Περιφρονημένος, στιγματισμένος, με ξηλωμένα όλα του τα πολιτικά γαλόνια, έφυγε ο Άκης Τσοχατζόπουλος. Εκείνοι που τους λογαριασμούς του στις τράπεζες τους έβγαζαν τηλεφωνικούς αριθμούς παίρνουν αποστάσεις ασφαλείας. Εκείνοι που έτρεχαν όταν ήταν στα πάνω του να τον.. υμνήσουν, τώρα δεν τον είδα, δεν τον ξέρω. Εκείνοι που ευεργετήθηκαν από αυτόν με χίλιους τρόπους, θολούς και μη, δεν αναφέρουν ούτε το όνομά του. Και η συνέχεια του κόμματος, που θεμελίωσε μαζί με τον Ανδρέα και κάποιους άλλους, τον κλώτσησε και νεκρό με μια μικρόψυχη ανακοίνωση, στην οποία το μόνο που λέει ήταν ότι έχουν διαχωρίσει τη θέση τους από αυτόν. Κι έτσι άκλαυτος, όπως συνηθίζουμε να λέμε, πάει ένας πολιτικός που ήταν αγαπητό και εμβληματικό πρόσωπο μιας ολόκληρης εποχής.
Κανείς τους όμως δεν μπορεί να διαχωρίσει τη θέση του απ’ αυτόν. Διότι ο Άκης δεν προσγειώθηκε από τον Άρη στις φυλακές. Η ζωή και το βιογραφικό του ακολουθεί τη διαδρομή ενός κόμματος που ξεκίνησε με ριζοσπαστικές και προοδευτικές προδιαγραφές και κατέληξε πόλος του συστήματος εξουσίας, της λογικής του κράτους - λάφυρο και της διαφθοράς, που χρεοκόπησαν τη χώρα. Από τον συνεπή αγώνα κατά της δικτατορίας στις προοδευτικές αλλαγές της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, κι από κει ανεπαισθήτως στους συμβιβασμούς με τους ιδιοκτήτες της χώρας και στα συνακόλουθα μικρά και μεγάλα εγκλήματα. Που ήταν φυσικό να μην παραμείνουν μόνο στο πεδίο της πολιτικής, αλλά να οδηγήσουν, ιδιαίτερα στην εποχή των επιγόνων, ουκ ολίγους επώνυμους στην τρυφηλή ζωή της διαφθοράς.
Από τη Siemens στη Νovartis και από τα εξοπλιστικά στις απευθείας αναθέσεις και τα πόθεν έσχες του Μητσοτάκη, ο Άκης έφυγε, αλλά το σύστημα που τον γέννησε, τον διέφθειρε, το υπηρέτησε, τον αντάμειψε και τελικά τον φυλάκισε και τον κυνήγησε, είναι εδώ. Κατάφεραν να κλείσουν την «παρένθεση» του ΣΥΡΙΖΑ και να επανέλθουν στην κανονικότητά τους. Ποιος να ξέρει σε ποια θέση ήταν ο κάποτε πανίσχυρος συνεργάτης του Ανδρέα στο Libro d’ Oro της διαφθοράς. Το σίγουρο είναι ότι πάνω και κάτω από το όνομά του υπάρχουν στον ίδιο κατάλογο εκείνοι που τον έκαναν αποδιοπομπαίο τράγο. Πίστεψε ότι το σύστημα θα τον προστατεύει πάντα από τις κοσμικότητες του Four Seasons και από την επίδειξη της μονοκατοικίας στην Αρεοπαγίτου, αλλά όταν η αγανάκτηση των Μνημονίων έφτασε στο κόκκινο, οι φίλοι του δεν δίστασαν να τον κάνουν Ιφιγένεια.
Καλό του ταξίδι και ας μην ξεχνάμε τη δική του προσφορά στα φωτεινά χρόνια της ζωής του. Ας μην ξεχνάμε επίσης πως όταν η πολιτική ξεχνάει την ηθική γεννιούνται τραγωδίες. Για τη χώρα, αλλά πότε-πότε και για κείνους που επιλέγουν τον εύκολο δρόμο...
Θανάσης Καρτερός (Αυγή 29.8.2021)