Την άμεση προώθηση του αντεργατικού νομοσχεδίου που προβλέπει κατάργηση του οκταώρου και θέσπιση μέσω ατομικών συμβάσεων της απλήρωτης εργασίας επιβεβαίωσε χθες ο υπουργός.. Εργασίας Κ. Χατζηδάκης μιλώντας στον ΣΚΑΪ.
Επ΄ αυτού σχολιάζει ο Θανάσης Καρτερός με άρθρο του στην ΑΥΓΗ υπό τον τίτλο «Ψωμί κι ελιά και Κυριάκο βασιλιά». Ακολουθεί το άρθρο του:
"Η άνοιξη μπαίνει, τα πουλάκια κελαηδούν, τα αγριολούλουδα οργιάζουν, οι μέλισσες βουίζουν, οι βρούβες πρασινίζουν και ο Δημήτρης ο υπάλληλος χαμογελάει στ’ αφεντικό του: «Κύριε Παναγιώτη, θα δουλέψω δέκα ώρες τη μέρα για τρεις μήνες, για να πάρω δέκα μέρες πληρωμένη άδεια το καλοκαίρι να παντρευτώ τη Μαριώ στο χωριό». Ο κύριος Παναγιώτης, το αφεντικό, χαμογελάει στον Δημήτρη τον υπάλληλο: «Με την ευχή μου, παιδί μου. Αν και έχουμε δουλειές το καλοκαίρι, προηγείται ο εργαζόμενος. Αυτό επιτάσσει ο νέος νόμος του Χατζηδάκη κι εμείς θα τον σεβαστούμε» (χειροκροτήματα).
Αυτά συμβαίνουν στη βουκολική οπερέτα που συνέγραψαν ο Μητσοτάκης, ο ΣΕΒ, και ο Χατζηδάκης. Έρως, γάμος Δημητράκη, με τον Νόμο Χατζηδάκη. Κι αν ετοιμάζεστε να διαμαρτυρηθείτε φωνάζοντας τι παραμύθια είν’ αυτά, τότε δεν ακούσατε τον αισθαντικό Χατζηδάκη στον ΣΚΑΪ. Κάτι τέτοια μελωμένα και λυρικά είπε για τον νόμο του. Μόνο που, επειδή η ΑΥΓΗ είναι εφημερίδα του έρωτα, εκεί που αυτός έβαλε τον εργαζόμενο να δουλεύει απλήρωτες υπερωρίες για να πάρει άδεια για ελιές, εμείς βάλαμε άδεια για γάμο. Διότι ο έρωτας υπερτερεί οπωσδήποτε της ελιάς.
Ελιές, γάμος, έρωτας, ραδίκια… Η ουσία είναι ότι η αμοιβή της υπερωρίας πάει για βρούβες. Διότι στην κοινωνία κάπως αλλιώς γίνονται τα πράγματα ανάμεσα στην εργοδοσία και την εργασία. Η απλήρωτη υπερωρία, που η εργοδοσία επιβάλλει όταν χρειάζεται μεγαλύτερη παραγωγή, δεν αναπληρώνεται με τις λιγότερες ώρες δουλειάς όταν η εργοδοσία βολεύεται. Διότι έτσι κάνουν φτερά οι υπερωρίες για τον εργαζόμενο. Τα παίρνει ο άνεμος του Μητσοτάκη κάτι λίγα που έπαιρνε ο Δημήτρης - όταν τα έπαιρνε. Και ούτε Μαριώ, ούτε χωριό παίζει γι’ αυτόν. Άντε, ψωμί κι ελιά και Κυριάκο βασιλιά.
Εδώ, όπως καταλάβατε, έχουμε να κάνουμε με καθαρή κλοπή. Είναι που είναι της πείνας τις εργατικές αμοιβές τις σπρώχνουν με νόμο παρακάτω. Κι αυτό οι κλέφτες το αποκαλούν ευελιξία της εργασίας! Καταργούν το οκτάωρο, υποχρεώνουν τον εργαζόμενο να δουλεύει υπερωριακά δωρεάν, νομιμοποιούν την αυθαιρεσία τής αγοράς εργασίας που οι ίδιοι δημιούργησαν και ευνοούν. Κι από πάνω σερβίρουν ελιές Χατζηδάκη. Έτσι που να μην ξέρεις αν είναι χειρότερα όσα κάνουν ή όσα λένε για όσα κάνουν..."
Αυτά συμβαίνουν στη βουκολική οπερέτα που συνέγραψαν ο Μητσοτάκης, ο ΣΕΒ, και ο Χατζηδάκης. Έρως, γάμος Δημητράκη, με τον Νόμο Χατζηδάκη. Κι αν ετοιμάζεστε να διαμαρτυρηθείτε φωνάζοντας τι παραμύθια είν’ αυτά, τότε δεν ακούσατε τον αισθαντικό Χατζηδάκη στον ΣΚΑΪ. Κάτι τέτοια μελωμένα και λυρικά είπε για τον νόμο του. Μόνο που, επειδή η ΑΥΓΗ είναι εφημερίδα του έρωτα, εκεί που αυτός έβαλε τον εργαζόμενο να δουλεύει απλήρωτες υπερωρίες για να πάρει άδεια για ελιές, εμείς βάλαμε άδεια για γάμο. Διότι ο έρωτας υπερτερεί οπωσδήποτε της ελιάς.
Ελιές, γάμος, έρωτας, ραδίκια… Η ουσία είναι ότι η αμοιβή της υπερωρίας πάει για βρούβες. Διότι στην κοινωνία κάπως αλλιώς γίνονται τα πράγματα ανάμεσα στην εργοδοσία και την εργασία. Η απλήρωτη υπερωρία, που η εργοδοσία επιβάλλει όταν χρειάζεται μεγαλύτερη παραγωγή, δεν αναπληρώνεται με τις λιγότερες ώρες δουλειάς όταν η εργοδοσία βολεύεται. Διότι έτσι κάνουν φτερά οι υπερωρίες για τον εργαζόμενο. Τα παίρνει ο άνεμος του Μητσοτάκη κάτι λίγα που έπαιρνε ο Δημήτρης - όταν τα έπαιρνε. Και ούτε Μαριώ, ούτε χωριό παίζει γι’ αυτόν. Άντε, ψωμί κι ελιά και Κυριάκο βασιλιά.
Εδώ, όπως καταλάβατε, έχουμε να κάνουμε με καθαρή κλοπή. Είναι που είναι της πείνας τις εργατικές αμοιβές τις σπρώχνουν με νόμο παρακάτω. Κι αυτό οι κλέφτες το αποκαλούν ευελιξία της εργασίας! Καταργούν το οκτάωρο, υποχρεώνουν τον εργαζόμενο να δουλεύει υπερωριακά δωρεάν, νομιμοποιούν την αυθαιρεσία τής αγοράς εργασίας που οι ίδιοι δημιούργησαν και ευνοούν. Κι από πάνω σερβίρουν ελιές Χατζηδάκη. Έτσι που να μην ξέρεις αν είναι χειρότερα όσα κάνουν ή όσα λένε για όσα κάνουν..."
