Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Πριν από κάτι μέρες, κάνω μια πλακίτσα ιντερνετική στην πρόεδρο Σακελλαροπούλου, περνάμε καλά, γελάει ο κοσμάκης, πάρε μερικά λάικ, πάρε κι άλλες τόσες καρδούλες κι όξω απ’ την πόρτα..
Την άλλη μέρα το πρωί μπλινκ μπλινκ το μέσεντζε στο κινητό, μου γράφει φίλος:
Δεν φοβάσαι ρεπόρτερ που αποκαλείς «καρτουνάρα» την πρόεδρο; Το λέω δηλαδή μη σε τρέχει για εξύβριση ή σε κυνηγάνε απ’ την ΕΣΗΕΑ για δεοντολογία… Απαντάω εγώ:
Πρώτον το «καρτουνάρα» δεν είναι εξύβριση και δεύτερον μη σου πω ακριβώς την άποψή μου για τη δημοσιογραφική δεοντολογία στη χώρα που κοντεύουμε να ξεθάψουμε τη σωρό της Καρολάιν και να τη φωτογραφίσουμε με μοντελάκια Dior. Τελεία.
Ήταν οι μέρες εκείνες που η πρόεδρος Σακελλαροπούλου είχε χαρίσει την αιγίδα της στο κατάπτυστο συνέδριο περί γονιμότητος (my ass!) και είχανε πέσει οι πάντες να τη φάνε. Το προπερασμένο Σάββατο γινόταν αυτό, όταν έβραζαν τα social media και απέσυραν το ένα σελέμπριτι μετά απ’ το άλλο τις συμμετοχές τους. Και η πρόεδρος κατάφερε να τα ξανακάνει θάλασσα, αφήνοντας να διαρρεύσει γύρω στα μεσάνυχτα σε δημοσιογράφο ότι θα αποσύρει την αιγίδα της. Η επίσημη ανακοίνωση βγήκε Δευτέρα πρωί...
Και κάθεσαι τώρα και σκέφτεσαι:
Έναν άνθρωπο δεν έχει δίπλα της να τη συμβουλεύσει πώς λειτουργεί ο θεσμός;
Ένα στέλεχος δεν υπάρχει να της εξηγήσει ότι το διαβάζουμε το χαρτί
πριν το υπογράψουμε; Ένα πρόσωπο της εμπιστοσύνης της δεν μπορεί να την
προφυλάξει από τις αλλεπάλληλες πατατιές;
Δυστυχώς όχι, όπως μας έχουν αποδείξει πλείστα όσα ντελαπαρίσματα ως τώρα. Βλέπε και την παρουσία της στο ντεφιλέ του Dior στο Καλλιμάρμαρο, που τι δουλειά είχε να το ευλογήσει με την παρουσία της δεν έχω ακόμη καταλάβει. Και μάλιστα, άφησε πάλι να διαρρεύσει ότι «παραμένει πιστή στη δέσμευσή της να προβάλλει και να ενισχύσει τους Έλληνες παραγωγούς, τεχνίτες, σχεδιαστές που συνθέτουν τον σύγχρονο υλικό πολιτισμό της χώρας μας»!
Δεν τα έβγαλα απ’ το μυαλό μου τα ανωτέρω, το έγκυρον «Βήμα» τα έγραψε προχτές, προσθέτοντας ότι επέλεξε δημιουργία Χρήστου Κωσταρέλλου, «ενός σχεδιαστή που προτάσσει ως αρχή τη βιωσιμότητα της μόδας, την ισορροπία δηλαδή μεταξύ παραγωγής και πρώτης ύλης». Για να καταλήξει ο «ΒΗΜΑτοδότης»:
«Μετά από όλα αυτά αισθάνομαι ότι υφέρπει “υγιής” ανταγωνισμός μεταξύ των ισχυρών κυριών της χώρας, της Γιάννας Αγγελοπούλου συμπεριλαμβανομένης».
Εκεί, λοιπόν, φτάσαμε με την προεδρία. Από εκεί που ανταγωνιζόταν τον
Κλίντον ο Στεφανόπουλος να ανταγωνίζεται η Σακελλαροπούλου τη Λέηντυ
Τζι.
Ενδιαφέρον, δεν λέω, αλλά για εμάς τους παλαιομοδίτες δεν είναι αυτός ακριβώς ο ρόλος του θεσμού. Να θέτει υπό την αιγίδα της αμφιβόλου ηθικής συνέδρια και να χαλαρώνει σε επιδείξεις οίκων ραπτικής…
Και είναι και ένα ακόμη που με χαλάει με την καρτουνάρα και πρέπει να το πω. Με όλες αυτές τις χαζομάρες που κάνει, τρώει μούντζες και η δόλια η γάτα Καλυψώ.
Διότι ξυπνάει ο κάφρος μέσα στον Έλληνα (δεν θέλει και πολύ!) και
αρχίζει «ασταδγιάλα η Σακελλαροπουλου και η γάτα», «δεν κοιτάει καλύτερα
να ταΐσει τη γάτα της», «σαν να προεδρεύει η γάτα, είναι», κλπ. κλπ.
Λες και φταίει το τετράποδο, επειδή το αφεντικό του έχει μπλέξει τα φύκια με τις μεταξωτές κορδέλες. Και κάθε μέρα που περνάει, κάνει την Προεδρία να μοιάζει όλο και περισσότερο με ατραξιόν της Ντίσνεϋλαντ…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr