Από το βίντεο και τις δηλώσεις που έκανε, δεν ήταν ξεκάθαρο τι δουλειά είχε ο κ. Θάνος Πλεύρης έξωθεν των δικαστηρίων της Ευελπίδων. Μιλούσε ως βουλευτής του ελληνικού λαού που πήγε.. να συμπαρασταθεί στον αστυνομικό, θύμα ενός άδικου ξυλοδαρμού, ή ως δικηγόρος από εκείνους που τρέφονται από τη δημοσιότητα; Στο Τwitter το ξεκαθάρισε: «Σήμερα κατέθεσε στην Ανακρίτρια ο Ειδικός Φρουρός που δέχθηκε δολοφονική επίθεση στη Ν. Σμύρνη. Είναι τιμή μου που τον εκπροσωπώ μαζί με τη συνάδελφο @EvitaVarela_. Στόχος να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση και να τιμωρηθούν όλοι όσοι αποπειράθηκαν την ανθρωποκτονία» (23.3.2021).
Το πρώτο ερώτημα δεν είναι αν η πλούσια βουλευτική αποζημίωση δεν φτάνει για τις ανάγκες των εκπροσώπων του έθνους και γι’ αυτό πρέπει να κάνουν και δεύτερη δουλειά για να τα βγάλουν πέρα· χρησιμοποιούμε πληθυντικό διότι δεν είναι μόνο ο κ. Πλεύρης που κάτω από το όνομά του αναγράφει ένα σκασμό ιδιότητες: «Βουλευτής Αν. Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος Ν.Δ., Δικηγόρος ΔΝ LLM – MP Athens A, lawyer Dr LLM». Μπορεί στη συγκεκριμένη υπόθεση ο κ. Πλεύρης να παρέχει τις υπηρεσίες του pro bono, δωρεάν. Eτσι κι αλλιώς, η δημοσιότητα είναι η καλύτερη αμοιβή για έναν πολιτικό. Τίθεται όμως το ερώτημα: «Πότε προλαβαίνει να τα κάνει όλα;». Εδώ η Ολομέλεια της Βουλής είναι πάντα άδεια και τα νομοσχέδια ψηφίζονται αδιάβαστα, διότι, όπως παραπονιούνται οι βουλευτές, δεν προλαβαίνουν να διαβάζουν ούτε τις εισηγητικές εκθέσεις, οι δικηγόροι βουλευτές έχουν τον χρόνο να διαβάζουν και δικογραφίες;
Αλλά ας υποθέσουμε ότι υπάρχουν Ναπολεοντίσκοι στη Βουλή, δηλαδή άνθρωποι που μπορούν να κάνουν πολλά ταυτοχρόνως. Αυτό δεν φαίνεται από την ποιότητα του νομοθετικού έργου, αλλά τέλος πάντων… Εγείρεται όμως ένα ακόμη ερώτημα, αντίστροφο της αρχικής παρατήρησης. Οταν ο κ. Πλεύρης ανεβεί στο βήμα της Βουλής για τα θύματα των χουλιγκάνων –μπορεί να μπει π.χ. και θέμα κάποιας αποζημίωσης– πάλι θα μπερδευτούμε. Θα αγορεύσει ως εκπρόσωπος του έθνους ή ως δικηγόρος ενός θύματος που θέλει να επιτύχει το καλύτερο για τον πελάτη του;
Στη συνταγματική αναθεώρηση, το 2000, είχε θεσπιστεί το «ασυμβίβαστο της εργασίας του βουλευτή», διάταξη που ξανάλλαξε στη φτωχή αναθεώρηση του 2006. Εκείνον τον καιρό όλοι είχαμε εξοργιστεί βλέποντας στα παράθυρα της τηλεόρασης βουλευτές να επιχειρηματολογούν ως συνήγοροι εμπόρων ναρκωτικών, σωματεμπόρων κ.λπ. Βεβαίως ο κ. Πλεύρης είναι αρκετά έξυπνος για να μη γίνει δικηγόρος τέτοιων υποθέσεων, αλλά έξυπνος είναι και ο κ. Μάκης Βορίδης, ο οποίος σύμφωνα με δήλωσή του «το 2014 υπέβαλα στο τότε τριμελές εφετείο κακουργημάτων μαζί με άλλους συνηγόρους ένα αίτημα αναβολής εκδικάσεως της υποθέσεως» του βασικού κατηγορουμένου για το σκάνδαλο των Energa και Hellas Power, εταιρειών που φέρεται να έχουν καταχραστεί 270 εκατ. ευρώ σε βάρος του Δημοσίου. Τότε ο κ. Βορίδης ήταν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. κι έκτοτε όχι μόνον ο ίδιος αλλά και η Ν.Δ. κουβαλάνε το άγος εκείνης της εμπλοκής. Η Ν.Δ. χρεώθηκε ακόμη και την αποφυλάκιση-σκάνδαλο του βασικού κατηγορουμένου, λίγες ημέρες μετά τις εκλογές του 2019.
Δεν θα υποστηρίξουμε ότι πρέπει να επανέλθει το ασυμβίβαστο. Το Σύνταγμα δεν φτιάχτηκε για να συμπληρώνει τα ελλείμματα αξιοπρέπειας των πολιτικών. Ομως, η διάσκεψη των προέδρων της Βουλής κάτι πρέπει να κάνει…
Πάσχος Μανδραβέλης / kathimerini