Ο καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, Δημήτρης Χριστόπουλος σχολιάζει στο facebook το δημοσίευμα του Economist που έχει εξώφυλλο τον..«πιο καλό μαθητή της ΕΕ»...
Ακολουθεί η ανάρτηση του Δ. Χριστόπουλου:
"O Economist, το πιο επιδραστικό περιοδικό του διεθνούς κατεστημένου παρουσιάζει την Ελλάδα σήμερα ως τον "μαθητή μοντέλο" που κάνει όλες τις βρωμοδουλειές που βάζει ο δάσκαλος (η ΕΕ) επαναπροωθώντας πρόσφυγες προκειμένου ο δάσκαλος να κρατά τα μάτια του κλειστά στην υπέμετρη αστυνομική βία και την κατάσταση της ελευθερίας του τύπου που ολισθαίνει διαρκώς. Αυτα τα λέει ο Economist, όχι η Εφημερίδα των Συντακτών.
Ακόμη κι αν υποθέσουμε πως ο Economist κάνει λάθος και αδικεί την ελληνική κυβέρνηση - εγώ δεν νομίζω ότι την αδικεί παρεπιπτόντως - ένα τέτοιο δημοσίευμα δεν δικαιολογεί να χαίρεσαι επειδή σε προβάλλουν ως τον μαθητή για τις βρωμοδουλειές των δασκάλων.
Ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα των πιο προοδευτικών παγκοσμίως ελίτ αρχίζει να θεωρεί ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε καλό δρόμο σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις της στη δημοκρατία, τα δικαιώματα των ανθρώπων, το κράτος δικαίου και τους θεσμούς της.
Μπορεί λοιπόν οι αυλάρχες να θέλουν μαντρόσκυλα να φυλάνε τις αυλές, αλλά τα μαντρόσκυλα αυτά ουδείς τα αγαπάει και τα καλομεταχειρίζεται. Και σαν τα σκυλιά αγριεύουν κι άλλο, γίνονται ολοένα και απεχθέστερα, παρά το ότι μπορεί ακόμη να είναι χρήσιμα.
Έτσι αντιλαμβάνομαι την κατάσταση στην οποία οδεύουμε δυστυχώς ως χώρα. Και αν ήμουν μόνος εγώ, πες "δεν έγινε και τίποτε, ποιος νοιάζεται;". Αν όμως το λένε οι επιφανέστεροι εκπρόσωποι των οικουμενικών ελίτ, τότε σίγουρα το θέμα δεν προσφέρεται για εφησυχασμό.
Δυστυχώς στην Ελλάδα σήμερα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Για να το αντιμετωπίσουμε, πρέπει, αν μη τι άλλο, να το αναγνωρίσουμε".
Ακολουθεί η ανάρτηση του Δ. Χριστόπουλου:
"O Economist, το πιο επιδραστικό περιοδικό του διεθνούς κατεστημένου παρουσιάζει την Ελλάδα σήμερα ως τον "μαθητή μοντέλο" που κάνει όλες τις βρωμοδουλειές που βάζει ο δάσκαλος (η ΕΕ) επαναπροωθώντας πρόσφυγες προκειμένου ο δάσκαλος να κρατά τα μάτια του κλειστά στην υπέμετρη αστυνομική βία και την κατάσταση της ελευθερίας του τύπου που ολισθαίνει διαρκώς. Αυτα τα λέει ο Economist, όχι η Εφημερίδα των Συντακτών.
Ακόμη κι αν υποθέσουμε πως ο Economist κάνει λάθος και αδικεί την ελληνική κυβέρνηση - εγώ δεν νομίζω ότι την αδικεί παρεπιπτόντως - ένα τέτοιο δημοσίευμα δεν δικαιολογεί να χαίρεσαι επειδή σε προβάλλουν ως τον μαθητή για τις βρωμοδουλειές των δασκάλων.
Ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα των πιο προοδευτικών παγκοσμίως ελίτ αρχίζει να θεωρεί ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε καλό δρόμο σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις της στη δημοκρατία, τα δικαιώματα των ανθρώπων, το κράτος δικαίου και τους θεσμούς της.
Μπορεί λοιπόν οι αυλάρχες να θέλουν μαντρόσκυλα να φυλάνε τις αυλές, αλλά τα μαντρόσκυλα αυτά ουδείς τα αγαπάει και τα καλομεταχειρίζεται. Και σαν τα σκυλιά αγριεύουν κι άλλο, γίνονται ολοένα και απεχθέστερα, παρά το ότι μπορεί ακόμη να είναι χρήσιμα.
Έτσι αντιλαμβάνομαι την κατάσταση στην οποία οδεύουμε δυστυχώς ως χώρα. Και αν ήμουν μόνος εγώ, πες "δεν έγινε και τίποτε, ποιος νοιάζεται;". Αν όμως το λένε οι επιφανέστεροι εκπρόσωποι των οικουμενικών ελίτ, τότε σίγουρα το θέμα δεν προσφέρεται για εφησυχασμό.
Δυστυχώς στην Ελλάδα σήμερα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Για να το αντιμετωπίσουμε, πρέπει, αν μη τι άλλο, να το αναγνωρίσουμε".