Mπορεί να μην κυκλοφόρησε τελικά το εξώφυλλο του «ΒΗΜΑgazino» με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως ήρωα της Επανάστασης, αλλά η εφημερίδα του ομίλου Μαρινάκη βρήκε άλλον τρόπο να τον εκθέσει.. Δημοσίευσε μια συνέντευξη-ποταμό του πρωθυπουργού στον Αντώνη Καρακούση, η οποία παρά τη μεγάλη της έκταση (5 σελίδες), δεν περιέχει καμιά είδηση. Καταφέρνει όμως ο κ. Μητσοτάκης να μη μας αφήσει να πλήξουμε. Εχουμε και λέμε:
■ Σε δύο σημεία της συνέντευξής του ο κ. Μητσοτάκης παραπέμπει στον συγγραφέα Στάθη Καλύβα, τον οποίο φαίνεται ότι συμβουλεύεται για τη χάραξη της κυβερνητικής πολιτικής. Επειδή μάλιστα ο κ. Καλύβας είναι το μόνο πρόσωπο εν ζωή που επικαλείται σ’ αυτή τη συνέντευξη ο πρωθυπουργός (ο άλλος είναι ο μυθιστοριογράφος Γκράχαμ Γκριν, ο οποίος έχει πεθάνει πριν από 30 χρόνια), οι αναγνώστες καταλαβαίνουν ότι υιοθετεί πλήρως το δικό του αφήγημα για το μέλλον της χώρας: «Οταν, λοιπόν, ρώτησα τον Στάθη Καλύβα, ποιο είναι το διακύβευμα για τα επόμενα 100 χρόνια, μου απάντησε, “η ευτυχία”. Συμφωνώ».
Ποιος θα διαφωνήσει με κάτι τέτοιο; Ως γνωστόν, καλύτερα πλούσιος, ωραίος και υγιής (ευτυχής), παρά φτωχός, άσχημος και άρρωστος (δυστυχής). Το ερώτημα είναι πώς λογαριάζει ο κ. Καλύβας –και κατά συνέπεια ο κ. Μητσοτάκης– να φέρει την «ευτυχία» στη χώρα. Ο κ. Καλύβας είναι βέβαια ο κεντρικός εισηγητής της σχολής του ιστορικού αναθεωρητισμού στη χώρα μας και η πολιτική του αρθρογραφία μάς επιστρέφει στη λογική της μετεμφυλιακής σκληροπυρηνικής Δεξιάς.
Είναι αυτός που προκαλούσε πριν από λίγα χρόνια με τον εξωραϊσμό της χούντας, όταν έγραφε ότι «μολονότι προερχόμενοι από τους κόλπους της σκληροπυρηνικής Δεξιάς, οι πραξικοπηματίες συνέβαλαν τελικά στον πλήρη εκδημοκρατισμό της Δεξιάς και διά μέσου αυτής και της χώρας». Και πριν από λίγες μέρες συνέκρινε το οργανωμένο και κεντρικά σχεδιασμένο προδικτατορικό παρακράτος της Δεξιάς με κάποιο ανύπαρκτο «μεταπολιτευτικό παρακράτος», το οποίο αναφέρεται φυσικά στο ΠΑΣΟΚ και την Αριστερά («Καθημερινή», 7.3.2021).
■ Ο πρωθυπουργός ξεσπαθώνει: «Προσωπικά, δεν θεωρώ το δικαίωμα του συνέρχεσθαι κατ’ ανάγκην πιο σημαντικό από το δικαίωμα του εργάζεσθαι», φέρνοντας έτσι τα δύο δικαιώματα σε μια αδικαιολόγητη αντιπαράθεση. Αυτή η αντιπαράθεση εργασίας-δημοκρατίας είναι το κλασικό επιχείρημα του ιστορικού φασισμού, η οποία πήρε σάρκα και οστά και στη χώρα μας την περίοδο του δικτάτορα Μεταξά, όταν οι δημοκρατικές δομές του Κοινοβουλίου αντικαταστάθηκαν από τα «Τάγματα Εργασίας» του καθεστώτος. Αυτά μαθαίνει ο κ. Μητσοτάκης από τον κ. Καλύβα;
■ Αναφερόμενος στο ΕΣΥ, λέει ότι «ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες, ενδεχομένως και τις δικές μας, διαλύοντας πολλά στερεότυπα». Και ποια στερεότυπα εννοεί; «Εννοώ το στερεότυπο του «τεμπέλη» δημοσίου υπαλλήλου, που γκρεμίστηκε, καθώς οι γιατροί και οι νοσηλευτές, η Πολιτική Προστασία και τα σώματα ασφαλείας, οι εκπαιδευτικοί μας και τόσοι άλλοι έδωσαν με αυταπάρνηση και αποτελεσματικότητα μια μεγάλη μάχη». Με αυτά τα λόγια ο πρωθυπουργός, όχι μόνο αναπαράγει τη γνωστή προπαγάνδα της Δεξιάς σε βάρος του Δημοσίου και υπέρ του ιδιωτικού τομέα, αλλά ομολογεί ότι ήταν και η προσωπική του άποψη. Κάτι που ακούγεται προκλητικό στα αυτιά των ανθρώπων του Δημοσίου που παλεύουν απέναντι στην υγειονομική κρίση, με το ΕΣΥ να έχει υπερβεί τα όριά του.
