Τόσα χρόνια που δουλεύω στα ΜΜΕ είναι ελάχιστες οι φορές που χρησιμοποίησα πρώτο ενικό πρόσωπο. Το κάνω αυτή τη φόρα για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι γιατί βαρέθηκα να είμαι στο ίδιο.. έργο θεατής. Και μπορώ να καταλάβω τους εργαζόμενους της δημόσιας τηλεόρασης που τώρα βρίσκονται στη μέση μιας ακόμα κομματικής αντιπαράθεσης. «Εκεί που είσαι ήμουνα, εδώ που είμαι θα 'ρθεις…» Μια μεγάλη αλήθεια για την ΕΡΤ, επί ΣΥΡΙΖΑ η ΝΔ κατηγορούσε τη δημόσια τηλεόραση για προπαγάνδα και τώρα κατηγορείται ότι την μετατρέπει σε ΥΕΝΕΔ με αφορμή τα όσα έγιναν και όσα δεν μεταδόθηκαν από την Ικαρία και τις οδηγίες που δόθηκαν αν δόθηκαν. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι κάποια στιγμή θα πρέπει κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση να σταματήσουν να βλέπουν την ΕΡΤ ως λάφυρο εξουσίας, όπως και τα υπόλοιπα κόμματα ως κομμάτι που πρέπει να έχουν ανάλογα με το ποσοστό που καταλαμβάνουν στις εθνικές εκλογές.
Την έζησα την ΕΡΤ σε πολλές φάσεις και με διαφορετικές κυβερνήσεις, με ένταση και μπροστά από τις κάμερες με τις προηγούμενες διοικήσεις όταν παρουσίασα το δελτίο ειδήσεων αλλά και την πρωινή εκπομπή «Πρώτη Είδηση» με καλά αποτελέσματα σύμφωνα με τα νούμερα τηλεθέασης της εποχής. Τότε βίωσα την προσπάθεια «δολοφονίας» της εικόνας της ΕΡΤ με τον εύκολο αφορισμό «Συριζαίοι» όσοι ανηφόριζαν εκείνη την εποχή στην Αγία Παρασκευή, το ίδιο ισχύει από την ανάποδη για όσους βρίσκονται στην αντίστοιχη θέση σήμερα.
- από κείμενο του Νίκου Παναγιωτόπουλου στο newpost (oλόκληρο ΕΔΩ)