Οι μάσκες έπεσαν. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος, δεν έχασε χρόνο να εκφράσει την ικανοποίησή του για την «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη που έκρινε και αποφάσισε να.. αφεθούν ελεύθεροι οι εφτά αστυνομικοί χωρίς κανέναν περιοριστικό όρο».
Η τοποθέτηση του υπουργού δεν συνιστά απλώς παρέμβαση στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, την οποία ο ίδιος επικαλείται, ενώ ακόμα στον Ασπρόπυργο οι συγγενείς θρηνούν το παιδί τους. Πρόκειται για την πολιτική κάλυψη της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε μια δολοφονία ενός νεαρού άοπλου ανθρώπου -ο οποίος δεν απειλούσε την ασφάλεια κανενός αστυνομικού- από τα όργανα του κράτους.
Το πολιτικό μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση προς τους αστυνομικούς είναι «βγείτε στον δρόμο, εφαρμόστε τον νόμο της άγριας Δύσης. Και αν γίνει καμιά "στραβή", εμείς είμαστε εδώ».
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από τη δικαστική εξουσία που αποφασίζει αν υπάρχει ή όχι λόγος προφυλάκισης. Οφείλει η κυβέρνηση σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα να μην ανεχτεί ούτε ως σκέψη την αστυνομική ασυδοσία και αυθαιρεσία.
Οφείλει ο αρμόδιος υπουργός να υπογραμμίσει προς κάθε κατεύθυνση πως ο αστυνομικός υποχρεούται νομικά, πριν καταφύγει όχι στη χρήση του όπλου, αλλά και στην πρόταξή του, να χρησιμοποιήσει παραινέσεις, προτροπές, χρήση εμποδίων ή και σωματική βία, να μετέλθει δηλαδή όλων εκείνων των ηπιότερων μέσων για να εκπληρώσει το καθήκον του.
Ο κ. Θεοδωρικάκος δεν είναι συνήγορος υπεράσπισης των κατηγορούμενων για ανθρωποκτονία, αλλά υπουργός της κυβέρνησης και δεν μπορεί να λειτουργεί σαν συνδικαλιστής αστυνομικός σε τηλεπαράθυρο. Με τη στάση του αυτή ο ίδιος μπορεί να γίνεται άξιος συνεχιστής του προκατόχου του, όμως ταυτόχρονα οπλίζει τη σφαίρα στη θαλάμη των ένοπλων φρουρών «της έννομης τάξης». Ενθαρρύνει τον επόμενο Κορκονέα, τον επόμενο Μελίστα...
Η αστυνομία που βλέπουμε συχνά πυκνά πλέον, από τη Νέα Σμύρνη ώς τα Εξάρχεια, με τον αστυνομικό που σπάει εν ψυχρώ τζαμαρίες φωνάζοντας «ναι, ρε, είμαι τρελός», αναδεικνύεται η ίδια ως μέρος της ανομίας. Αν η κρατική, αστυνομική βία δικάζεται, αλλά δεν καταδικάζεται -πρώτα και πάνω απ' όλα σε πολιτικό επίπεδο-, γίνεται κανονικότητα. Μια επικίνδυνη κανονικότητα...
- από την Άποψη της ΕΦ.ΣΥΝ. (29.10.2021) υπό τον τίτλο «Το μήνυμα του Τάκη Θεοδωρικάκου»