Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2021

Σιβηρία η σχέση κυβέρνησης και ΚΚΕ (για να μην πω Βόρειος Πόλος…)


Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης

Μπλα, μπλα, μπλα εφημερίδες, μπλα, μπλα, μπλα πολιτική. Μιλάμε για πολύ πράμα φίλε, σελίδες επί σελίδων. Εμένα βέβαια που είμαι από επαρχία (περιφέρεια την λένε τώρα!), περισσότερο απ’ όλα.. μ’ αρέσουν τα παραπολιτικά των φύλλων, που έχουν μέσα πονηριές και πράγματα αποκαλυπτικά ανθρώπων, τάσεων και νοοτροπιών. Και, φυσικά, τα ξεκοκαλίζω!
Όπως διάβαζα λοιπόν «Αυγή» τις προάλλες, έπεσε το ματάκι μου σε κάτι που προέκυψε ειρήσθω εν παρόδω (αν πασάν, στα επαρχιώτικα) από το στόμα του Μπάμπη Παπαδημητρίου. Με δικά του λόγια:
«Είναι αλήθεια ότι το ΚΚΕ, και ο Σοφιανός, και ο Κουτσούμπας, θα κριθούν. Διότι, δυστυχώς, έχουν γαλουχήσει μια νεότερη γενιά Κνιτών και νεαρών να είναι παρεμβατικοί με την κακή την έννοια. Δεν θυμάμαι ποτέ να ήταν παρεμβατικοί με αυτόν τον τρόπο».
Μετά που ψηφίστηκε το εκπαιδευτικό/σωφρονιστικό νομοσχέδιο των Κεραμέως και Χρυσοχοϊδη τα είπε αυτά ο βουλευτής της ΝΔ και αξίζει να τα σχολιάσει κανείς, μιας και όπως συνηθίζει ο Μπάμπης εκφράζει απόψεις που κι άλλοι τις έχουν αλλά δεν τολμάνε να τις ξεστομίσουν.
Ξεκινάμε με το «παρεμβατικοί με την κακή την έννοια». Όπου η καλή έννοια υποθέτω είναι να ορμάμε στα ΕΣΠΑ και να μην αφήνουμε ούτε φλούδι για την ανακύκλωση. Κακή έννοια, σύμφωνα με τον Μπάμπη πάντα, είναι να κατεβαίνεις στο δρόμο και να τα χώνεις και να μην κλάνεις πατάτες μπροστά στην αστυνομία αλλά να διεκδικείς το δικαίωμά σου στην ελευθερία του λόγου. Κι άμα σε βαράνε να μη λές «ευχαριστώ» ή ακόμη καλύτερα «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω». Αυτή είναι η κακή έννοια…
Αλλά πες ότι το ξεπερνάς αυτό, αφού το απεχθάνεται ο άνθρωπος που κάποτε αναζητούσε μια πιο σοβαρή Χρυσή Αυγή. Και πας στο παρακάτω, στη διαπίστωση δηλαδή ότι δεν ήταν παλιότερα παρεμβατικοί με τέτοιο τρόπο οι Κνίτες. Κι εδώ έχει ένα δίκιο ο βουλευτής, οφείλει να του το αναγνωρίσει κανείς. Η αλήθεια είναι ότι η νεολαία του ΚΚΕ εμφανίζεται πλέον πιο δυναμική, πιο διεκδικητική, πιο επιθετική. Όπως και το κόμμα το ίδιο βέβαια, δεν γίνεται το ένα κομμάτι του οργανισμού να πάει σαδώθε και το άλλο σακείθε.
Και είναι πολύ απλό παιδιά για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό:
Γιατί έχουμε μια πούρα και ντούρα δεξιά κυβέρνηση, που σκοπεύει να εφαρμόσει την πολιτική της δίχως υποχωρήσεις!
Δηλαδή, συγγνώμη, παλιοκουμούνια, εαμοβούλγαροι, κούτβηδες ήταν ο Κώστας Καραμανλής και τα στελέχη του μπροστά στο σημερινό γκουβέρνο. Κι ο Σαμαράς που του τη βγαίνει από δεξιά του Κυριάκου, μπορεί να ήθελε να εφαρμόσει τα ίδια και χειρότερα (γιατί όχι ΛΟΚατζήδες στα Πανεπιστήμια;), αλλά είχε τους Πασόκους και τους Δημαρίτες να του τραβάνε τα γκέμια και να τον επαναφέρουν στο πλαίσιο της κοινής λογικής. Μια φορά έκανε του κεφαλιού του με την ΕΡΤ και είδαμε πόσο καλά τον πλήρωσε το συγκεκριμένο λαχείο…
Λέγαμε για το ΚΚΕ όμως και το πώς τα τσίτωσε τα γκάζια. Και γιατί όχι λέω εγώ, άμα δεν τα τσιτώσει τώρα πότε θα τα τσιτώσει δηλαδή; Άμα δεν κατεβάσει τώρα κόσμο στον δρόμο, πότε θα τον κατεβάσει; Άμα δεν κάνει τώρα ρόμπες τους Δαπίτες στη Βουλή, πότε θα τους κάνει; Ζήτημα ζωής και θανάτου είναι για τον Περισσό η σκληρή αντιπολίτευση και δεν νομίζω ότι έχουν καμία όρεξη να κατεβάσουν ρολά στο μαγαζί. Αντιθέτως, περισσότερο για κλιμάκωση το βλέπω κι ας πάψουν πλέον οι κρατούντες να τους θεωρούν «πυλώνα του συστήματος». Θ’ αντέξουν και χωρίς αστικά κομπλιμάν οι κόκκινοι, είμαι απολύτως πεπεισμένος!

- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost