* Μια φορά κι έναν καιρό, στα τέλη της δεκαετία του ενενήντα ας πούμε, όλες οι κουβέντες στην πιάτσα των περιοδικών περιστρέφονταν γύρω από το «ποιος θα είναι ο νέος Κωστόπουλος»..Γάζωνε τότε ο Πετράν, μάζευε πολύ χαρτί απ’ την αγορά και καθόριζε τις μόδες και τους συρμούς. Ετοιμαζόταν και να μπει στο Χρηματιστήριο, είχε και ΠΑΣΟΚάρα στην εξουσία, από πουθενά δεν μπορούσες να τον πιάσεις.
Εξ ου και το ερώτημα της πράσινης ζήλιας:
Ποιος θα είναι ο νέος Κωστόπουλος; Ποιος θα πάρει κάποια στιγμή τη θέση του και θα ηγεμονεύσει, όταν ο γίγαντας απ’ τον Βόλο αποφασίσει να μετακομίσει οριστικά στη Μύκονο;
Όνειρα, πουλιά μου ταξιδιάρικα, που λέει και το τραγούδι…
* Τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι και όλες. Τα περιοδικά εν Ελλάδι τα πήρε ο διάολος, με δύο από τα τρία μεγάλα συγκροτήματα να κατεβάζουν ρολά. Ανάμεσά τους και η ΙΜΑΚΟ του Πέτρου, που εξεμέτρησε το ζην με τρόπο μάλλον άδοξο.
Κι ο νέος Κωστόπουλος δεν ξεπήδησε ποτέ, για τον απλούστατο λόγο ότι το ίντερνετ γενικότερα και το Ινσταγκραμ ειδικότερα τα κάνανε μαντάρα τα πάλαι ποτέ γκλόσυ και γκλάμουρ έντυπα.
Εκεί κατοικοεδρεύουν πλέον οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, τα νέα αστέρια, οι προσωπικότητες οι λαμπερές με τους εκατοντάδες χιλιάδες ακολούθους.
Κι εκεί κατατίθενται στην πλειοψηφία τους τα λεφτά μιας αγοράς εξουθενωμένης και απελπισμένης για το ελάχιστο κέρδος…
* Λογικό το βλέπω λοιπόν που το νέο Nitro είναι απολύτως αφιερωμένο στο Ινσταγκραμ. Αφού δεν μπορούμε να τα φτιάξουμε εμείς τα νέα είδωλα, τουλάχιστον να τα θωπεύσουμε λιγάκι, να κονομήσουμε κάτι απ’ το σουξέ τους.
Όπως πολύ λογική είναι η απόλυτη εχθρότητα προς το Τουίτερ, ένα πεδίο μάχης εξόχως αιματηρό, που δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν κύριο πονηρίδη.
Από εκεί και πέρα, ολίγο μίσος προς τον Τσίπρα, ολίγη αμφισβήτηση της πολιτικής ορθότητας, ολίγο γλείψιμο στην εποχή Σημίτη, ο απαραίτητος ύμνος για τη Μύκονο, αναμενόμενα είναι όλα αυτά από τους παλαίμαχους της lifestyle ορθοδοξίας.
Εκείνο που δεν ήταν αναμενόμενο, ήταν να μπουρδουκλωθούν σελίδες του Nitro 2.0 και να βρεθεί ο αναγνώστης με άλλα αντ’ άλλων θέματα.
Στην παλιά ΙΜΑΚΟ θα τρίζανε τα τσιμέντα με κάτι τέτοια ντελαπαρίσματα. Στο καινούριο το μαγαζί, αναρωτιέμαι αν ακούστηκε ένα έστω βογκητό…
Xρήστος Ξανθάκης / medioΠΙΛΑΦΟ, newpost.gr