Πριν από πολλά χρόνια ο Λεωνίδας Κύρκος με ρώτησε τι ήθελα να πω με τον στίχο μου «Η Αριστερά πρέπει να ηττηθεί».
Του απάντησα μ’ έναν στίχο του Αναγνωστάκη (από το ποίημά του «Στ’ αστεία παίζαμε»): «Δεν βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί, χάναμε. Χάναμε ολοένα. / Πώς θα φύγουμε τώρα; Πού θα πάμε; Ποιος θα μας δεχτεί;» Ο Λεωνίδας, τότε, χαμογέλασε. Λίγες ημέρες μετά, μου έστειλε ένα κείμενο που του είχαν ζητήσει από το περιοδικό «Εντευκτήριο»* για ένα «αφιέρωμα» στην ποίησή μου. Σήμερα θα συνέχιζε να χαμογελάει;
ΥΓ: Την αλληγορική προφανώς σημασία του στίχου μου τη διαπραγματεύομαι ανελλιπώς εδώ.
Γιώργος Βέλτσος / ΕφΣυν
* «Εντευκτήριο», τεύχος 75, Δεκέμβριος 2006
