Zήτησε συγγνώμη με διάγγελμά του ο πρωθυπουργός «για όποιες αδυναμίες υπήρξαν» στη μάχη κατά της φωτιάς. Και για «τυχόν αστοχίες». Μάλιστα. Αλλά μία, έστω μία αδυναμία ή αστοχία για την.. οποία αισθάνθηκε την ανάγκη να το κάνει δεν μας ανέφερε. Για να γίνουμε κι εμείς σοφότεροι ως προς την αλήθεια όσων ακούσαμε σε απευθείας μετάδοση από ανθρώπους καταπονημένους, αλλόφρονες, και αγριεμένους. Ότι αφέθηκαν στην πληγωμένη βόρεια Εύβοια να πολεμούν με τη φωτιά αβοήθητοι. Ότι οι εκκλήσεις τους για συνδρομή από τον κρατικό μηχανισμό ήταν φωνές βοώντων εν τη ερήμω. Ότι, εκτός από την εκκένωση, δεν είδαν ούτε ιπτάμενα, ούτε επίγεια μέσα την ώρα της καταστροφής τους.
Ήταν, αντίθετα, πολύ συγκεκριμένος, όταν απαριθμούσε τις τεράστιες προσπάθειες, τις επιτυχίες, τη σωτήρια παρέμβαση του κρατικού μηχανισμού. Τις νίκες (του) στον Έβρο, στην ελληνοτουρκική κρίση, αλλά και στην πανδημία, στην οποία εξάλλου η επιτυχία του είναι καταμετρημένη: 13.000 νεκροί και το κακό συνεχίζεται. Πολύ συγκεκριμένος επίσης ήταν όταν καταδεχόταν να δείξει κατανόηση στους οργισμένους κατοίκους της Εύβοιας και να τους εξηγήσει ότι επιχειρούσαν αεροπλάνα και ελικόπτερα στην περιοχή τους, αλλά δεν τα έβλεπαν! Και ότι τελικά τα κατάφερε με τις εκκενώσεις να μην θρηνήσουμε νεκρούς. Λες και τα δάση, τα σπίτια, τα ζώα, το βιος, οι καλλιέργειες και εντέλει οι ψυχές που παραδόθηκαν στις φλόγες είναι φυσιολογικές και λογικές παράπλευρες απώλειες.
Το συμπέρασμα προκύπτει χωρίς πολλή δυσκολία, γιατί δεν έχει καμιά πρωτοτυπία. Τι είχες, Κυριάκο, τι είχα πάντα. Η επικοινωνία υπεράνω όλων. Η προστασία τής εικόνας του πάνω και από την προστασία δασών, σπιτιών και χωριών που λέει ο λόγος. Αν πρέπει να φανεί ταπεινός, έμπλεος αισθημάτων για τα θύματα, καταβεβλημένος από τον τιτάνιο αγώνα του, θα το κάνει. Αν πρέπει να ντυθεί Μωυσής, αρχιστράτηγος, τουρκοφάγος, λοιμωξιολόγος, Αϊ - Γιώργης που σκοτώνει τον δράκοντα, θα το διαπράξει. Αν πρέπει να ψελλίσει μια συγγνώμη, ή έστω μισή, μπροστά στο κύμα των οργισμένων αντιδράσεων για τις σκηνές αποκάλυψης, θα ζοριστεί λίγο, αλλά θα την ψελλίσει. Για να αποδειχτεί το διαχρονικό και επίκαιρο της γνωστής λαϊκής ρήσης: «Από τότε που βρέθηκε η συγγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο».
Θανάσης Καρτερός / Αυγή (11.8.2021)