του Νίκου Μωραΐτη
Και θα έγραφα την ίδια ακριβώς βλακεία αν στη φωτογραφία έβλεπα δύο άντρες ή έναν άντρα και μία γυναίκα. Ένα αστείο, από αυτά που δεκάδες λέμε στην παρέα μας και άλλος γελάει, άλλος.. απαντά «κρυάδες».
Και ήταν αυτή η ανάρτηση αρκετή για να καταλάβω ότι δεν έχω πια το δικαίωμα ούτε της πλάκας, ούτε του ιδιώτη. Ίσως άδικο, γιατί εγώ δεν είμαι πολιτικός. Ούτε αποφάσισα να λέω τη γνώμη μου για να έχω μερικές εκατοντάδες retweet και fav. Αποφάσισα να λέω τη γνώμη μου για να μη σκάσω. Και για να μη γίνω σαν εκείνους τους καλλιτέχνες που το βουλώνουν για να τα έχουν καλά με κάθε κυβέρνηση και με κάθε εξουσία.
Όμως πόσοι είμαστε αυτοί που μιλάμε απέναντι σε αυτό το αλλοτριωμένο σχεδόν μονοκομματικό καθεστώς; Μια χούφτα άνθρωποι. Γι’ αυτό μόλις κάνεις ένα λάθος θα πληρώσεις. Θα ματώσεις. Πλήρωσαν άλλοι. Τώρα πλήρωσα κι εγώ.
Το έζησα στο πετσί μου τρεις ολόκληρες μέρες. Δεν μπορώ περιγράψω τη διαδικασία του μίσους, του φθόνου, της αρρώστιας, της μανίασα να σε τελειώσουν.
Από τους ψόφους και τους καρκίνους μέχρι τα μηνύματα στον εργοδότη μου να με απολύσει και σε καλλιτέχνες να μην ξαναπάρουν τραγούδι μου. Ένας εφιάλτης. Γιατί; Γιατί δεν είσαι με το καθεστώς τους. Γιατί το αξιακό σου σύστημα δε σου επιτρέπει να είσαι με το καθεστώς τους, παρότι κάτι τέτοιο πολύ θα σε βόλευε.
Και ύστερα από όλα αυτά έχω μόνο μία ερώτηση. Ρωτάω τον πρωθυπουργό: Ελέγχει τα τρολ του; Γνωρίζει τον στρατό φασιστών, μισανθρώπων, δολοφόνων χαρακτήρα που κάποιοι έχουν προσλάβει για να τον υπηρετεί;
Δε συζητάμε για τον Καραμανλή, που αποκλείεται να είχε ποτέ επιτρέψει τη λειτουργία τέτοιου οχετού. Δε συζητάμε καν για τον Σαμαρά, ο οποίος είχε όρια – ακραία δεξιά, αλλά είχε. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει τον μισανθρωπικό στρατό των τρολ που τον υπηρετεί, τότε μας κυβερνά ένας εντολέας δολοφόνων χαρακτήρα. Αν δε γνωρίζει, τότε ένα επικίνδυνο ιντερνετικό παρακράτος εξαπλώνεται εν αγνοία του.
Ας μπει στο twitter. Δεν είναι δύσκολο. Εδώ έμαθε να ανοίγει το Netflix στο κινητό του και να βλέπει σίριαλ. Ας μπει και ας δει τα προφίλ, τα ποστ, τη δραστηριότητα των μισθοφόρων που τον υπερασπίζονται. Είμαι σίγουρος ότι -αν αγνοεί και έχει ίχνος ήθους- θα συγκλονιστεί.