Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Η σύμπτωση μοιάζει σχεδόν εξωπραγματική, αλλά ο ξυλοδαρμός του Ρόντνεϊ Κινγκ έλαβε όντως χώρα ακριβώς τριάντα χρόνια πριν από τον ξυλοδαρμό του τυπάκου στη Νέα Σμύρνη. Στις.. 3 Μαρτίου του 1991, για να είμαι σένιος, όταν τον στρίμωξε τον μαυρούκο τον Ρόντνεϊ μια ομάδα λευκών αστυνομικών μετά από καταδίωξη στους δρόμους του Λος Άντζελες (Ελ Έη, για τους φίλους) και τον δείρανε ανηλεώς. Όπως Νέα Σμύρνη δηλαδή, αλλά με άλλο χρώμα επιδερμίδας…
Αυτό που δεν ξέρανε οι λειτουργοί του νόμου και της τάξεως ήταν πως από το μπαλκόνι του είχε βάλει την κάμερα και δούλευε ο Τζορτζ Χόλιντεη. Ο οποίος Τζορτζ Χόλιντεη κάλεσε στη συνέχεια την αστυνομία του Λος Αντζελες (Ελ Έη Πι Ντι, για τους φίλους), προκειμένου να καταγγείλει το συμβάν, πήρε να μην πω τι πήρε, και στη συνέχεια έδωσε την κασέτα στο τοπικό ειδησεογραφικό κανάλι KTLA. Κι από εκεί ξεκίνησαν όλα!
Πριν από τριάντα χρόνια όλα αυτά, όταν οι βιντεοκάμερες ζύγιζαν κάνα πεντάκιλο και δεν μπορούσες να τις κουβαλάς μαζί σου δίχως να γίνεις στόχος. Μιλάμε για γκουμούτσες τώρα, καμία σχέση με τα σημερινά κινητά που ουκ ολίγα εξ αυτών διαθέτουν και λειτουργία 4Κ, σαν να λέμε σχεδόν επαγγελματικό το βίντεο με κρυστάλλινη καθαρότητα. Και κάπως έτσι γινόμαστε όλοι κινηματογραφιστές, κάπως έτσι γινόμαστε όλοι αυτόπτες μάρτυρες, κάπως έτσι απαθανατίζουμε όσα συμβαίνουν γύρω μας, όμορφα και άσχημα. Σαν τον ξυλοδαρμό στη Νέα Σμύρνη, το σημειώσαμε, σαν την επίθεση στον αστυνομικό στη Νέα Σμύρνη, σαν το «πάμε να τους γαμ...με» στη Νέα Σμύρνη, μια καλλιτεχνική έκφραση που προήλθε από τους μοτοσυκλετιστές της αστυνομίας. Και ανάγκασε το ΚΚΕ να βάλει εμπάργκο στην πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΪ TV, όταν οι συντελεστές της αποπειράθηκαν να βουλώσουν το στόμα της Λιάνας Κανέλλη…
Αλλά είχαμε μείνει στον Ρόντνεϊ Κινγκ. Το ξύλο το ‘φαγε στις 3 Μαρτίου του 1991 και ένα χρόνο αργότερα οι τέσσερεις λευκοί αστυνομικοί που είχαν κατηγορηθεί για τον ξυλοδαρμό απαλλάχθηκαν και αμέσως ξέσπασαν ταραχές στο Λος Άντζελες. Ο κόσμος ήρθε ανάποδα στη Νότια Καλιφόρνια, με αποτέλεσμα να χάσουν τις ζωές τους 50 άνθρωποι και από καταστροφές μην το συζητάτε καλύτερα. Αν τις υπολόγιζαν άνκορμεν των ελληνικών καναλιών, ο λογαριασμός θα είχε φτάσει ως τον πλανήτη Άρη και το Περσεβίαρανς!
Στην Ελλάδα ευτυχώς δεν είχαμε νεκρούς. Στην Ελλάδα ευτυχώς και ο τυπάκος της πλατείας και ο αστυνομικός τη γλυτώσανε και σιμά κοντά θα τους δεχτούν ξανά στις αγκάλες τους οι οικογένειές τους. Τον τραυματισμό του πρώτου δεν τον προλάβαμε, τον τραυματισμό του δεύτερου θα μπορούσαμε να τον είχαμε προλάβει. Αρκούσε να είχε βγάλει μια ανακοίνωση το υπουργείο όπου θα καταδίκαζε τη συμπεριφορά των ενστόλων και όχι αυτό το ξερό και παγερό και εν τέλει πρόστυχο «θα γίνει ΕΔΕ». Λες και ζούμε στον Άρη (σας έχω μιλήσει για το Περσεβίαρανς;) και δεν ξέρουμε τι ακριβώς σημαίνει «ΕΔΕ» εν Ελλάδι…
Στο τέλος της μέρας; Στο τέλος της μέρας αυτός ο «διχασμός» που τόσο προσπαθούμε να αποφύγουμε, έχει πλέον σηκώσει κεφάλι. Και φωνή μεγάλη έβγαλε και όπου να ‘ναι θα μας κάτσει στο σβέρκο. Μοναδική μας ελπίδα να τον κοντράρουμε (και να τον νικήσουμε ίσως…), η δίψα μας για δικαιοσύνη και λογοδοσία. Και τα κινητά έτοιμα παιδιά, ως την ώρα που θα απαγορεύσει κι αυτωνών τη χρήση ο Χρυσοχοΐδης. Για λόγους δημοσίου συμφέροντος, βεβαίως βεβαίως!