“Σύμφωνα με πληροφορίες, ο άτυχος εργαζόμενος μόλις είχε σχολάσει και επέστρεψε να πάρει από το σημείο κάποια προσωπικά αντικείμενα”. Με τον πανομοιότυπο αυτό τρόπο ξεκινούσαν όλα μα όλα.. τα ρεπορτάζ στον ηλεκτρονικό Τύπο μετά το εργατικό δυστύχημα στην προβλήτα της COSCO στον Πειραιά. “Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες” διάβαζες και άκουγες παντού και αυτό που καταλάβαινες ήταν πως κάποιοι ρεπόρτερ το είχαν ελέγξει, το είχαν ψάξει και έδιναν αυτές τις πρώτες πληροφορίες.
Μόνο που τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι, καθώς οι πρώτες πληροφορίες βασίζονταν αποκλειστικά στο δελτίο Τύπου της εργοδότριας εταιρείας που εξαρχής επιχειρούσε να αποσείσει από πάνω της την ευθύνη του δυστυχήματος. Μα θα μου πεις, η άποψη της εταιρείας δεν είναι μέρος του ρεπορτάζ; Φυσικά και είναι, υπό την προϋπόθεση όμως η άποψη αυτή να κατονομάζεται στο ρεπορτάζ λέγοντας “σύμφωνα με την εταιρεία” και όχι “σύμφωνα με πληροφορίες”. Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα και τόσο έντιμα απέναντι σε όλους. Γιατί όλα τα υπόλοιπα δεν προσφέρουν ούτε στην είδηση ούτε και στο ρεπορτάζ, παρά μόνο δημιουργούν εντυπώσεις και προκαταλαμβάνουν. Γιατί άλλα υποστηρίζει η εταιρεία και άλλα καταγγέλλουν οι ναυτεργάτες. Ακριβώς τα ίδια δηλαδή με τις “πρώτες πληροφορίες” από το φονικό του Περάματος, που δεν ήταν τίποτε άλλο από την πιστή και άκριτη αναπαραγωγή των διαρροών από την αστυνομία, που, όπως αποδείχθηκε από το κανονικό ρεπορτάζ, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα συνονθύλευμα ψεμάτων και ανακριβειών.
Αυτά βλέπεις, ακούς και διαβάζεις καθημερινά, αυτά που περνούν στα ψιλά της ενημέρωσης, και αναρωτιέσαι πόσο θα πρέπει να περιμένεις τελικά για να δεις πού τελικά θα κάτσει η μπίλια της αλήθειας και τι μεγεθυντικό φακό θα πρέπει να διαθέτεις για να ξεχωρίζεις τη δημοσιογραφική πληροφορία από το δελτίο Τύπου.
Πέτρος Κατσάκος / ΑΥΓΗ