του Χρήστου Ξανθάκη
Κάτσε μισό λεπτό να θυμηθώ, πως το έλεγε το τραγούδι. Α μάλιστα, το ‘χω:
Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν
Μόνο που αυτός ο φίλος δεν ήταν κυβερνητικό στέλεχος και το ακορντεόν δεν ήταν έξυπνο. Μιλάμε τώρα για διανοητικό πηλίκο επιπέδου χορτολειβαδικής έκτασης (άι κιού ραδικιού, που λέγανε και οι λαϊφσταϊλάδες), του έλεγες δύο συν δύο και σου απαντούσε δεκατρίο, το έστελνες στο περίπτερο για τσιγάρα και γύρναγε με παγωτά, του έλεγες ότι έχουμε ανάγκες στα νοσοκομεία και πήγαινε να προσλάβει κι άλλους αστυνομικούς. Ούτε η έξυπνη σίτα τέτοιο σουξέ, τη σκόνη του ακορντεόν εισέπνεε και ταβλιαζόταν!
Και φτάσαμε ξαφνικά στο σημείο, όπου είναι όλα διαλυμένα…
Φτάσαμε στο σημείο, όπου υποτίθεται πως νικήσαμε το δεύτερο κύμα του κορωνοϊού, αλλά παίρνουμε μέτρα πανικόβλητοι για το τρίτο κύμα. Κι αυτό το είχαμε υπό έλεγχο, αλλά χάθηκε ο έλεγχος ξαφνικά και ακούστηκε φάλτσα η νότα του ακορντεόν, τρεχάτε ποδαράκια μου τώρα, γιατί πολλαπλασιάστηκε το ιικο φορτίο στα λύματα και ψάχνουμε να βρούμε τον πάτο μας.
Και τα τεστ ψάχνουμε να βρούμε, που τη μία μέρα είναι πέντε χιλιάδες και τη δεύτερη μέρα είναι δέκα χιλιάδες και την τρίτη μέρα είναι δεκαπέντε χιλιάδες, άλλα είναι τα μοριακά, άλλα είναι τα ράπιντ, Κύριος είδε ποιος αποφάσισε τις αναλογίες και ποιος σημειώνει τα νούμερα. Γιατί διπλά βιβλία δεν υπάρχουν, το ακούσαμε και το καταγράψαμε, αποκλείεται να υπάρχουν διπλά βιβλία σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, όπου κυριαρχεί η διαφάνεια, πλάκα κάνουμε τώρα, όλα στο φως φίλε, όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος που λέει και το άσμα…
Εν τω μεταξύ, ξαναρχίζει το τιγκάρισμα των νοσοκομείων από κορωνοϊό, όλες οι άλλες οι ιατρικές υποθέσεις έχουν παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες, η εστίαση έχει πεθάνει προ πολλού, το πτώμα βρώμισε, ακόμη κι ο Μπούκουρας αρνείται να το αναλάβει, τα οικονομικά μεγέθη έχουν πάθει κι αυτά με τη σειρά τους πανδημία, ύφεση διψήφια το 2020, ύφεση διψήφια το πρώτο τρίμηνο του 2021, μπορεί και το πρώτο εξάμηνο, εμβόλια πήραμε αλλά οι εμβολιασμοί πάνε σαν τον κάβουρα, μπαίνουν οι κολλητοί μπροστά και τρυπιούνται και αναρωτιούνται οι γριές που περιμένουν ώρες επί ωρών ποια είναι αυτά τα παλικάρια τα ζουμπουρλούδικα που τους παίρνουν τη σειρά, βγαίνει αυτός ο Αμυράς και λέει θα ελεγχθούν οι βόλτες στην Πάρνηθα, και κλέβει το μεροκάματο του Σεφερλή, τα σχολεία ανοίγουν για να κλείσουν γιατί οι μαθητές αγαπούν ιό και ο ιός αγαπάει μαθητές, ξεκινούν ποινικές διώξεις εναντίον της ΟΕΝΓΕ και της ΠΟΕΣΥ για τις διαδηλώσεις, γκαντάμιτ που θα έλεγε και ο απελθών πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, τίποτε δεν πάει καλά σ’ αυτό το κωλοχώρι!
Μάλιστα, απολύτως τίποτε. Ούτε ένα πράγμα, ούτε ένα μισαδάκι, ούτε ένα θραύσμα, ούτε μια σφήνα, ντιπ τίποτε που λέμε και στο Τρίκαλο. Από πουθενά δεν έχεις να πιαστείς και να πεις εντάξει σε δύο, σε πέντε, σε έξι μήνες καθαρίσαμε. Πορεία στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα και τα ΜΜΕ που θα πέσουν τελευταία στο καθήκον. Αν πέσουν και ποτέ δηλαδή…
Με αυτές τις σκέψεις σας χαιρετώ για το γουικέντ, τα μαζεύω και πάω να ασχοληθώ με την καλλιέργεια φαιδράς πορτοκαλέας. Η πατρίς με καλεί!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr