Ξέσπασε ο αρσιβαρίστας Θοδωρής Ιακωβίδης μετά την ολοκλήρωση του αγωνίσματός του στην κατηγορία των 96 κιλών στην Άρση Βαρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, ανακοινώνοντας.. την αποχώρηση του από την Άρση Βαρών εξαιτίας της αδιαφορίας της πολιτείας.
«Δυστυχώς δεν μπορώ να αποδώσω στο 100%, να έχω το κεφάλι μου ήσυχο για να κάνω προπόνηση και να μπορώ να αποδίδω αυτά που αρμόζει να αποδίδω σε αυτή τη σημαία που φοράω. Συγγνώμη αν κάποιοι νομίζουν πως το βάζω στα πόδια, αλλά έχω κουραστεί πολύ, δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση. Είναι πολύ λυπητερό να ντρέπεσαι να πας στον φυσιοθεραπευτή γιατί δεν σου παίρνει λεφτά επειδή ξέρει την κατάστασή σου» σημείωσε ο Έλληνας πρωταθλητής και συμπλήρωσε:
«Είναι πολύ λυπητερό αυτό το πράγμα. Κι εγώ δεν το αντέχω άλλο αυτό. Θέλω να σταματήσω, θέλω να ηρεμήσω και το μόνο που θέλω είναι αυτή τη στιγμή να γυρίσω στους δικούς μου, την οικογένειά μου, τους φίλους μου, να τους αγκαλιάσω και να τους πω πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και πως ήταν το κίνητρό μου όλα αυτά τα χρόνια για να συνεχίζω» κατέληξε ο Έλληνας πρωταθλητής».
«Μάτωσε η καρδιά μου σήμερα με τις δηλώσεις του, δυστυχώς όμως δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος αθλητής που βλέπω να σταματάει με αυτόν τον τρόπο και -ιδίως- για αυτό τον λόγο. Η διαχρονική αδιαφορία της Πολιτείας σε αθλητές του ερασιτεχνικού αθλητισμού, έχει αναγκάσει εκατοντάδες, χιλιάδες αθλητές να ξεριζώσουν με βία το μοναδικό όνειρο που βλέπουν κάθε βράδυ στον ύπνο τους» σχολίασε ο αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία Αλέξανδρος Νικολαΐδης. Ο δις Αργυρός Ολυμπιονίκης Τae Kwon Do σημειώνει ότι «αυτά τα δάκρυα και οι λυγμοί του Θοδωρή είναι "οι αριθμοί" στους προϋπολογισμούς κάθε χρόνου. Αυτά είναι τα 20.000 ευρώ που έβγαλε σαν κονδύλι ο Λευτέρης Αυγενάκης για την δική του φωτογραφική προώθηση στο Τόκιοa, κι άλλα τόσα γελοία κονδύλια τόσα χρόνια από διάφορους υπουργούς. Για κάθε ήσυχο βράδυ που κοιμήθηκε ο εκάστοτε Υφυπουργός Αθλητισμού, ένα δάκρυ σε κάποιο σπίτι οικογένειας αθλητή.
Θοδωρή, μη ζητάς σε κανέναν συγνώμη, δεν την αξίζει κανείς. Ελπίζω να βρεθεί θέληση για να αλλάξεις απόφαση, γιατί τρόπος σίγουρα υπάρχει. Απλά αυτός ο τρόπος συμπεριλαμβάνει προσοχή σε παιδιά σαν εσένα και δεν ξέρω αν ο κόσμος και οι υπεύθυνοι έχουν χρόνο για αυτό. Το να ζητάς κάτι περισσότερο από ένα κομμάτι προσοχής κάθε 4 χρόνια, απαιτεί περισσότερο χρόνο από ένα ραντεβού με κάποιον ιδιοκτήτη ΠΑΕ και ένα χειροκρότημα στο ημίχρονο» τονίζει ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης.
Παράλληλα αναφέρεται και στο πώς γνώρισε τον Θοδωρή Ιακωβίδη. «Τον γνώρισα το 2009 στο προπονητήριο Άρσης Βαρών του Πανελληνίου, όταν καθημερινά πήγαινα για να γυμναστώ. Ήταν τότε ένας αδύνατος πιτσιρικάς με κοτσίδα, που ξεχώριζε από τους υπόλοιπους συναθλητές του. Ήταν αυτό που λέμε στην γλώσσα της άρσης βαρών, "κλαρκ": ανέβαζε τα κιλά με χαρακτηριστική ευκολία. Τελευταία φορά τον είδα από κοντά ήταν ως συναθλητή το 2013 στη Μερσίνη της Τουρκίας, στους Μεσογειακούς αγώνες».
