Δύο δημοσιογράφοι ήμασταν την περασμένη Τετάρτη στο κτίριο 8 των δικαστηρίων της πρώην Σχολής Ευελπίδων για την κάλυψη της δίκης 19 νέων παιδιών που είχαν συλληφθεί μετά τη μαζική και.. ειρηνική πορεία για το Πολυτεχνείο τη 17η Νοέμβρη 2019. Παρόντες στη δικαστική αίθουσα ήταν οι κατηγορούμενοι με τους δικηγόρους τους, οι μάρτυρες κατηγορίας αστυνομικοί (που με τις καταθέσεις τους φόρτωσαν κακουργήματα στους συλληφθέντες αλλά ο εισαγγελέας τα αφαίρεσε από το κατηγορητήριο κρίνοντας ότι δεν στοιχειοθετούνταν) και οι μάρτυρες υπεράσπισης των συλληφθέντων.
Με δεδομένο ότι όλοι οι μάρτυρες θα έμεναν έξω από τη δικαστική αίθουσα μέχρι να κληθούν να καταθέσουν, γιατί η πρόεδρος του δικαστηρίου (με τη σύμφωνη γνώμη της εισαγγελέως) ζήτησε από τους δημοσιογράφους να αποχωρήσουν; Επειδή, όπως είπε, τα μέτρα προστασίας από την πανδημία προβλέπουν περιορισμό ατόμων στην αίθουσα. Πράγματι, σύμφωνα με την ΚΥΑ, «κατ’ εξαίρεση ο αριθμός των ατόμων στην αίθουσα μπορεί να υπερβεί τα δεκαπέντε, εάν, κατά την κρίση του προεδρεύοντος του δικαστηρίου, η παρουσία των ατόμων αυτών είναι απολύτως αναγκαία».
Προφανώς, κατά την κρίση της προέδρου, η παρουσία δύο δημοσιογράφων δεν ήταν αναγκαία στη δικαστική αίθουσα αλλά ταυτόχρονα ήταν αναγκαία η παρουσία δέκα αστυνομικών! Δεν θα μπορούσαν, άραγε, να μείνουν οκτώ αστυνομικοί και δύο δημοσιογράφοι; Το ερώτημα αυτό δεν προλάβαμε να το θέσουμε υπ’ όψιν της προέδρου επειδή λίγο αργότερα οι αστυνομικοί, που μας οδήγησαν στην έξοδο, μας ενημέρωσαν ότι δόθηκε αναβολή.
Πρόκειται για ένα ζήτημα σοβαρό που θα το συναντάμε συχνά από δω και πέρα. Τα μέτρα προστασίας για την πανδημία δεν μπορούν να ακυρώνουν την Αρχή της δημοσιότητας (άρθρο 329 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας), η οποία είναι καθιερωμένη και στο άρθρο 93 του Συντάγματος. Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι και η ΕΣΗΕΑ οφείλουν να παρέμβουν και να μην επιτρέψουν να καταργηθεί, στο όνομα της πανδημίας, η δημοσιογραφική κάλυψη σε δίκες ευρύτερου κοινωνικού ενδιαφέροντος.
Γιώτα Τέσση / Εφημερίδα των Συντακτών
