Του Νίκου Παπαδογιάννη
(από το newsletter του Documento)
Αυτή τη φορά, στόχος των Μιχαλάκηδων ήταν να «απελευθερώσουν» αναίμακτα (ελλείψει αντιπάλου) το κτίριο του παλιού θεάτρου «Εμπρός», που λειτουργούσε εδώ και 10 χρόνια ως αυτοδιαχειριζόμενος.. χώρος πολιτισμού, καταφύγιο ελεύθερης έκφρασης και άντρο δημιουργίας, από εκείνα που κάνουν τους νοικοκυραίους να βγάζουν σπυριά.
Έχω δει και έχω ζήσει πολλά στη ζωή μου, αλλά το μίσος και η απέχθεια αυτής της κυβέρνησης ενάντια στην τέχνη και γενικότερα σε οτιδήποτε κάνει τον πολίτη να σκέφτεται μου φέρνει τρόμο.
Το «Εμπρός» εκκενώθηκε από τους ενοίκους που δεν είχε και οι πόρτες του χτίστηκαν με τούβλα, που δυσκολευόσουν να τα ξεχωρίσεις από αυτούς που έδιναν τις διαταγές. Το κτίριο είχε εγκαταλειφθεί επί μία πενταετία μετά το 2011, ώσπου ενεργοποιήθηκε ως κατάληψη από καλλιτέχνες της ομάδας «Κίνηση Μαβίλη», με την ενεργή συμπαράσταση ομάδων κατοίκων του Ψυρρή.
Η αστυνομία των προηγούμενων κυβερνήσεων της Δεξιάς προσπάθησε δύο φορές να σφραγίσει το κτίριο, αλλά οι προσπάθειες καταστολής της δημιουργίας έπεσαν στο κενό. Το ίδιο και η απόπειρα φασιστών να κάνουν ντου και να το αιματοκυλίσουν από κάτι χρόνια, μετά από «πατριωτικό» συλλαλητήριο για το Μακεδονικό.
Η εβδομαδιαία ανοιχτή συνέλευση του κτιρίου ανέλαβε την ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία του χώρου και όλα κυλούσαν ομαλά, δίχως να προκαλούνται προβλήματα και δίχως να ενοχλείται κανείς, πέρα από κάτι υστερικούς που τρώγονται με τα ρούχα τους.
Πέντε χρόνια τώρα, από το 2016, εκατοντάδες καλλιτέχνες παρουσίασαν αφιλοκερδώς & με ελεύθερη είσοδο 400 διαφορετικά θεατρικά έργα σε περισσότερες από 2000 παραστάσεις στο διατηρητέο κτίριο του 1933. Διοργανώθηκαν συναυλίες 450 συγκροτημάτων, εκδηλώσεις ενίσχυσης αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, κινηματικών πρωτοβουλιών και καλλιτεχνικών ομάδων, πάνω από 300 ομιλίες και διαλέξεις για όλα τα ζητήματα της καθημερινότητας. Έγιναν εκατοντάδες συνελεύσεις, εκθέσεις, φεστιβάλ ποίησης και λογοτεχνίας, εργαστήρια, μια ανάσα ελευθερίας και έκφρασης στο κέντρο της Αθήνας.
Ώσπου, κατέφτασε ο Μητσοτάκης, για να εμποδίσει -με την ευλογία σας- την αναπνοή της πόλης και να δολοφονήσει κάθε ζωντανό κύτταρο. Στη δυστοπία του Κούλη, δεν επιτρέπονται ανάσες, παρά μόνο εισπνοές δακρυγόνου.