φαβ.
Όχι γιατί με υποχρέωσε κανείς, όχι από κομματικό πατριωτισμό, όχι από γλείψιμο, αλλά γιατί έτσι γούσταρα.
Και διόλου δεν μ’ ένοιαξε που θα πιστωνόταν ένα επιπλέον φαβ ο γιος του
Σταύρου Ψυχάρη και πρώην βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.
Γιατί έλεγε αλήθεια και μερικές φορές η αλήθεια υπερβαίνει κάθε συμπάθεια ή αντιπάθεια. Τι μερικές φορές, δηλαδή, όλες τις φορές. Άλλο τώρα αν δεν το παραδεχόμαστε εμείς για να μη χαλάμε καρδιές και σχέσεις…
Τα γράφω τα ανωτέρω διότι έβραζε όλο το ΣουΚού η Αυστρία από τις
διαδηλώσεις ενάντια στους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς. Μιλάμε τώρα ότι
στο πιο κοιμήσικο κράτος της Ευρώπης όλης (ύπνος και των γονέων!),
βγήκαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν. Κάτι
στο στυλ σαράντα χιλιάδες κόσμος στη Βιέννη (βαθιά χασμουρητά!),
αντιστοιχία Αθηνών και περιχώρων σα να λέμε κάνα κατομμύριο λαός.
Και βεβαίως πρωτοστατούσε το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας στις
κινητοποιήσεις, πουλώντας μάλιστα παραμύθι ότι τα μέτρα είναι φασιστικά.
Αλλά δεν ήταν μόνοι τους στον καυγά, συμμετείχε κάθε καρυδιάς καρύδι και πολίτες απ’ όλους τους πολιτικούς προσανατολισμούς.
Το γράψανε και οι New York Times χτες, ότι ήταν πολύ περισσότεροι η μη
ακροδεξιοί στη συγκέντρωση της Βιέννης. Χαρακτηριστικό το πανό που
κράταγε η πενηνταδυάχρονη Γιοχάνα Ράιντε, εργάτρια υφαντουργίας, κι
έγραφε τα εξής:
"Προπαγάνδα. Το 1938 τα φόρτωναν όλα στους Εβραίους. Το 2021 τα φορτώνουν όλα στους ανεμβολίαστους. Ξυπνήστε!"
Το πόσταρα χτες στο φέησμπουκ με την υποσημείωση «τροφή για σκέψη» και ξεσηκώθηκαν μίση και πάθη. Μόνο ξύλο δεν έφαγε στα σχόλια η δόλια η Γιοχάνα. Κι από την άλλη υπήρξαν και πολλοί με πολλές που πατήσανε το λάικ στην ανάρτηση. Δείγμα ότι είτε συμφωνούσαν είτε διαφωνούσαν με την εργάτρια, το «τροφή για σκέψη» το κατανόησαν. Όπως κατανόησαν πως αυτή η νέα εποχή του κορωνοϊού, αλλάζει δραματικά τις πολιτικές ισορροπίες και συμμαχίες.
Βλέπε, για παράδειγμα, τις χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Υγείας της Βρετανίας Σάτζιντ Τζάβιντ ότι στη χώρα του δεν θα επιβληθεί ποτέ υποχρεωτικός εμβολιασμός για το σύνολο των πολιτών. Και πρόσθεσε χαρακτηριστικά:
«Ο εμβολιασμός πρέπει να είναι μια θετική επιλογή. Αν κάποιοι διατηρούν αμφιβολίες, πρέπει να συνεργαστούμε μαζί τους και να τους ενθαρρύνουμε».
Για σκεφτείτε το, λοιπόν, μια στιγμή:
Καραδεξιά η Αυστριακή κυβέρνηση, καραδεξιά και η κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον.
Η μία λέει όλοι ντουγρού στη βελόνα και η άλλη απαντάει ξεχάστε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό.
Δεν θα κάτσω τώρα να σας κάνω μάθημα για το ποια απ’ τις δύο έχει
δίκιο και ποια άδικο, δεν είμαι απ’ αυτούς τους δημοσιογράφους, αλλά θα
ήθελα να σημειώσω ότι ο κορωνοϊός έρχεται να ξύσει παλιές πληγές και ν’
ανοίξει καινούριες.
Και αυτό στην πολιτική, από τη μία ανοίγει πεδίο δόξης λαμπρό και από την άλλη ανοίγει λάκκους.
Τροφή για σκέψη. Τό ’παμε, δεν τό ’παμε;
Υ.Γ.: Και στην Ολλανδία έγινε χαμός από διαδηλώσεις. Λες να έβαλε το χεράκι του κάνα κόκκινο καπέλο;
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost (23.11.2021)