Στις ανακοινώσεις της ΕΣΗΕΑ δημοσιεύονται σήμερα δύο αποφάσεις του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της Ενωσης των δημοσιογράφων της Αθήνας. Και στις δύο αποφάσεις με τις οποίες.. επιβλήθηκαν ποινή οριστικής διαγραφής στον έναν (απεργοσπασία) και επίπληξη στον άλλον, ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ τα ονόματά τους παρά μόνο τα αρχικά.
Αυτό συμβαίνει - αν δεν κάνουμε λάθος- για πρώτη φορά και φυσικά δεν έχει νόημα να δημοσιοποιείς απόφαση του Πειθαρχικού χωρίς το ονοματεπώνυμο του πειθαρχικά ελεγκτέου.
Δηλαδή, λένε, του επιβλήθηκε ποινή επίπληξης με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας... Ποιον αφορά όμως η επίπληξη και η ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας που χάνει το νόημα της αν δεν δημοσιοποιηθεί το όνομα;
Και γιατί δηλαδή στις τελευταίες αποφάσεις του Πειθαρχικού δημοσιεύτηκαν κανονικά τα ονόματα; πχ Στέφανος Κασιμάτης, Γ. Λιάγκας. Δ. Βερύκιος (πιο παλιά) κλπ.
Πάντως πολύ θα θέλαμε να μάθουμε αν έχει αλλάξει κάτι με τις ανακοινώσεις του πειθαρχικού και για ποιο λόγο δεν βάζουν τα ονοματεπώνυμα των πειθαρχικά ελεγκτέων και ειδικά όταν αυτοί διαγράφονται οριστικά από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ.
Για την ιστορία και σύμφωνα με το Πειθαρχικό:
➤ «Ο συνάδελφος Α.Π., ομόφωνα κρίθηκε πειθαρχικά ελεγκτέος, ύστερα από αυτεπάγγελτη πειθαρχική δίωξη του Συμβουλίου, για αντιδεοντολογική συμπεριφορά.
Ποινή: Με ψήφους 3 έναντι 2 επιβλήθηκε η οριστική διαγραφή από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ. Από τη μειοψηφία, ένα μέλος πρότεινε την προσωρινή διαγραφή 4 μηνών και το άλλο μέλος πρότεινε την επίπληξη με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας
➤ «Ο συνάδελφος Α.Π., ομόφωνα κρίθηκε πειθαρχικά ελεγκτέος, ύστερα από αυτεπάγγελτη πειθαρχική δίωξη του Συμβουλίου, για αντιδεοντολογική συμπεριφορά.
Ποινή: Με ψήφους 3 έναντι 2 επιβλήθηκε η οριστική διαγραφή από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ. Από τη μειοψηφία, ένα μέλος πρότεινε την προσωρινή διαγραφή 4 μηνών και το άλλο μέλος πρότεινε την επίπληξη με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας
Ο εγκαλούμενος συν. Α.Π., δεν αμφισβητεί τα πραγματικά γεγονότα, τόσο
της άρνησής του να ακολουθήσει την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου
της ΕΣΗΕΑ, για απεργιακή κινητοποίηση στις 10.06.21, καθώς και την
αναφερόμενη στο κατηγορητήριο σχετική ανάρτησή του στο κοινωνικό δίκτυο
twitter, που ουσιαστικά υπονόμευε τις αντίστοιχες αποφάσεις της
Διοίκησης του Σωματείου».
Ποινή: Με ψήφους 3 έναντι 2 επιβλήθηκε η επίπληξη με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας. Η μειοψηφία ήταν υπέρ της απλής επίπληξης.
Ο συν. Ε.Χ. με βάση φωτογραφίες του πρωθυπουργού κ.λ.π. με τον Δημ. Λιγνάδη, επιχείρησε κάτι πολύ χειρότερο, αναρτώντας επεξεργασμένη φωτογραφία του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα με τον καταγγελλόμενο σκηνοθέτη και απαράδεκτο υπέρτιτλο, όπως διαλαμβάνεται στο κατηγορητήριο».
Aκολουθεί η η ανακοίνωση και το σκεπτικό της διαγραφής του Α.Π.:«
ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ Η.Ε.Α. - ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Απόφαση υπ’ αριθμ. 11/2021
Περίληψη:
Ο συν. Α.Π., ομόφωνα κρίθηκε πειθαρχικά ελεγκτέος, ύστερα από αυτεπάγγελτη πειθαρχική δίωξη του Συμβουλίου, για αντιδεοντολογική συμπεριφορά.
