Είναι η δική μου, προσωπική θεωρία συνωμοσίας. Πέστηνα και πρόβλεψη για το αύριο (είμαι ο Παΐσιος!), που την ξεφουρνίζω κάθε φορά που γνωστοί και άγνωστοι με ρωτάνε το κλασικό:

«Ρεπόρτερ Ξανθάκη, εσύ που ξέρεις πρόσωπα και πράγματα, πες μας ρε φίλε τι θα γίνει στο μέλλον».

Οπότε κάθομαι εγώ και αναπτύσσω την ψυχεδέλα μου. Ότι δηλαδή όπως έχουν οι ΗΠΑ το Πόρτο Ρίκο που είναι και δεν είναι πολιτεία και έχουν και δεν έχουν δικαιώματα οι κάτοικοί του και πάνε διακοπές μιλιούνια τα Αμερικανάκια απ’ το μέηνλαντ και λιώνουν τα κορμιά στις γκόλντεν μπίτσες και αφήνουν φιλοδώρημα κάπλα ντάλαρς στους σερβιτόρους και άλλα τόσα στην καθαρίστρια και ύστερα πίσω στο σπίτι στο Γουαϊόμινγκ για κοκούνινγκ, έτσι θα έχουν και οι Ευρωπαίοι εμάς. Ένας τόπος αποκλειστικά προσανατολισμένος στον τουρισμό και στις παραφυάδες του (ξεμένουν και συνταξιούχοι, που ψάχνουν κάτι πιο ντραμάτικ απ’ τη Φλόριντα), με έξη-επτά μήνες το χρόνο οικονομική δραστηριότητα και τον υπόλοιπο καιρό μπίχλα, παντού παπάδες κάθε λογής και αστυνομικές δυνάμεις πάσης φύσεως και κάργα μπιστολίδι στους δρόμους από τις συμμορίες που λύνουν τους λογαριασμούς τους με τρόπο δημιουργικό. Νο φιούτσουρ θα τραγουδάγανε οι Pistols, εμένα όμως που είμαι λίγο πιο φλώρος μου ήρθαν στο νου οι στίχοι από το άσμα “Banana Republic” των Boomtown Rats. Λα τα μινόρια:
«Δημοκρατία της Μπανάνας
σηπτικό νησί
ουρλιαχτά στη φουρτουνιασμένη θάλασσα
μοιάζουν με κλάμα
όπου και να πάω
ό,τι και να δω
μαύρες και γαλάζιες στολές
παπάδες και αστυνομικοί»

Κάπως έτσι τα οραματίζομαι, κάπως έτσι αποκρυπτογραφώ τις προθέσεις των μεγάλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το αύριο και το μεθαύριο της Ψωροκώσταινας. Τρίτη ταχύτητα της ευρωζώνης, τόπος φτηνών διακοπών και απόσυρσης για τους ματσωμένους του Βορρά, τρεχάλα το μισό χρόνο και απελπισία τον άλλο μισό, δουλειές της προκοπής για τους αποφοίτους του Κολλεγίου και του Μωραΐτη και τσαλαβούτα στις λάσπες για τους υπόλοιπους, παιδεία μηδέν, υγεία μηδέν, ασφάλεια μηδέν. Αλλά θα έχουμε ευρώ γατάκια και θα μπαίνουμε Γερμανία με απλή επίδειξη ταυτότητας!

Αυτά λέω εγώ αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες και αν σας μοιάζουν παραλήρημα τα ανωτέρω, πώς άραγε ακούστηκαν στ΄αυτιά σας οι δηλώσεις του πρωθυπουργικού συμβούλου Αλέξη Πατέλη για τους κατόχους διδακτορικών; Υπενθυμίζω για όσους και όσες διαθέτουν ασθενή μνήμη:

«Εγώ δηλαδή δεν θα προσλάμβανα κάποιον με διδακτορικό αν μου έκανε αίτηση γιατί δείχνει ότι πιθανώς να είναι κάποιος άνθρωπος ο οποίος δεν έχει απαραιτήτως όρεξη για δουλειά. Το διδακτορικό απαιτεί μια αφοσίωση, αν θες να το κάνεις καλά, 4, 5, 6 χρόνια, στην πιο παραγωγική σου ηλικία, οπότε είναι κάτι το οποίο ουσιαστικά σου καθυστερεί την καριέρα σου».

Έπεσε φυσικά το σύμπαν να τον φάει και από αριστερά και από κέντρο και από δεξιά όμως. Διότι δεν τα σπουδάζουν μόνο οι αριστεροί και οι κεντρώοι τα παιδιά τους, τα σπουδάζουν και οι δεξιοί και περιμένουν να αποδώσει η επένδυσή τους, όχι να βγαίνει ο κάθε Πατέλης και να τους λέει στείλτο καλύτερα το τέκνο στο μάστρο Μήτσο να μάθει να περνάει σωλήνα. Δεν στερήθηκα εγώ τόσα και τόσα πράγματα, τόσα και τόσα χρόνια, σκέφτεται ο μέσος δεξιός, για να δώσω την ευκαιρία στο παιδί μου να αναδείξει τις δυνατότητές του στο μάξιμουμ και να έρχεται τώρα ο πρωθυπουργικός σύμβουλος να του κλείνει την πόρτα στα μούτρα. Και αρχίζει τα χριστοπαναγίδια…

Πράγμα που αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι ο γέρων Ξανθάκιος έχει πάντα δίκιο:
Αν είναι να το βρει από κάποιον αυτή η κυβέρνηση, από τους δεξιούς θα το βρει όχι απ’ τα κουμμούνια!

Υ.Γ.: Εννοείται ότι ο Πατέλης τα πήρε όλα πίσω και ζήτησε χίλιες συγγνώμες. Άμα ραγίσει το γυαλί όμως, δεν ξανακολλάει…