Όταν ανοίγεις μια πόρτα κι αρχίζει το μπάτε σκύλοι, αλέστε…
Επειδή εδώ κάνουμε δημοσιογραφία, δεν ξύνουμε πατσές, πάντοτε αναγνωρίζουμε τα σωστά ακόμη κι αν τα λένε κάποιοι που δεν τους γουστάρουμε. Βλέπε για παράδειγμα τον ομότιμο καθηγητή.. του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και εθνικό μας αναστηλωτή Μανώλη Κορρέ, που καμία αδυναμία δεν του έχω, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι μια χαρά τα ‘χωσε τώρα που ήρθαν οι εκπρόσωποι του οίκου Dior και ζήτησαν την Ακρόπολη για τα μοντέλα τους. Πάμε στο ρεπορτάζ:
Η φωτογράφηση της Nelly's το 1928, στην οποία έκανε αναφορά το υπόμνημα του οίκου ως παράδειγμα παραχώρησης της Ακρόπολης, ήταν μια καλλιτεχνική δημιουργία, που δεν πλήρωσε κανένα αντάλλαγμα. Θα προβληθεί η Ακρόπολη ανά τον κόσμο, σε μια συγκυρία δύσκολη για την Ελλάδα, είπαν. Ναι, αλλά τίθεται ένα φιλοσοφικό ζήτημα, είπε ο κ. Μανώλης Κορρές:Τα διαβάσατε τα ανωτέρω;
Αν το ΚΑΣ έπρεπε να παραχωρήσει την Ακρόπολη σε έναν ενδιαφερόμενο, ποιος θα ήταν αυτός; «Ποιος θα ήθελε να ισχυριστεί ότι είναι ο πρώτος φορέας πολιτισμού ή επιστήμης στον κόσμο;», ρώτησε ο Μανώλης Κορρές αναφέροντας το παράδειγμα της τελευταίας θέσης της στρογγυλής τράπεζας που προορίζεται στον καλύτερο και μοναδικό, γι' αυτό και παραμένει πάντα άδεια. Και συμπλήρωσε:
Αν αποφασίζαμε να δώσουμε αυτά τα μνημεία, θα ήταν άπαξ, στον πιο κορυφαίο οργανισμό/ φορέα/ εταιρεία του πλανήτη. Πώς θα το κρίνουμε αυτό; Πιθανόν η Gucci, όπως και κάποιοι ανταγωνιστές της, να είναι στους κορυφαίους πενήντα. Μπορούμε να παραχωρήσουμε τον Παρθενώνα 50 φορές; Θα ευτελιστεί!
Τα μελετήσατε τα ανωτέρω;
Τα χωνέψατε τα ανωτέρω;
Έτσι ακριβώς τα είπε ο Μανώλης Κορρές, μόνο που δεν τα είπε χτες στη συνεδρίαση του ΚΑΣ για το αίτημα του Dior, τα είπε πριν από τέσσερα χρόνια όταν είχε αριβάρει στα μέρη μας ο οίκος Gucci και ζήταγε την Ακρόπολη για ντεφιλέ…
Τι άλλαξε;
Οι καλοπροαίρετοι (πολύ κρατιέμαι για να μην τους χαρακτηρίσω κορόιδα), θα πούνε ότι ο Gucci ζήταγε κανονική επίδειξη μόδας ενώ ο Dior έλαβε μόνο φωτογράφιση πάνω στον Ιερό Βράχο. «Ούτε καν βιντεοσκόπηση», όπως έγραψαν πανηγυρικά κάποια «μέσα», λες και θα έχει βατσιμάνηδες πάνω στην Ακρόπολη που θα ελέγχους αν ο φωτογράφος έχει πατήσει το ρεντ μπάτον στην κάμερα. Χώρια τα κινητά δηλαδή, τι διάολος κι αυτός με την τεχνολογία πιο καλά ήταν παλιότερα με τις κόκκινες συσκευές στα περίπτερα, ντριν, ντριν…
Οι κακοπροαίρετοι από την άλλη (ή μάλλον οι υποψιασμένοι, όπως θα μου άρεσε να τους αποκαλέσω) θα αντιτάξουν ότι δίκιο είχε ο Κορρές, ο Κορρές του 2017 και όχι του 2021, μιας και ανοίγουμε μια φάμπρικα που δεν έχει ορατό τέλος. Ένα γαϊτανάκι που ξεκινάει με τον Dior και καταλήγει σε όποια εταιρεία έχει κούτελο στην κοινωνία για να καβατζώσει το πακέτο Ακρόπολη.
Για να κάνει δική της τη μνήμη, την ιστορία, την ουσία, την καρδιά της Ελλάδας…
Δεν είμαι εθνικιστής διόλου, μερικές φορές δεν ξέρω αν είμαι καν πατριώτης, αλλά σε αυτά τα χώματα γεννήθηκα και αυτά τα χώματα πονάω. Κι αν αυτά τα χώματα τα ντιλάρουμε, λυπούμαι πολύ εμένα ξεγράψτε με απ’ τους καταλόγους σας. Φέρτε καλύτερα τον Γκας Πορτόκαλος απ’ τη Νεβάντα, να πάρει τη θέση μου, πιο πολύ θα του ταιριάζει το συγκεκριμένο τοπίο όπου όλα τίθενται υπό διαπραγμάτευση!
Υ.Γ.: Το πιο αστείο απ’ όλα είναι η υποσημείωση ότι τα ενδύματα των μοντέλων θα υπογράφονται από Έλληνες τεχνίτες. Αναμένω δήλωση του οίκου Dior υπέρ Κωστή Χατζηδάκη, άλλωστε το «ρεπό» είναι γαλλική λέξη!