Ποινή: Με ψήφους 3 έναντι 2 επιβλήθηκε η οριστική διαγραφή από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ. Από τη μειοψηφία, ένα μέλος πρότεινε την προσωρινή διαγραφή 4 μηνών και το άλλο μέλος πρότεινε την επίπληξη με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας.
Το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών συνήλθε σήμερα Τρίτη, 12 Οκτωβρίου 2021 υπό την προεδρία του προέδρου συν. Ιωάννη Αποστολόπουλου και με την παρουσία των τακτικών μελών συν. Αικατερίνης Δουλγεράκη, Γιώργου Μέρμηγκα, Δήμητρας Γκουντούνα, Γιώργου Γκιώνη, καθώς και της γραμματέως Μαρίας Χριστοφοράτου, προκειμένου να εκδώσει απόφαση επί της από 17.06.21 αυτεπάγγελτης πειθαρχικής δίωξης του Συμβουλίου κατά του συν. Α.Π.
Το σκεπτικό
To ΠΠΣ, αφού έλαβε υπόψη το απολογητικό υπόμνημα του εγκαλουμένου και τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, αποφαίνεται ως ακολούθως:
Ο εγκαλούμενος συν. Α. Π., δεν αμφισβητεί τα πραγματικά γεγονότα, τόσο της άρνησής του να ακολουθήσει την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ, για απεργιακή κινητοποίηση στις 10.06.21, καθώς και την αναφερόμενη στο κατηγορητήριο σχετική ανάρτησή του στο κοινωνικό δίκτυο twitter, που ουσιαστικά υπονόμευε τις αντίστοιχες αποφάσεις της Διοίκησης του Σωματείου.
Στο υπόμνημά του, επικαλείται το Προοίμιο του Καταστατικού της ΕΣΗΕΑ, που αναφέρεται στην υποχρέωση των δημοσιογράφων προς πλήρη και αντικειμενική ενημέρωση των πολιτών και ισχυρίζεται πως η άρνησή του, στη συμμετοχή στην απεργιακή κινητοποίηση, ήταν σύμφωνη με τις επιταγές της ως άνω Καταστατικής διάταξης.
Όμως, το Καταστατικό της ΕΣΗΕΑ, ισχύει περισσότερο από μια τεσσαρακονταετία και η μακρόχρονη εφαρμογή του, δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών, αλλά αντίθετα με σαφήνεια προσδιορίζει τη σημασία και την έννοια κάθε διάταξης. Τα αναφερόμενα στο Προοίμιο, περί υποχρέωσης των δημοσιογράφων, προς ενημέρωση του κοινωνικού συνόλου, επισημαίνουν πράγματι το αντίστοιχο καθήκον των μελών της ΕΣΗΕΑ, όπως όλοι το αντιλαμβάνονται. Βέβαια, η διάταξη αυτή καθόλου δεν αναιρεί όσα διατυπώνονται με ακρίβεια στο εδάφιο ιζ’ του άρθρου 7, παρ. 1 του Καταστατικού, που ορίζει ότι τα μέλη της ΕΣΕΗΑ μεταξύ άλλων, οφείλουν: «Να πειθαρχούν απόλυτα στις αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου και της Γενικής Συνελεύσεως για απεργία». Και κατά την μακρόχρονη τεσσαροκονταετή πορεία, με βάση αυτή τη σαφή διάταξη, κάθε απεργοσπαστική συμπεριφορά, επέσυρε τα επιτίμια είτε με απόφαση του ΔΣ είτε των Οργάνων Δεοντολογίας. Έτσι, όλοι πλέον γνωρίζουν το τι ισχύει στο πλαίσιο της συνδικαλιστικής υπευθυνότητας κάθε μέλους του Σωματείου μας, όσον αφορά τις κινητοποιήσεις του κλάδου. Συνεπώς, η επίκληση του Προοιμίου του Καταστατικού, έχει εντελώς προσχηματικό αν όχι εμπαικτικό χαρακτήρα, καθώς δεν υπάρχουν περιθώρια παρερμηνειών.