■ Για τις επιτάξεις στις οποίες δεν έχει προχωρήσει η κυβέρνηση ούτε αυτή την ύστατη ώρα, κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι «εάν είχαμε σπεύσει να κάνουμε αυτό που μας ζητούσε απ’ τον περασμένο Απρίλιο, θα είχαμε κάνει επιτάξεις χωρίς να τις χρειαζόμασταν τότε ξοδεύοντας δεκάδες εκατομμύρια», όταν είναι η ίδια η κυβέρνηση που υπερδιπλασίασε το κόστος ενοικίασης κρεβατιών ΜΕΘ από τον ιδιωτικό τομέα και αποφάσισε ότι τα κρεβάτια θα πληρώνονται από το κράτος ακόμα και αν δεν είναι γεμάτα.
Για τις επιτάξεις κλινών ο πρωθυπουργός λέει ότι [αντί γι’ αυτές] προτιμάει «πάντα ως πρώτο βήμα τη συνεργασία» με τον ιδιωτικό τομέα (όπου συνεργασία, βλέπε με το αζημίωτο και με παραχώρηση όσων θέλει ο ιδιωτικός τομέας). Για τις επιτάξεις προσωπικού λέει μεν ότι δεν θα διστάσει να το κάνει αν χρειαστεί, αλλά και από την άλλη ότι «έναν γιατρό (σ.σ. ιδιώτη)» «δεν αρκεί μόνο να τον υποχρεώσουμε. Πρέπει και να τον εμπνεύσουμε να το κάνει», όταν το χρονικό περιθώριο της έκκλησης της κυβέρνησης προς τους ιδιώτες γιατρούς να συνδράμουν εξέπνευσε την Παρασκευή, ενώ και εδώ μιλάμε με το αζημίωτο.
■ Μοναδική αυτοκριτική για τη διαχείριση της πανδημίας αποτελεί η παραδοχή του πρωθυπουργού ότι η απαγόρευση κυκλοφορίας στις 7 μ.μ. δεν λειτούργησε. Κατά τα λοιπά επιχειρεί να μεταθέσει την ευθύνη για την έκρηξη των κρουσμάτων στην αντιπολίτευση, με επίθεση στον Αλ. Τσίπρα, τον οποίο κατηγορεί ότι μετά τη φράση πως «δέχεται το ρίσκο» αναφορικά με τις συγκεντρώσεις, «ακολούθησε ένα υγειονομικό σαμποτάζ» και «ένα κοινωνικό σαμποτάζ», ενώ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι θέλει «για να υπάρξουν οι νέοι «αγανακτισμένοι»» να «πολλαπλασιαστούν οι διασωληνωμένοι».
Παράλληλα λέει «όχι» στο μορατόριουμ που πρότεινε ο Αλ. Τσίπρας, κατηγορώντας τον τελευταίο ότι θέλει «να μην ψηφίζονται νομοσχέδια για τα οποία έχει ψηφιστεί η κυβέρνηση και να μη λειτουργεί το κράτος» και ότι «θέλει τη Δημοκρατία σε καραντίνα». Στην πραγματικότητα είναι η κυβέρνηση που, αντί μέσα στην πανδημία να επιδιώκει την κοινωνική συναίνεση και συνοχή, τη βλέπει ως ευκαιρία για να περνάει αλλεπάλληλα νομοσχέδια που διχάζουν την κοινωνία και προκαλούν σφοδρές αντιδράσεις, υπολογίζοντας ότι αυτές λόγω συνθηκών δεν θα μπορούν να εκφραστούν.
■ Για την αστυνομική αυθαιρεσία, λέει πως δεσμεύτηκε να αλλάξει το γεγονός ότι τέτοια περιστατικά δεν διερευνώνται επαρκώς. Αλλά πώς να αλλάξει όταν το αρμόδιο υπουργείο διά της ΕΛ.ΑΣ., προτού κάνει οποιαδήποτε διερεύνηση των σχετικών επώνυμων καταγγελιών, καταγγέλλει τον Τύπο που τις έφερε στο φως;
■ Υπόσχεται «άλμα δεκαετίας» στο πεδίο της οικονομίας, ενώ λέει ότι θέλει «στην τετραετία να παρουσιάσω στους Ελληνες μια αλλαγμένη χώρα». «Ο κ. Μητσοτάκης είναι εκτός τόπου και χρόνου - Δεν θα παραδώσει αλλαγμένη αλλά κατεστραμμένη χώρα», σχολίασε ο ΣΥΡΙΖΑ. «Αλμα δεκαετίας στα λόγια προαναγγέλλει ο κ. Μητσοτάκης. Στην πράξη όμως σκοντάφτει επικίνδυνα στην κάθε δυσκολία», αναφέρει το ΚΙΝ.ΑΛΛ.