Το 1999, αργά τη νύχτα, τέσσερις αστυνομικοί της Νέας Υόρκης σκότωσαν με τα ημιαυτόματα όπλα τους έναν 23χρονο άοπλο μαύρο μετανάστη, τον Αμάντου Ντιάλο, έξω από την πόρτα του.. σπιτιού του. Εναντίον του ρίχτηκαν 41 σφαίρες και οι 19 καρφώθηκαν στο σώμα του. Οι δολοφόνοι του δικαιολογήθηκαν λέγοντας ότι τον πέρασαν για ύποπτο βιασμών – κάτι που δεν αποδείχτηκε.
Οι 41 σφαίρες πέρασαν στην ιστορία και ο Μπρους Σπρίνγκστιν τις έκανε τραγούδι, διαχρονικό σύμβολο της αστυνομικής βαρβαρότητας. Το «Αmerican Skin» (41 Shots») ακούστηκε για πρώτη φορά το 2001 σε μια συναυλία. Αργότερα ηχογραφήθηκε σε στούντιο και αργότερα ο Σπρίνγκστιν το ερμήνευσε ξανά σε συναυλίες του, αφιερώνοντάς το σε άλλα θύματα της αστυνομικής βίας, όπως στον Τρέιβον Μάρτιν.
Οι αστυνομικοί έγραψαν τον Σπρίνγκστιν στα μαύρα τα κατάστιχα και ένας σύλλογός τους ζήτησε μποϊκοτάζ των συναυλιών του καλλιτέχνη.
Οι αστυνομικοί του κ. Θεοδωρικάκου έκαναν οικονομία σε σφαίρες, ρίχνοντας μόνο… 38 έναντι των 41 που έριξαν οι Αμερικανοί συνάδελφοί τους. Δεν ξέρουμε αν και γι’ αυτό τους επαίνεσαν ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Τάκης Θεοδωρικάκος.
Αναρωτιέμαι αν και στην Ελλάδα θα γραφτεί κάποιο τραγούδι για τις «38 σφαίρες» και για τον αδικοχαμένο Νίκο Σαμπάνη.
Το σίγουρο είναι ότι οι σφαίρες αυτές έγραψαν άλλη μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της αστυνομικής καταστολής, μια σελίδα αίσχους και ντροπής για την κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη. (Οι κατάρες θα πρέπει να είναι πολύ περισσότερες και δεν τις εκστομίζουν μόνο οι Ρομά.)
Και μια μακάβρια λεπτομέρεια: ο δρόμος όπου οι αστυνομικοί γάζωσαν τον 18χρονο Ρομά λέγεται οδός Ελπίδος. Όπως κι εκείνο το στενό στην πλατεία Βικτωρίας, όπου στεγαζόταν η Ειδική Ασφάλεια και όπου το 1944 δολοφονήθηκε και κατακρεουργήθηκε η Ηλέκτρα Αποστόλου.
Μαριάννα Τζιαντζή / efsyn. gr