Άλλωστε, αν γινόταν δεκτή η προβαλλόμενη άποψη, ουσιαστικά θα σήμαινε πως οι συνάδελφοι που πειθαρχούν στις αποφάσεις του Σωματείου μας για απεργιακές κινητοποιήσεις, θα ήταν εκείνοι που παραβιάζουν το Καταστατικό, αρνούμενοι δήθεν να ανταποκριθούν στο καθήκον τους προς ενημέρωση του συνόλου και αντίθετα θα εμφανίζοντο ως τάχα υπερασπιστές του Καταστατικού ή διασπαστές του κατά περίπτωση συνδικαλιστικού μας αγώνα.
Έτσι, η όλη αυτή επιχειρηματολογία, εντάσσεται στη γνωστή απεργοσπαστική τακτική ορισμένων δημοσιογράφων, αλλά και ευρύτερα διαφόρων εργαζομένων, που αρνούνται να συνταχθούν με τις κινητοποιήσεις της συνδικαλιστικής τους οργάνωσης, θεωρώντας ότι αυτό ανήκει στους υπόλοιπους συναδέλφους τους, αλλά προφανώς εκείνοι αποκομίζουν μαζί τους τα όποια οφέλη κάθε απεργιακού αγώνα.
Εξάλλου, κάθε δημοσιογράφος έχει την ελεύθερη επιλογή να ενταχθεί ή όχι στην ΕΣΗΕΑ. Είναι όμως αυτονόητο ότι η εκούσια ένταξή του στην Ένωση, συνεπάγεται αυτοδίκαια και την υποχρέωση να τηρεί και να σέβεται τις διατάξεις, που διαλαμβάνονται στο Καταστατικό του Σωματείου μας. Ή εάν εκ των υστέρων διαφωνεί και επιθυμεί να διαφοροποιείται, μπορεί να ζητήσει τη διαγραφή του. Τίποτα δεν ισχύει αναγκαστικά, παρά επαφίεται στην αβίαστη θέληση του κάθε συναδέλφου. Η απεργία, που καθιερώνεται ως συνταγματικό δικαίωμα, είναι μέσον για τη διεκδίκηση και προστασία εργασιακών δικαιωμάτων. Και οι αντίστοιχες αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου ή της Γενικής Συνέλευσης, για κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων, πρέπει να είναι σεβαστές και να ακολουθούνται από όλους όσους επέλεξαν να είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο εγκαλούμενος συν. Α.Π., δεν αρκέστηκε στη μη συμμετοχή του στην απεργία, αλλά έσπευσε να εμφανιστεί στο διαδίκτυο, με διακηρύξεις περί ελευθερίας και άλλα ανάλογα, επιχειρώντας να προπαγανδίσει ως ορθή και επαινετέα τη στάση του, πλήττοντας συγχρόνως τον αγώνα του κλάδου.
Το Συμβούλιο λαμβάνει υπόψη, ότι η απεργοσπαστική αυτή συμπεριφορά του εγκαλούμενου συναδέλφου, εκδηλώνεται κατ εξακολούθηση και κατά σύστημα.
Συγκεκριμένα, ο συν. Α.Π. έχει κριθεί ελεγκτέος με την υπ’ αριθμ. 5/2013 απόφαση του ΔΠΣ (διαγραφή 6 μηνών), την υπ’ αριθμ. 2/2014 απόφαση του ΔΠΣ (διαγραφή 1 έτους) και την υπ’ αριθμ. 3/2018 απόφαση του ΠΠΣ (διαγραφή 1 έτους).
Κατόπιν αυτών, το ΠΠΣ ομόφωνα έκρινε πειθαρχικά ελεγκτέο τον εγκαλούμενο συν. Α.Π., για παράβαση του άρθρου 7, παρ. 1, εδ. α’ και ιζ’ του Καταστατικού και άρθρου 4, παρ. α’ του Κώδικα Αρχών Δεοντολογίας.
Ως προς την ποινή, με ψήφους 3 έναντι 2 επιβλήθηκε η οριστική διαγραφή από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ. Από τη μειοψηφία, ένα μέλος πρότεινε την προσωρινή διαγραφή 4 μηνών και το άλλο μέλος, πρότεινε την επίπληξη με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας.
Η απόφαση καθαρογράφηκε και εγκρίθηκε την Τρίτη, 26.10.21».
