Τα πράγματα με το όνομά τους λέει για άλλη μια φορά ο Παντελής Μπουκάλας στο άρθρο του στην «Καθημερινή» υπό τον τίτλο «Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά». Ο αρθρογράφος αναφέρεται στα μίντια.. και τους εριστικούς και φωνακλάδες καλεσμένους των καναλιών με αφορμή τις δηλώσεις του συνδικαλιστή-αστυνομικού Στ. Μπαλάσκα. Αναφέρεται όμως και στις δηλώσεις του πολιτικού προϊσταμένου του Μπαλάσκα, του Μ. Χρυσοχοΐδη που έκανε μια δήλωση στα «Νέα» η οποία θα μπορούσε (ή θα έπρεπε) να προκαλέσει την αντίδραση της Δικαιοσύνης, και όχι μόνον αυτής. Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του Παντελή Μπουκάλα:
Εχει απόλυτο δίκιο η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων. Υπάρχουν πράγματι «αγαπημένοι καλεσμένοι των μίντια». Υπάρχει, δηλαδή, μια ομάδα ανθρώπων που διαφέρουν σε πολλά, ένα κοινό γνώρισμά τους όμως τους καθιστά πολύτιμους για τη μηχανή θορύβου που επέλεξαν να γίνουν ορισμένα κανάλια: είναι εριστικοί και φωνακλάδες. Δεν διστάζουν να καβγαδίσουν, να απειλήσουν, να πετάξουν τη συκοφαντιούλα τους. Ετσι συνεισφέρουν στον λεγόμενο δημόσιο διάλογο. Αυτό ξέρουν, αυτό «πουλάνε». Το ξέρουν, βέβαια, και όσοι τους προσκαλούν. Αλλά γι’ αυτό ακριβώς τους προσκαλούν, περίπου με τα ίδια κριτήρια που επιλέγονται οι παίκτες των ριάλιτι σόου. Οσο πιο καβγατζήδες και λερόστομοι τόσο το καλύτερο.
Αφορμή για τη διαπίστωση της δικαστικής Ενωσης στάθηκε μία από τις γνωστής ποιότητας ατάκες του συνδικαλιστή-αστυνομικού Σταύρου Μπαλάσκα: «Το πρόβλημα δεν είναι η Αστυνομία που πιάνει τους εγκληματίες και τους παραπέμπει. Η Δικαιοσύνη είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι οι ποινές, αποφάσεις, δικαστικοί, παραδικαστικά. Εκεί γίνεται ένας κουβάς ολόκληρος». Δικαιολογημένα αντέδρασε η Ενωση, που έστειλε τις δηλώσεις Μπαλάσκα στον Αρειο Πάγο για ποινική έρευνα και στον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. για πειθαρχική: «Η ανεύθυνη χυδαιότητα τέτοιων εκπροσώπων της Αστυνομίας έχει ως όριο την αναζήτηση των ποινικών και πειθαρχικών ευθυνών τους». Η απάντηση του ρήτορα; Η συνήθης: «Παρερμηνεύτηκα».
Και ο πολιτικός προϊστάμενος του κ. Μπαλάσκα πάντως, ο κ. Μ. Χρυσοχοΐδης, έκανε μια δήλωση στα «Νέα» που θα μπορούσε (ή θα έπρεπε) να προκαλέσει την αντίδραση της Δικαιοσύνης, και όχι μόνον αυτής. Παραθέτω: «Στα είκοσι τελευταία χρόνια, το οργανωμένο έγκλημα […] οργανώθηκε και επεκτάθηκε, ιδιαίτερα μετά το 2010, σε επιχειρηματικές δραστηριότητες στο φως της ημέρας, που μπορούν να επηρεάσουν ακόμη και τη λειτουργία των θεσμών, στη Δικαιοσύνη, την Αστυνομία, τα Μέσα και τη Διοίκηση».
Διαυγείς οι υπαινιγμοί του κ. Χρυσοχοΐδη. Ισως και για να δικαιολογήσει την αδυναμία του υπουργείου του να αντιμετωπίσει το οργανωμένο έγκλημα, παρά τις τόσες διαβεβαιώσεις, το χαρακτηρίζει ικανό να διαβρώσει δικαστικούς, αστυνομικούς, ιδιοκτήτες μίντια, δημοσιογράφους και στελέχη της διοίκησης. Στην πραγματικότητα, χαρακτηρίζει τους προαναφερθέντες τρωτούς στις απειλές ή στο χρήμα. Οσο γνωρίζω, ουδείς εκ των θεσμών αντέδρασε. Ούτε καν η ηγεσία της κυβέρνησης, που επιστατεί σε δύο από τους τέσσερις θεσμούς, την Αστυνομία και τη Διοίκηση.
