* Κάθε φορά που βγάζει η Χίλντα Παπαδημητρίου βιβλίο με ήρωα τον Χάρη Νικολόπουλο, λαμβάνει χώρα ο ίδιος διάλογος:
Ρεπόρτερ Ξανθάκης: Φιλενάδα, πώς είπες ότι είναι το παρατσούκλι αυτουνού του αστυνομικού, του Χάρη ρε, που είναι ο ήρωας του βιβλίου; Βαρύγλυκος ή Γλυκύς βραστός;..Χίλντα: Αμάν ρε Χρήστο, μια ζωή την ίδια απορία! Τόσα χρόνια, ακόμη δεν έμαθες ότι είναι Βαρύγλυκος;
* Το ίδιο και χτες. Πήγα πρώτα στο Αλεξάνδρα το νοσοκομείο να κάνω το εμβόλιο, ήταν η Χίλντα στην ΕΡΤ για να μαγνητοφωνήσει μια ραδιοφωνική εκπομπή, που να βρεθούμε, που να βρεθούμε, πλατεία Αγίας παρασκευής, μια χαρίτσα.
Και την ξαναρώτησα για τον Χάρη και μου ξαναείπε τα ίδια.
Και ύστερα πιάσαμε να λέμε τα δικά μας, τα οποία όμως είναι πριβέ ιστορίες και δεν έχουν καμία θέση κάτω απ’ τους προβολείς της δημοσιότητας. Απολύτως καμία.
* Οπότε ας μιλήσουμε καλύτερα για το καινούριο της βιβλίο, με τίτλο «Ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου» και ήρωα, φυσικά, τον Χάρη Νικολόπουλο, που έχει πλέον αποσυρθεί από την αστυνομία και ζει με μειωμένη σύνταξη και κάτι νοίκια στην ειδυλλιακή Ναύπακτο και βγάζει το σκύλο βόλτα και διαβάζει βιβλία και συμπεριφέρεται σαν ματαιωμένο πλάσμα, γιατί είναι ματαιωμένο πλάσμα και ασταδγιάλα κι εσείς και η Αθήνα σας και η υπηρεσία αν μη τι άλλο. Έτος 2012, νάιλον ντέφια και ψόφια κέφια, ώσπου παθαίνει η μάνα του Αλτσχάιμερ και ανεβαίνει άρον άρον στην πρωτεύουσα. Για να έρθει έξαφνα αντιμέτωπος με την Ελλάδα της πραγματικής κρίσης…
* Και όχι μόνο με την Ελλάδα της κρίσης.
Έρχεται επίσης αντιμέτωπος και με το οργανωμένο έγκλημα, γιατί τι σόι αστυνομικό θα ήταν το βιβλίο αν δεν είχε μέσα ένστολους και παρανόμους; Μόνο που οι παράνομοι αυτή τη φορά είναι πιο κακομούτσουνοι και πιο άθλιοι και πιο βρώμικοι και πιο βίαιοι και πιο κακοί. Στην Ελλάδα του 2012…
* Περισσότερα δεν λέω, έκατσα δυο ώρες στο μπαλκόνι χτες το απόγευμα και διάβασα τις πρώτες διακόσιες σελίδες μονορούφι κι αν δεν είναι κομπλιμέντο αυτό για έργο που έχει βγει από χέρια δημοσιογραφικά (η Χίλντα είναι πρύτανις της μουσικής δημοσιογραφίας και έξοχη μεταφράστρια), τότε δεν ξέρω τι είναι κομπλιμέντο. Το κορίτσι μας τα κατάφερε για μια ακόμη φορά και το βιβλίο της ρουφιέται πιο γρήγορα και πιο εύκολα κι από εσπρεσάκι στο όρθιο!
- από το newpost