Απόφαση υπ’ αριθμ. 11/2021
Περίληψη:
Ο συν. Α.Π., ομόφωνα κρίθηκε πειθαρχικά ελεγκτέος, ύστερα από αυτεπάγγελτη πειθαρχική δίωξη του Συμβουλίου, για αντιδεοντολογική συμπεριφορά.
Ποινή: Με ψήφους 3 έναντι 2 επιβλήθηκε η οριστική διαγραφή από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ. Από τη μειοψηφία, ένα μέλος πρότεινε την προσωρινή διαγραφή 4 μηνών και το άλλο μέλος πρότεινε την επίπληξη με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας.
Το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών συνήλθε σήμερα Τρίτη, 12 Οκτωβρίου 2021 υπό την προεδρία του προέδρου συν. Ιωάννη Αποστολόπουλου και με την παρουσία των τακτικών μελών συν. Αικατερίνης Δουλγεράκη, Γιώργου Μέρμηγκα, Δήμητρας Γκουντούνα, Γιώργου Γκιώνη, καθώς και της γραμματέως Μαρίας Χριστοφοράτου, προκειμένου να εκδώσει απόφαση επί της από 17.06.21 αυτεπάγγελτης πειθαρχικής δίωξης του Συμβουλίου κατά του συν. Α.Π.
Το σκεπτικό
To ΠΠΣ, αφού έλαβε υπόψη το απολογητικό υπόμνημα του εγκαλουμένου και τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, αποφαίνεται ως ακολούθως:
Ο εγκαλούμενος συν. Α. Π., δεν αμφισβητεί τα πραγματικά γεγονότα, τόσο της άρνησής του να ακολουθήσει την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ, για απεργιακή κινητοποίηση στις 10.06.21, καθώς και την αναφερόμενη στο κατηγορητήριο σχετική ανάρτησή του στο κοινωνικό δίκτυο twitter, που ουσιαστικά υπονόμευε τις αντίστοιχες αποφάσεις της Διοίκησης του Σωματείου.
Στο υπόμνημά του, επικαλείται το Προοίμιο του Καταστατικού της ΕΣΗΕΑ, που αναφέρεται στην υποχρέωση των δημοσιογράφων προς πλήρη και αντικειμενική ενημέρωση των πολιτών και ισχυρίζεται πως η άρνησή του, στη συμμετοχή στην απεργιακή κινητοποίηση, ήταν σύμφωνη με τις επιταγές της ως άνω Καταστατικής διάταξης.
Όμως, το Καταστατικό της ΕΣΗΕΑ, ισχύει περισσότερο από μια τεσσαρακονταετία και η μακρόχρονη εφαρμογή του, δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών, αλλά αντίθετα με σαφήνεια προσδιορίζει τη σημασία και την έννοια κάθε διάταξης. Τα αναφερόμενα στο Προοίμιο, περί υποχρέωσης των δημοσιογράφων, προς ενημέρωση του κοινωνικού συνόλου, επισημαίνουν πράγματι το αντίστοιχο καθήκον των μελών της ΕΣΗΕΑ, όπως όλοι το αντιλαμβάνονται. Βέβαια, η διάταξη αυτή καθόλου δεν αναιρεί όσα διατυπώνονται με ακρίβεια στο εδάφιο ιζ’ του άρθρου 7, παρ. 1 του Καταστατικού, που ορίζει ότι τα μέλη της ΕΣΕΗΑ μεταξύ άλλων, οφείλουν: «Να πειθαρχούν απόλυτα στις αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου και της Γενικής Συνελεύσεως για απεργία». Και κατά την μακρόχρονη τεσσαροκονταετή πορεία, με βάση αυτή τη σαφή διάταξη, κάθε απεργοσπαστική συμπεριφορά, επέσυρε τα επιτίμια είτε με απόφαση του ΔΣ είτε των Οργάνων Δεοντολογίας. Έτσι, όλοι πλέον γνωρίζουν το τι ισχύει στο πλαίσιο της συνδικαλιστικής υπευθυνότητας κάθε μέλους του Σωματείου μας, όσον αφορά τις κινητοποιήσεις του κλάδου. Συνεπώς, η επίκληση του Προοιμίου του Καταστατικού, έχει εντελώς προσχηματικό αν όχι εμπαικτικό χαρακτήρα, καθώς δεν υπάρχουν περιθώρια παρερμηνειών.
