Μια του Ζάεφ, δυο του Ζάεφ, τρεις και την κακή μας μοίρα!
του Χρήστου Ξανθάκη
Τον Γενάρη του ’18, ανέβαινα Σαλονίκη με το αεροπλάνο για το συλλαλητήριο το Μακεδονικό. Πτήση πρωινή για να προλάβουμε, πλάι μου καθότανε μια πολύ καθώς πρέπει κυρία μεσόκοπη..Τσάντα σινιέ, γυαλί ακόμη πιο σινιέ, ταγέρ κάτι παραπάνω από ατσαλάκωτο. Νομίζω διάβαζε τη Vogue, αλλά όχι την ελληνική έκδοση. Δεν πιάσαμε κουβέντα, πέρα απ’ τα τυπικά, την άφησα στην ησυχία της. Αμίλητη κι αυτή, ως τη στιγμή που προσγειωθήκαμε κι εκδηλώθηκε:
Άντε όλοι μαζί στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία μας, μου είπε. Και έκανε το σήμα της νίκης!
Αναρωτιέμαι που να βρίσκεται σήμερα αυτή η κυρία, που όλο τρέχει η κυβέρνηση να υπογράψει τα Μνημόνια συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία κι όλο στο ίδιο μέρος είναι. Με δικαιολογίες αστείες, ότι δηλαδή πήγε η «γειτονική χώρα» στο Euro κι αντί να γράφει το καρτελάκι Βόρεια Μακεδονία έγραφε Μακεδονία σκέτο και βγήκαμε εμείς απ’ τα ρούχα μας (ο Ζαγοράκης δηλαδή, που είναι και τεστοστερονούχος) και τους βάλαμε πόστα και κλάσανε αυτοί και το πήρανε πίσω, αλλά ύστερα έκανε ένα τουί αυτή η όρθια κατάρα ο Ζάεφ και πάλι για Μακεδονία μίλαγε και τα ξαναπήραμε κράνα εμείς και του γυρίσαμε την πλάτη, μπορεί να κάναμε και μουτράκια, δεν ξέρω, και ξανάκλασε αυτός, αμάν πια βρώμισε ο τόπος, και δώσε όπισθεν και ήρθαν όλα στη θέση τους, κομπλέ. Παρεξηγηθήκαμε εμείς όμως και από εκεί που πήγαιναν για υπογραφή στα θερινά τμήματα της Βουλής τα Μνημόνια συνεργασίας με τους ΒορειοΜακεδόνες, τώρα θα πάνε καλό φθινόπωρο, ίσως, δηλαδή, και μετά απ’ τις εκλογές, αν γίνουν αυτές Σεπτέμβριο πριν προλάβει ο Έλληνας να καταλάβει ότι το αγγούρι άλλοι το τρώνε και δροσίζονται κι άλλοι το τρώνε και ζορίζονται!
Εν τω μεταξύ, όπως μαθαίνουμε από τα παραπολιτικά της επικαιρότητας, έριξε άδεια ο Μητσοτάκης σε Σαμαρά και Καραμανλή αλλά δεν έπιασε γεμάτα. Αμφότεροι οι πρώην πρωθυπουργοί αρνήθηκαν να δεσμευτούν ότι θα ψηφίσουν τα Μνημόνια, έστω ότι θα κάνουν την πάπια όταν έρθουν για κύρωση στο κοινοβούλιο. Έκατσε η μπίλια στο ζερό εν ολίγοις και σφίξανε τα γάλατα, παρά την ανάσα που κέρδισε η κυβέρνηση από την κουτουράδα (;) του Ζάεφ. Σαν να ξέμεινες από μετρητά κι από κάρτες κι έβαλες βενζίνα πέντε ευρώ παρακαλετά στο Πορσικό, μπας και σε βγάλει ως το πάρκινγκ…
Αλλά σας έχω τάξει «κουτοπονηριά ελληνική» στον τίτλο και οφείλω να τηρήσω την υπόσχεσή μου. Έχω λοιπόν την έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και του ΕΛΙΑΜΕΠ, για το ζήτημα της ονομασίας της Βόρειας Μακεδονίας, από την οποία προκύπτουν μερικά πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Τον Ιανουάριο του ’18 λοιπόν (βλέπε κυρία με ταγέρ) μόλις το 25,5 % υποστήριζε σύνθετη ονομασία και 71,5 % καμία αναφορά στον όρο «Μακεδονία». Τρία χρόνια αργότερα στη σύνθετη ονομασία λέει «ναι» το 37,5 % και στο καμία αναφορά το 60,5 %. Την ίδια ώρα το 35,5 % λέει ότι η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν επωφελής για την Ελλάδα, έναντι του 81 % που λέει ότι ήταν επωφελής για τη Βόρεια Μακεδονία.
Μικρές ρωγμές, θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς, πλην όμως αρραγές το πατριωτικό μέτωπο.
Είναι άραγε έτσι;
Δείτε, για παράδειγμα, από την ίδια έρευνα ότι 59,5 % θεωρεί «αναγκαίο συμβιβασμό» τη Συμφωνία των Πρεσπών, ότι το 53,5 % παραδέχεται ότι δίχως τη Συμφωνία οι υπόλοιπες χώρες θα αναγνώριζαν τη γειτονική χώρα ως σκέτο «Μακεδονία», ότι ένας δύο στους εκτιμά πως η Συμφωνία συμβάλλει στη σταθερότητα και το 44 % πιστεύει πως μέσω της Συμφωνίας ενισχύεται η οικονομική ανάπτυξη στη Βόρεια Ελλάδα.
Από τη μία, δηλαδή, επενδύουμε στη σημαία και από την άλλη κάνουμε κο-κο-κο μπας και κονομήσουμε. Συγγνώμη, αλλά αν αυτό δεν είναι κουτοπονηριά, τότε δεν έχω δει κουτοπονηριά στη ζωή μου!
- το κείμενο του Χρήστου Ξανθάκη είναι από το newpost
