Αγαπητέ Γιάννη, ζήλευα τη μόρφωση και το κριτήριό σου. Όμως, όχι, ποτέ δεν θα πω κάποιον «ψεκασμένο» και «παράφρονα», ακόμα και αν αυτός δεν έχει κάνει -ακόμα- το εμβόλιο. Και ναι, ο.. διχασμός και η πάγια τακτική κάποιων να στοχοποιούν τους συνανθρώπους μας είναι κάτι παραπάνω από ένα λάθος!
Τα παραπάνω αναφέρει σε κείμενό του στο ieidiseis ο δημοσιογράφος Βασίλης Σκουρής απευθυνόμενος στον συνάδερφό του Γιάννη Πρετεντέρη. Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του Βασίλη Σκουρή:
O υπογράφων ποτέ δεν έχει γράψει άρθρο για συγκεκριμένο συνάδελφο, παρά μόνο, αραιά και πού, για συνολικότερα προβλήματα της δημοσιογραφίας, που μας αφορούν όλους.
Σήμερα κάνω μια εξαίρεση - και, μάλιστα, για έναν άνθρωπο που εκτιμώ για την ευρύτατη μόρφωσή του, που διαφωνώ στα περισσότερα πράγματα μαζί του, αλλά και που αυτή τη φορά ξεπέρασε και τον εαυτό του. Ο λόγος για τον Γιάννη Πρετεντέρη, για τον οποίο ήρθα σε αντιπαράθεση με προηγούμενο εργοδότη μου, όταν «τόλμησα» ενώπιόν του να τον χαρακτηρίσω ως τον πλέον κατηρτισμένο δημοσιογράφο, τη μόρφωση και τις σπουδές του οποίου ζηλεύω.
Αφορμή το άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη στα «Νέα» της Τρίτης, με τίτλο «Διχασμός», με το οποίο εξαπολύεται μια σφοδρή επίθεση σε απλούς ανθρώπους που δεν έχουν κάνει το εμβόλιο, αρνούμενος πως η τακτική αυτή διχάζει!
«Για ποιον διχασμό μιλούμε σήμερα;» αναρωτιέται στο άρθρο του - και συνεχίζει:
«Τον διχασμό μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων; Μεταξύ μεθυσμένων και ξεμέθυστων; Μεταξύ κανονικών και ψεκασμένων; Μεταξύ υγιών και παραφρόνων;»
Αγαπητέ Γιάννη, ένας μεγάλος ποιητής έγραφε πως πρέπει να βλέπουμε πέρα από τα φαινόμενα και να ακούμε πέρα από τα λεγόμενα. Και αν θέλουμε να πείσουμε τους ανθρώπους που είναι ανεμβολίαστοι να μεταβούν στα εμβολιαστικά κέντρα, δεν πρέπει ούτε να τους καθυβρίζουμε, ούτε να τους σπρώχνουμε στο περιθώριο. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας τακτικής φέρνει, άλλωστε, τα αντίθετα αποτελέσματα. Όπως και η κομματικοποίση του εμβολίου και της πανδημίας, κομματικοποίηση την οποία κυβέρνηση και πολλοί δημοσιογράφοι πράττουν από την πρώτη στιγμή.
Έχουμε, άραγε, ποτέ αναρωτηθεί τις ευθύνες των «κανονικών» και των «υγειών» για τα επίπεδα του εμβολιασμού; Για το γεγονός ότι δημιουργούμε συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού; Για τα αποτυχημένα λοκ ντάουν, τα πίσω μπρος και τόσα άλλα;
Και κυρίως, τι άνθρωποι είμαστε όταν αποκαλούμε συνανθρώπους μας «ψεκασμένους» και «παράφρονες»;
Εμείς «άριστοι» και οι άλλοι «ψεκασμένοι» - μήπως εμμέσως οδηγούμαστε σε λογικές και θεωρίες που αποτέλεσαν τη βάση της ναζιστικής θεωρίας; Μήπως να δούμε λίγο διαφορετικά τα πράγματα, για να έχουμε και καλύτερα αποτελέσματα στον εμβολιασμό; Έναν εμβολιασμό για τον οποίο οι «κανονικοί» και οι «άριστοι» λέγαμε πως από τον Ιούνιο είχαμε επιτύχει την ανοσία της κοινότητας και κάναμε τα πίσω-μπρος για συγκεκριμένο εμβόλιο, ανεβοκατεβάζοντας κάθε φορά το όριο όσων μπορούσαν να το κάνουν, όχι με επιστημονικά κριτήρια, αλλά ανάλογα με τις κομματικές και άλλες σκοπιμότητες;