Άλλωστε, αν γινόταν δεκτή η προβαλλόμενη άποψη, ουσιαστικά θα σήμαινε πως οι συνάδελφοι που πειθαρχούν στις αποφάσεις του Σωματείου μας για απεργιακές κινητοποιήσεις, θα ήταν εκείνοι που παραβιάζουν το Καταστατικό, αρνούμενοι δήθεν να ανταποκριθούν στο καθήκον τους προς ενημέρωση του συνόλου και αντίθετα θα εμφανίζοντο ως τάχα υπερασπιστές του Καταστατικού ή διασπαστές του κατά περίπτωση συνδικαλιστικού μας αγώνα.
Έτσι, η όλη αυτή επιχειρηματολογία, εντάσσεται στη γνωστή απεργοσπαστική τακτική ορισμένων δημοσιογράφων, αλλά και ευρύτερα διαφόρων εργαζομένων, που αρνούνται να συνταχθούν με τις κινητοποιήσεις της συνδικαλιστικής τους οργάνωσης, θεωρώντας ότι αυτό ανήκει στους υπόλοιπους συναδέλφους τους, αλλά προφανώς εκείνοι αποκομίζουν μαζί τους τα όποια οφέλη κάθε απεργιακού αγώνα.
Εξάλλου, κάθε δημοσιογράφος έχει την ελεύθερη επιλογή να ενταχθεί ή όχι στην ΕΣΗΕΑ. Είναι όμως αυτονόητο ότι η εκούσια ένταξή του στην Ένωση, συνεπάγεται αυτοδίκαια και την υποχρέωση να τηρεί και να σέβεται τις διατάξεις, που διαλαμβάνονται στο Καταστατικό του Σωματείου μας. Ή εάν εκ των υστέρων διαφωνεί και επιθυμεί να διαφοροποιείται, μπορεί να ζητήσει τη διαγραφή του. Τίποτα δεν ισχύει αναγκαστικά, παρά επαφίεται στην αβίαστη θέληση του κάθε συναδέλφου. Η απεργία, που καθιερώνεται ως συνταγματικό δικαίωμα, είναι μέσον για τη διεκδίκηση και προστασία εργασιακών δικαιωμάτων. Και οι αντίστοιχες αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου ή της Γενικής Συνέλευσης, για κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων, πρέπει να είναι σεβαστές και να ακολουθούνται από όλους όσους επέλεξαν να είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο εγκαλούμενος συν. Α.Π., δεν αρκέστηκε στη μη συμμετοχή του στην απεργία, αλλά έσπευσε να εμφανιστεί στο διαδίκτυο, με διακηρύξεις περί ελευθερίας και άλλα ανάλογα, επιχειρώντας να προπαγανδίσει ως ορθή και επαινετέα τη στάση του, πλήττοντας συγχρόνως τον αγώνα του κλάδου.
Το Συμβούλιο λαμβάνει υπόψη, ότι η απεργοσπαστική αυτή συμπεριφορά του εγκαλούμενου συναδέλφου, εκδηλώνεται κατ εξακολούθηση και κατά σύστημα.
Συγκεκριμένα, ο συν. Α.Π. έχει κριθεί ελεγκτέος με την υπ’ αριθμ. 5/2013 απόφαση του ΔΠΣ (διαγραφή 6 μηνών), την υπ’ αριθμ. 2/2014 απόφαση του ΔΠΣ (διαγραφή 1 έτους) και την υπ’ αριθμ. 3/2018 απόφαση του ΠΠΣ (διαγραφή 1 έτους).
Κατόπιν αυτών, το ΠΠΣ ομόφωνα έκρινε πειθαρχικά ελεγκτέο τον εγκαλούμενο συν. Α.Π., για παράβαση του άρθρου 7, παρ. 1, εδ. α’ και ιζ’ του Καταστατικού και άρθρου 4, παρ. α’ του Κώδικα Αρχών Δεοντολογίας.
Ως προς την ποινή, με ψήφους 3 έναντι 2 επιβλήθηκε η οριστική διαγραφή από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ. Από τη μειοψηφία, ένα μέλος πρότεινε την προσωρινή διαγραφή 4 μηνών και το άλλο μέλος, πρότεινε την επίπληξη με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας.
Η απόφαση καθαρογράφηκε και εγκρίθηκε την Τρίτη, 26.10.21».