Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Κανονικά σήμερα έλεγα να γράψω για τα διακόσια χρόνια από το 1821 και την επιτροπή που έχει αναλάβει να τα γιορτάσει και τη Γιάννα Αγγελοπούλου που ηγείται της επιτροπής (γιού νόου Γιάννα;) και όλο αυτό το εθνικοπατριωτικό ταρατατζούμ που ετοιμάζεται να πέσει στα κεφάλια και να τα τιγκάρει με αέρα, με άνεμο αισιοδοξίας.
Αλλά το 1821 μπορεί να περιμένει!Ναι το 1821 μπορεί να περιμένει, γιατί στο κάτω κάτω της γραφής όλο το χρόνο θα κρατήσει το πάρτι, το πανηγυράκι που έλεγε κι ο συγχωρεμένος, όρεξη να ‘χουμε να γράφουμε και να το γλεντάμε.
Ενώ το αντάρτικο των παπάδων, δεν είναι την άλλη βδομάδα, δεν είναι την άνοιξη, δεν είναι καν το καλοκαίρι που θα έρθουν μιλιούνια οι τουρίστες και θα δικαιώσουν για μια ακόμη φορά τον σαρβάιβορ του ανασχηματισμού Χάρη Θεοχάρη. Το αντάρτικο των παπάδων είναι εδώ και τώρα!
Γιατί όπως έχει σημειώσει και η λαϊκή παροιμία, μην τάξεις του άγιου κερί και του παιδιού κουλούρι. Όπου κερί, οι λειτουργίες των Θεοφανείων, που είχε ντιλάρει η κυβέρνηση με τους ιερωμένους να γίνουν κανονικά όπως οι αντίστοιχες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς και ήρθε ύστερα και είπε σόρι, νοτ σόρι κλειστές οι εκκλησίες και τέλος οι δοξολογίες και για τον αγιασμό των υδάτων μην το συζητάτε καν. Στην κολυμπήθρα και πολύ του πάει!
Αυτά, όμως, πιάνουν σε τίποτις δημοσίους υπαλλήλους, σε τίποτις συνταξιούχους και νοικοκυρές. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με σαπάκια, εδώ έχουμε να κάνουμε με «χιλιάδες παπάδες που βρίσκονται στην πρωτοπορία του κινήματος», που είχε πει κι ο Άρης Βελουχιώτης στη Λαμία. Και με τον Ιερώνυμο φυσικά, που τον κατάπιε σαν κοτομπουκιά τον κορωνοϊό και δεν χαμπαριάζει από απειλές και πανδημίες…
Ως εκ τούτου, η Ιερά Σύνοδος:
«Δεν συναινεί στα νέα Κυβερνητικά μέτρα ως προς τη λειτουργία των Ιερών Ναών, εμμένει σε όσα συμφωνήθηκαν αρχικώς με την Πολιτεία και εντέλλεται οι Ιεροί Ναοί να παραμείνουν ανοικτοί για την συμμετοχή των πιστών στη Θεία Λειτουργία και τον Αγιασμό των υδάτων εντός των Ιερών Ναών της Εορτής των Θεοφανείων όπως άλλωστε είχε συμφωνηθεί και αποτυπωθεί στην Κ.Υ.Α. υπ’ αριθμ. Δ1α/ΓΠ.οικ. 80588/15.12.2020 (ΦΕΚ Β΄ 5509)».
Προσθέτει, βέβαια, πιο κάτω και κάτι σούρδου μπούρδου περί διαλόγου ως «μοναδικού μέσου επίλυσης των ζητημάτων», αλλά το μήνυμα είναι κάτι παραπάνω από σαφέςς:
Μάνο α μάνο, που λένε και οι ισπανόφωνοι, κόντρα στην κόντρα, τσαμπουκά στον τσαμπουκά, ούτε βήμα πίσω. Άντε γιατί δεν ξέρει μόνο ο Αμβρόσιος να αφορίζει!
Και η κυβέρνηση; Η κυβέρνηση έβγαλε μια ανακοίνωση πιο νερόβραστη κι από φιδέ, όπου σημειώνονταν, μεταξύ άλλων τα εξής:
«Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος με την απόφασή της δεν συναινεί στα νέα μέτρα που αφορούν τις λειτουργίες. Όμως ο νόμος δεν μπορεί να εφαρμόζεται κατά το δοκούν ώστε να τον αγνοεί όποιος διαφωνεί. Ευελπιστούμε ότι η Εκκλησία θα αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών για την κοινωνία, όπως έως σήμερα με υπευθυνότητα έπραξε».
Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε δηλαδή και κρατάμε καθυστερήσεις μπας και πάρει πέναλτι ο Σφιντέρσκι στο τελευταίο λεπτό. Ή αλλιώς, πες του Σκέρτσου να γράψει κάτι για να περνάει η ώρα και πλακώστε τα τηλεφωνίδια με τη Μονή Πετράκη να τους πάρουμε με το καλό μπας και βρούμε άκρη. Γιατί άμα πάμε σε ευθεία σύγκρουση με πραγματικά πυρά, δεν θα βρει ο παπάς να θάψει που λένε και στην Κρήτη…