Γράφει ο Τάσος Παππάς
Στον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι είναι συνεπής. Εστησε την καριέρα του πάνω στα εθνικά θέματα. Εριξε μια κυβέρνηση στην οποία συμμετείχε επικαλούμενος.. ένα εθνικό θέμα - διαφορετική γνώμη για τα κίνητρα του είχε το θύμα, ο μέντορας του κ. Σαμαρά, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Συγκρότησε ένα μονοθεματικό κόμμα, το οποίο διακρίθηκε στο άθλημα της εθνικοφροσύνης, αλλά δεν είχε μεγάλη διάρκεια ζωής. Επέστρεψε στη βάση του ύστερα από μια μακρά πορεία στην πολιτική έρημο και κατάφερε προς γενική έκπληξη να εκλεγεί αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, προβάλλοντας τη γραμμή της εθνικής υπερηφάνειας και καταγγέλλοντας τους εσωκομματικούς αντιπάλους του για ροπή προς τον ενδοτισμό. Και έγινε πρωθυπουργός για να σώσει τη χώρα όχι από την Τουρκιά, τους... γυφτοσκοπιανούς και τους... λαθρομετανάστες, αλλά από την οικονομική καταστροφή. Εκ του αποτελέσματος, απέτυχε.
Το εντυπωσιακό είναι ότι τη σκληρή γραμμή στην εξωτερική πολιτική και στα ελληνοτουρκικά και στο Μακεδονικό την υπηρέτησε με φανατισμό την περίοδο που δεν ήταν στα πράγματα. Από τη θέση του πρωθυπουργού δεν ήταν τόσο άκαμπτος όσο τον παρουσιάζουν οι οπαδοί του.
Και συμβιβασμούς έκανε και τις ισορροπίες κρατούσε και μπόλικο νερό στο κρασί του έβαλε και υπέρ του διαλόγου με τους προαιώνιους εχθρούς του έθνους είχε ταχθεί και για κόκκινες γραμμές απέφευγε να μιλάει. Σήμερα όμως, που είναι εκτός προσκηνίου, επιστρέφει στα γνωστά μονοπάτια. Είναι δεδομένη η δυσφορία του επειδή δεν αξιοποιήθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον οποίο βοήθησε να εκλεγεί επικεφαλής της Ν.Δ και πρωθυπουργός της χώρας. Νιώθει ριγμένος και όποτε του δίνεται ευκαιρία ξεσπαθώνει. Δεν μασάει τα λόγια του.
Κρατάει ψηλά τη σημαία της αντίθεσης με τη Συμφωνία των Πρεσπών (ήταν αυτός που κατηγόρησε τον Τσίπρα και τον Κοτζιά για μειοδοσία), δεν την έκανε γυριστή στο επίμαχο ζήτημα, όπως ορισμένοι πολιτικοί φίλοι του στην κυβέρνηση που ξαφνικά ανακάλυψαν προτερήματα στην επονείδιστη, όπως έλεγαν, Συμφωνία των Πρεσπών, απειλεί ανοικτά την κυβέρνηση ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει τα μνημόνια συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία, παροτρύνει βουλευτές που επηρεάζει να πράξουν το ίδιο όταν έρθουν προς συζήτηση στη Βουλή και με τον ωμό εκβιασμό του έχει δημιουργήσει ένα καθεστώς ομηρίας από το οποίο ο πρωθυπουργός δυσκολεύεται να δραπετεύσει. Με αφορμή την παρουσία του Ερντογάν στα κατεχόμενα και τη διακηρυγμένη θέση της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων για δυο κράτη στην Κύπρο, ο Αντ. Σαμαράς επαναφέρει τη θεωρία του ανάδελφου έθνους. Οχι με την τραχύτητα και την αγαρμποσύνη που το έκαναν οι εμπνευστές της, αλλά με έμμεσο τρόπο.
Η δήλωσή του είναι γεμάτη αιχμές για τους πάντες - ντόπιους και ξένους. Εγκαλεί την κυβέρνηση της παράταξής του επειδή συνεχίζει τον διάλογο με έναν πειρατή που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Εγκαλεί κάποιες μη κατονομαζόμενες ομάδες στο εσωτερικό της χώρας και της κυβέρνησης που λειτουργούν απέναντι στην Τουρκία με λογικές κατευνασμού, για να έχουμε ήσυχο καλοκαίρι. Εγκαλεί τους συμμάχους μας που περιορίζονται σε συστάσεις και τηρούν ίσες αποστάσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Εγκαλεί τον ΟΗΕ επειδή παρακολουθεί τον Τούρκο πρόεδρο να χλευάζει τα ψηφίσματα και να υπονομεύει τη διαδικασία διαλόγου για το Κυπριακό προκαλώντας νέα επώδυνα τετελεσμένα.
Τι προτείνει; Κόκκινες γραμμές. Δεν τις προσδιορίζει. Ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητάς μας «κινητοποιώντας στο έπακρο τις διμερείς και περιφερειακές μας συμμαχίες. Είναι ώρα να εκφράσουμε σειρά εγχώριων αλλά και διεθνών πρωτοβουλιών σε ανώτατο επίπεδο». Τι άραγε εννοεί ο πρώην πρωθυπουργός όταν λέει για εγχώριες πρωτοβουλίες; Ποιος είναι ο αποδέκτης; Και για ποιες διεθνείς πρωτοβουλίες κάνει λόγο όταν, όπως ο ίδιος καταγγέλλει, οι σύμμαχοι μας συμπεριφέρονται σαν Πόντιοι Πιλάτοι και το μόνο που κάνουν είναι να εκφράζουν την ανησυχία τους; Ρητορικά σχήματα και ηδύφθογγες μεγαλοστομίες για εσωτερική κατανάλωση.
- το κείμενο του Τ. Παππά είναι απο την Εφημερίδα των Συντακτών (22.7.2021)