Και όμως, το 13033 πέτυχε. Όχι, προφανώς, από τη σκοπιά του ελέγχου της επιδημίας, αλλά της πειθάρχησης. Ακόμα και όταν πολλοί σταμάτησαν να το χρησιμοποιούν εδώ και μήνες, αρκετοί.. άλλοι συνέχισαν να στέλνουν μέχρι και την τελευταία στιγμή.
Είτε από φόβο μην τους ελέγξει κάποιος αστυνομικός, είτε από ψυχαναγκαστική παρόρμηση να είναι συνεπείς απέναντι σε μια κρατική εντολή.
Το μέτρο πάντως ακολουθήθηκε και ας ήταν εμφανώς άχρηστο υγειονομικά και κυρίως, ταπεινωτικό για τα άτομα που έπρεπε να δίνουν λογαριασμό σε ένα bot για τις εξόδους τους.
Το 13033 λειτούργησε σαν τον Μεγάλο Άλλο ο οποίος «εγγράφει» και νομιμοποιεί τις πράξεις μας, αλλά και σαν ένα ψηφιακό Πανοπτικό που παρακολουθεί κάθε κίνησή μας.
Η πιθανότητα να σε σταματήσει η αστυνομία για έλεγχο ήταν ελάχιστη, αρκούσε όμως για να εσωτερικεύουν οι άνθρωποι την επιταγή της εξουσίας και να την εφαρμόζουν από μόνοι τους. Κάποιοι απρόθυμα και μηχανικά, άλλοι ενθουσιωδώς.
Ακόμα και το τρολάρισμα κατά την απόσυρσή του είναι μια έμμεση μαρτυρία της επιτυχίας του. Θυμίζει τους έφηβους που αυθαδιάζουν μπροστά στη σχολική εξουσία τη στιγμή της αποφοίτησής τους.
Ως Μεγάλος Άλλος, το 13033 μας εγκαλούσε στη συμβολική τάξη της πανδημίας. Ως ψηφιακό Πανοπτικό εξασφάλιζε την πειθάρχησή μας στη νέα κανονικότητα των συρρικνωμένων δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Πολλοί το αποχαιρέτισαν σαρκαστικά αλλά ουδείς είναι βέβαιος ότι δεν θα επανέλθει, το ίδιο ή κάποιο ανάλογο. Η εξοικείωση με την αυθαιρεσία και τον παραλογισμό της εξουσίας είναι γεγονός.