του Χρήστου Ξανθάκη
Αχ αυτή η ιδεολογική καθαρότητα της αριστεράς!
Δηλαδή, γαμώ τα φαντάσματα ήταν και ο κομμουνισμός που πλανάτο πάνω απ’ τας Ευρώπας, αλλά.. εδώ μιλάμε πια για τον ένοικο του Κάντερβιλ. Κατσικωμένος χίλια χρόνια στον παλιό πύργο και δεν λέει να φύγει με τίποτα. Ούτε με ξόρκια, ούτε με απειλές, ούτε με καλοπιάσματα. Η ιδεολογική καθαρότητα στοιχειώνει την αριστερά, όπως εκείνο το καταραμένο άλμπατρος στοίχειωσε τους ναυτικούς στο ποίημα του Κόλριτζ…
Και στην δική μου την κεφάλα είχε χτίσει τσαρδί, μην νομίζετε. Συμβαίνουν όμως αυτά άμα είσαι στην εφηβεία και προσπαθεί το κόμμα σου (η ηγετική του ομάδα, έστω) να σου πουλήσει ότι μεγαλύτερη σημασία κι απ’ τον αγώνα για τον σοσιαλισμό έχει η αγωνία για την επιστροφή της δικτατορίας. Στο ΚΚΕ Εσωτερικού αυτά, τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του εβδομήντα, και πάλι που ήμουν στα Τρίκαλα κι εμείς οι επαρχιώτες δεν καταλάβαμε τίποτα από Βήτα Πανελλαδική. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη θα είχα πέσει!
Αλλά λέγαμε για το ζήτημα (ή μήπως το πρόταγμα;) της ιδεολογικής καθαρότητας που ξανάπεσε στο τραπέζι, τώρα που εισχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ ο Συμεών Κεδίκογλου. Πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, πρώην υφυπουργός Παιδείας, από πολιτικό τζάκι της Εύβοιας. Κι από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε η μεταγραφή του, από την ώρα που φωτογραφήθηκε με τον Τσίπρα (πρόεδρε σ’ αγαπάω, κάψτο το ριγέ σακάκι!) ξεσηκώθηκε θόρυβος μεγάλος, μέγιστος εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι μια φορά κι έναν καιρό, επί υφυπουργίας του, είχε βγει ο Κεδίκογλου και τα είχε βάλει με τις καταλήψεις και τους καταληψίες. Με δικά του λόγια:
Ένα εκατομμύριο οκτακόσιες χιλιάδες ψήφους πήρε στις περασμένες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ. Εξ αυτών, όλοι και όλες συμφωνούν με τις καταλήψεις; Δεν υπάρχουν δηλαδή πέντε, δέκα, εκατό χιλιάδες που να λένε «όχι», αλλά στηρίζουν με την ψήφο τους γιατί θεωρούν το ζήτημα μάλλον αμελητέο μπροστά στην ανισοκατανομή του πλούτου, ας πούμε, στην ρεμούλα, στα εργασιακά; Ας μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας…
Είναι όμως κι ένα άλλο θεματάκι, που αφορά στην προσχώρηση Κεδίκογλου:
Το ζήτημα της απήχησης του ΣΥΡΙΖΑ στις τοπικές κοινωνίες και η εκκωφαντική διαφορά ανάμεσα στις δημοτικές και στις βουλευτικές εκλογές.
Στην Εύβοια για παράδειγμα, καλή της ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 42.672 κουκιά στις εκλογές του ’19, κάτι λιγότερο από 2.000 ψήφους σε σχέση με τη Νέα Δημοκρατία. Το ΚΙΝΑΛ, με Κεδίκογλου ανάμεσα στους υποψήφιους, έλαβε 10.431 ψήφους.
Στις δημοτικές εκλογές που είχαν προηγηθεί, ο υποψήφιός του ΣΥΡΙΖΑ για το Δήμο Χαλκιδέων Τάσος Καλαθέρης, πήρε 2.223 ψήφους και ποσοστό 4,66 %. Ο υποστηριζόμενος από το ΚΙΝΑΛ υποψήφιος δήμαρχος Χρήστος Παγώνης έλαβε 13.377 ψήφους και 28,05 %.
Μια κρίσιμη λεπτομέρεια:
Ο Συμεών Κεδίκογλου έλαβε 4.489 σταυρούς στην αναμέτρηση του 2019. Το 2012, όταν είχε πρωτοεκλεγεί βουλευτής, είχε σταυρωθεί 7.319 φορές.
Ντου δι μαθ, λοιπόν, που λένε και στο Στέητς, και δες το και από μόνος σου ότι αν δεν κλείσει αυτή η κολοσσιαία ψαλίδα απήχησης ανάμεσα στην κορυφή και στη βάση (κομψά το γράφω), δεν ξαναβλέπει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε εύκολα ούτε δύσκολα. Τελεία.
