Το επάγγελμα «αυτόπτης μάρτυρας της ιστορίας» δεν έχει ανοίξει ακόμα οπότε ανθρώπους σαν τον Πάνο Χαρίτο αναγκάζεσαι να τους αποκαλείς «δημοσιογράφους». Στην καλύτερη να τους.. αποκαλέσεις «πολεμικούς ανταποκριτές», το νιώθεις όμως ότι και πάλι κάτι σου ξεφεύγει εδώ. Η συγκέντρωση πληροφοριών σε έναν τόπο όπου σπίτια βομβαρδίζονται, άνθρωποι σκοτώνονται, αλήθειες και γεγονότα παλεύουν να κρυφτούν όσο εσύ κινδυνεύεις να δολοφονηθείς, δεν είναι μια «ανταπόκριση».
Ο ίδιος όμως θα επιμείνει ότι είναι απλά μία δουλειά και όσο θα μας διηγείται τις εμπειρίες του, θα αναρωτιόμαστε πώς αυτός ο εκ φύσεως ήρεμος άνθρωπος διάλεξε τα τελευταία 25 χρόνια να πάει και να ξαναπάει στα πιο επικίνδυνα σημεία του πλανήτη. Απαντά και σ’ αυτό.
Μιλήσαμε για τα πρώτα του βήματα, τις ανταποκρίσεις του από το Κόσοβο, το Ιράκ και τη Συρία, για τη βαθιά του φιλία με τον Γιάννη Μπεχράκη και για την εκπομπή που κόπηκε πρόσφατα από την ΕΡΤ.
- διαβάστε τη συνέντευξη του Πάνου Χαρίτου στο oneman. gr ΕΔΩ
