Η περίπτωση του Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι ξεχωριστή από κάθε άποψη. Δίπλα στις ιδιαίτερες επιδόσεις που του έχουν ήδη εξασφαλίσει μια θέση ανάμεσα στους σημαντικότερους αθλητές όλων.. των εποχών, αυτός ο γιος μεταναστών από τη Νιγηρία που γεννήθηκε, πήγε σχολείο και έμαθε μπάσκετ στην Ελλάδα και τελικά αναδείχθηκε στις ΗΠΑ, ξεχωρίζει για τον τρόπο που χειρίζεται την ταυτότητά του, την καταγωγή του και τη σχέση του με τις χώρες στις οποίες αναφέρεται.
Δεν ξεχνά φυσικά την καταγωγή του από τη Νιγηρία, αλλά δεν βιάζεται να ταυτιστεί με τη Μέκκα του αθλήματος και κυρίως δεν χάνει ευκαιρία να διατρανώνει την ελληνική ταυτότητά του. Ως Giannis of Athens αναφερόταν σε αυτόν ο Αμερικανός ρεπόρτερ που μετέδιδε τον αγώνα. Και στις κερκίδες του γηπέδου των Μπακς υπήρχε πολυπληθής ομάδα Ελληνοαμερικανών που ταξίδεψαν ειδικά γι’ αυτόν, με τη δική του πρόσκληση και στήριξη.
Μόνο που αυτή η ελληνική ταυτότητα του Γιάννη Αντετοκούνμπο δεν ταιριάζει με τις τρέχουσες αντιλήψεις για τους μετανάστες στην ελληνική κοινωνία. Γιατί διαπιστώνει κανείς ότι ο ρατσισμός είναι βαθιά ριζωμένος δίπλα μας και δεν στοχεύει μόνο τους εξαθλιωμένους μετανάστες που φτάνουν ικέτες στα θαλάσσια σύνορά μας. Προηγήθηκε βέβαια ο Μιχαλολιάκος το 2013, μιλώντας για «χιμπατζή», ενώ σε εκπομπή με τον Κασιδιάρη ζήτησε την απέλασή του και κατάγγειλε ότι ο πρόεδρος των Μπακς είναι «φανατικός Εβραίος και ακτιβιστής αντιφασίστας».
Αλλά ακόμα και ο πολύς Αδωνις Γεωργιάδης το 2018 τον αποκαλούσε ειρωνικά «Ακενοτούμπο» και έλεγε ότι είναι Ελληνας, όπως θα είναι οι Σκοπιανοί Μακεδόνες. Από κοντά και ο Καρατζαφέρης, ο «Στόχος», αλλά ακόμα και ο Συντονιστής Εκπαίδευσης Προσφύγων (ΣΕΠ) του υπουργείου Παιδείας που πέρσι αποκαλούσε τον Γιάννη «μαϊμού» και «αράπη του κερατά» που «δεν είναι άνθρωπος».
Το χειρότερο είναι ότι το κόμμα που σήμερα κυβερνά και ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης που σήμερα πανηγυρίζει ήταν εκείνοι που πριν από έξι χρόνια καταψήφιζαν τη διάταξη για την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα.
Ολοι αυτοί είναι σήμερα υποχρεωμένοι να λουφάξουν και να καταπιούν τη γλώσσα τους. Αυτή η δεύτερη νίκη του Γιάννη δεν είναι καθόλου μικρότερης σημασίας.
ΕΦ.ΣΥΝ. / Aποψη