Δηλαδή, γαμώ τα φαντάσματα ήταν και ο κομμουνισμός που πλανάτο πάνω απ’ τας Ευρώπας, αλλά.. εδώ μιλάμε πια για τον ένοικο του Κάντερβιλ. Κατσικωμένος χίλια χρόνια στον παλιό πύργο και δεν λέει να φύγει με τίποτα. Ούτε με ξόρκια, ούτε με απειλές, ούτε με καλοπιάσματα. Η ιδεολογική καθαρότητα στοιχειώνει την αριστερά, όπως εκείνο το καταραμένο άλμπατρος στοίχειωσε τους ναυτικούς στο ποίημα του Κόλριτζ…
Και στην δική μου την κεφάλα είχε χτίσει τσαρδί, μην νομίζετε. Συμβαίνουν όμως αυτά άμα είσαι στην εφηβεία και προσπαθεί το κόμμα σου (η ηγετική του ομάδα, έστω) να σου πουλήσει ότι μεγαλύτερη σημασία κι απ’ τον αγώνα για τον σοσιαλισμό έχει η αγωνία για την επιστροφή της δικτατορίας. Στο ΚΚΕ Εσωτερικού αυτά, τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του εβδομήντα, και πάλι που ήμουν στα Τρίκαλα κι εμείς οι επαρχιώτες δεν καταλάβαμε τίποτα από Βήτα Πανελλαδική. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη θα είχα πέσει!
Αλλά λέγαμε για το ζήτημα (ή μήπως το πρόταγμα;) της ιδεολογικής καθαρότητας που ξανάπεσε στο τραπέζι, τώρα που εισχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ ο Συμεών Κεδίκογλου. Πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, πρώην υφυπουργός Παιδείας, από πολιτικό τζάκι της Εύβοιας. Κι από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε η μεταγραφή του, από την ώρα που φωτογραφήθηκε με τον Τσίπρα (πρόεδρε σ’ αγαπάω, κάψτο το ριγέ σακάκι!) ξεσηκώθηκε θόρυβος μεγάλος, μέγιστος εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι μια φορά κι έναν καιρό, επί υφυπουργίας του, είχε βγει ο Κεδίκογλου και τα είχε βάλει με τις καταλήψεις και τους καταληψίες. Με δικά του λόγια:
«Κάθε χρόνο έχουμε παγκόσμια πρωτοτυπία μια δράκα μαθητών να προχωρά σε καταλήψεις στερώντας από γνώσεις τους μαθητές. Πρόκειται για εθιμική γάγγραινα. Προσπαθούμε να καλύψουμε τα κενά, η κατάληψη είναι βαθιά αντιδημοκρατική πράξη».Αυτά είπε ο άνθρωπος και πέρα από τις αφορμές για φτηνό χιούμορ (ο πολέμιος των καταλήψεων, πήγε στο κόμμα του καταληψία!) αξίζει να αναρωτηθεί κανείς το εξής:
Ένα εκατομμύριο οκτακόσιες χιλιάδες ψήφους πήρε στις περασμένες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ. Εξ αυτών, όλοι και όλες συμφωνούν με τις καταλήψεις; Δεν υπάρχουν δηλαδή πέντε, δέκα, εκατό χιλιάδες που να λένε «όχι», αλλά στηρίζουν με την ψήφο τους γιατί θεωρούν το ζήτημα μάλλον αμελητέο μπροστά στην ανισοκατανομή του πλούτου, ας πούμε, στην ρεμούλα, στα εργασιακά; Ας μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας…
Είναι όμως κι ένα άλλο θεματάκι, που αφορά στην προσχώρηση Κεδίκογλου:
Το ζήτημα της απήχησης του ΣΥΡΙΖΑ στις τοπικές κοινωνίες και η εκκωφαντική διαφορά ανάμεσα στις δημοτικές και στις βουλευτικές εκλογές.
Στην Εύβοια για παράδειγμα, καλή της ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 42.672 κουκιά στις εκλογές του ’19, κάτι λιγότερο από 2.000 ψήφους σε σχέση με τη Νέα Δημοκρατία. Το ΚΙΝΑΛ, με Κεδίκογλου ανάμεσα στους υποψήφιους, έλαβε 10.431 ψήφους.
Στις δημοτικές εκλογές που είχαν προηγηθεί, ο υποψήφιός του ΣΥΡΙΖΑ για το Δήμο Χαλκιδέων Τάσος Καλαθέρης, πήρε 2.223 ψήφους και ποσοστό 4,66 %. Ο υποστηριζόμενος από το ΚΙΝΑΛ υποψήφιος δήμαρχος Χρήστος Παγώνης έλαβε 13.377 ψήφους και 28,05 %.
Μια κρίσιμη λεπτομέρεια:
Ο Συμεών Κεδίκογλου έλαβε 4.489 σταυρούς στην αναμέτρηση του 2019. Το 2012, όταν είχε πρωτοεκλεγεί βουλευτής, είχε σταυρωθεί 7.319 φορές.
Ντου δι μαθ, λοιπόν, που λένε και στο Στέητς, και δες το και από μόνος σου ότι αν δεν κλείσει αυτή η κολοσσιαία ψαλίδα απήχησης ανάμεσα στην κορυφή και στη βάση (κομψά το γράφω), δεν ξαναβλέπει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε εύκολα ούτε δύσκολα. Τελεία.
- από το newpost
