Που πήγε ο ΘΥΜΟΣ;..
- ...για τις παλινωδίες, τα ψέματα, τα οριζόντια μέτρα αποκλεισμού και τις στερήσεις βασικών ελευθεριών..
- ...για την εμμονή στην απαξίωση της δημόσιας υγείας και παιδείας
- ...για τον ευτελισμό της πληροφόρησης-είδησης από τα συστημικά ΜΜΕ. Τον αποκλεισμό(εκτος λίγων εξαιρέσεων) κάθε διαφορετικής άποψης για τη διαχείριση της κρίσης και τον χαρακτηρισμό όλων των διαφωνούντων ως “αρνητών” ή “συνομωσιολόγων”
- ...για την μετατροπή της δημοσιογραφίας σε εντεταλμένη υπηρεσία αγιοποίησης των κυβερνώντων
- ...για τη στάση της αριστεράς που στη συντριπτική της πλειοψηφία αντί να εστιάζει στην ανάδειξη βασικών ζητημάτων της κρίσης (οικολογία, εργασία, στέρηση ελευθεριών, φασιστικές αντιλήψεις διακυβέρνησης) και να ενισχύει τον πλουραλισμό στη πληροφόρηση, αντιπολιτεύεται ζητώντας πιο πολλά μέτρα και πιό αυστηρό λοκντάουν
- ...για την αλαζονεία των “αρχόντων” που ταξιδεύουν, τρώνε, πίνουν και συναγελάζονται (μια και συνήθως για αγέλες πρόκειται) με την αμέριστη συμπαράσταση των θεσμικών δημόσιων φορέων
- ...για την λαίλαπα της υποκατάστασης της ζωής με τη virtual ζωή των ηλεκτρονικών συσκευών και την ενσωμάτωση της οθόνης ως βασικό συστατικό της ύπαρξής μας...
Ναι χρειάζεται να βρούμε τρόπους να επιβιώσουμε βιολογικά και ψυχικά. Ναι, χρειάζεται να προσαρμόσουμε τις δυνάμεις μας στην εύρεση τρόπων διαχείρισης αυτής της απειλητικής πολυεπίπεδης κρίσης.
Όμως το Κοινωνικο-Πολιτικό περιβάλλον είναι ένα περιβάλλον που διαμορφώνεται από τον άνθρωπο και συγχρόνως τον διαμορφώνει. Αυτό σημαίνει πως η απόλυτη προσαρμογή σκοτώνει την ενόραση και την επιθυμία για κάτι καλύτερο. Αφανίζει δηλαδή κάθε δυνατότητα εξελικτικής αναδιαμόρφωσης. Η πλήρης αποδοχή ενός σωτήριου αφηγήματος κοιμίζει την κριτική σκέψη. Ο φόβος παραλύει την παραγωγή εναλλακτικών λύσεων. Η πλήρης απώθηση του θυμού οδηγεί σε παραίτηση και απάθεια. Η πλήρης εξάλειψή του μας αφήνει έρμαια στη κακοποίηση. Η συνεχής φυγή αντί για μάχη μπορεί να οδηγήσει σε ένα σημείο που η επιλογή πιά θα είναι: ΘΥΜΟΣ ή ΓΚΡΕΜΟΣ;
Ο ‘ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗΣ’
18/2/21
